Κύριε Ταχιάο, σοβαρευτείτε
Γράφει ο Ευπατρίδης,
Το γεγονός ότι τέτοια ζητήματα, όπως είναι η ονοματοδοσία σταθμών του μετρό, συγκεντρώνουν ξανά το ενδιαφέρον του κόσμου και συζητούνται, αποτελεί είναι η αλήθεια ένα δείγμα επιστροφής στην κανονικότητα. Δεν είναι ότι τα χρόνια της κρίσης τα ζητήματα αυτά είχαν εξαφανιστεί, και τώρα επανήλθαν. Αλλά σε κάθε περίπτωση η διάθεση να τα συζητήσεις και να προβληματίσουν έχει αυξηθεί, κι αυτό μπορεί να σημαίνει ότι άλλα, σημαντικότερα, έχουν υποχωρήσει.
Το σήριαλ των τελευταίων ημερών, με την είδηση που διέρρευσε (από ποιον άραγε ; ) ότι θα αλλάξει η ονομασία δύο σταθμών του μετρό, τις αντιδράσεις που ακολούθησαν, κυρίως στα social media, την παρέμβαση του Μεγάρου Μαξίμου για να μην προχωρήσει η αλλαγή, την ανακοίνωση της Ντόρας και του Κώστα Μπακογιάννη και την απάντηση του Νίκου Ταχιάου, η αλήθεια είναι ότι προσφερόταν πολύ για σχολιασμό. Είτε ουσιαστικό είτε ελαφρύτερο.
Δεν είναι δουλειά μας να κρίνουμε ποιος έχει δίκιο, τίνος η στάση ήταν η σωστή και από ποιον ξεκίνησε το πρόβλημα. Θα επικεντρωθούμε όμως στο πρόσωπο του Νίκου Ταχιάου, όχι επειδή τον θεωρούμε το βασικό υπεύθυνο για αυτή την ιστορία, αλλά επειδή λόγω της θέσης και της αρμοδιότητάς του ήταν εκ των πραγμάτων ο βασικός εμπλεκόμενος παράγοντας.
Υπενθυμίζουμε καταρχάς, για όσους δε θυμούνται το πρόσφατο παρελθόν, ότι ο κ. Νίκος Ταχιάος μας απασχόλησε ξανά τουλάχιστον τρεις φορές το προηγούμενο διάστημα.
Η πρώτη ήταν εξαιτίας των αυτοδιοικητικών εκλογών, όταν παρά το άτυπο χρίσμα που έλαβε από τη ΝΔ στις δημοτικές εκλογές για το δήμο Θεσσαλονίκης, απέτυχε να εκλεγεί. Η ήττα αυτή μάλιστα είχε διπλή σημασία, καθώς αποτελούσε κοινό μυστικό στην πολιτική πιάτσα ότι ο κ. Ταχιάος ήταν υπόδειξη της Ντόρας Μπακογιάννη για το συγκεκριμένο δήμο, ενώ ο κ. Ζέρβας που τελικά εξελέγη δήμαρχος, ενώ ήταν υποστηρικτής του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εσωκομματικές εκλογές, δεν έλαβε το χρίσμα, και παρ’ όλα αυτά επικράτησε. Ήταν αδιαμφισβήτητα η μεγαλύτερη ήττα της παράταξης στις αυτοδιοικητικές εκλογές, η μη επικράτηση του κομματικού υποψηφίου στο δήμο της συμπρωτεύουσας. Μετριάστηκε από το γεγονός ότι ο δήμος έμεινε στην παράταξη, αλλά είχε τη σημασία και το μήνυμά της.
Η δεύτερη φορά ήταν οι πρόσφατες βουλευτικές εκλογές. Όταν ο κ. Ταχιάος επελέγη για το ψηφοδέλτιο της παράταξης στη συμπρωτεύουσα, και απέτυχε ξανά να εκλεγεί. Και μάλιστα ενώ είχε προηγηθεί μια προεκλογική εκστρατεία πολλών μηνών, που είχε ως αποτέλεσμα την ύπαρξη πολύ μεγαλύτερης αναγνωρισιμότητας στο πρόσωπό του σε σχέση με άλλους υποψηφίους. Ήταν η δεύτερη προσωπική του ήττα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, ήττα που προφανώς είχε αντίκρυσμα και στα πρόσωπα που τον υπέδειξαν για τα δύο αυτά ψηφοδέλτια.
Η τρίτη ήταν η τοποθέτησή του στη θέση του προέδρου της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ. Μια τοποθέτηση που εδραίωσε απλά την εντύπωση που είχε επικρατήσει στην πολιτική πιάτσα, ότι ο Νίκος Ταχιάος πρέπει σόνυ και καλά να αξιοποιηθεί. Αφού απέτυχε να εκλεγεί δις, και σε δύο διαφορετικές εκλογές, θα αξιοποιείτο μέσω διορισμού, και μάλιστα σε μια θέση όχι άμεσα σχετική με την ειδικότητα και τα προσόντα του. Ο λόγος, άγνωστος. Το μόνο δεδομένο, ότι παρέμενε η στήριξη της Ντόρας Μπακογιάννη στο πρόσωπό του.
Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω, όταν ήρθε στο προσκήνιο η είδηση για τη μετονομασία του σταθμού «Ευαγγελισμός» σε σταθμό «Μπακογιάννης» και του σταθμού «Άγιος Δημήτριος» σε «Παναγούλης», οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ ήξεραν τι να σκεφτούν. Ήθελαν δεν ήθελαν δηλαδή, πήγαινε το μυαλό μόνο του. Ο πρόεδρος της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ βρήκε ευκαιρία να ξεπληρώσει το διορισμό του, να δώσει ένα αντάλλαγμα στους πολιτικούς του πάτρωνες. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά παράλληλα να προχωρήσει, με έμμεσο τρόπο, σε μια κίνηση που θα ικανοποιούσε τα αντιθρησκευτικά αισθήματα μέρους των οπαδών της πολιτικής του φατρίας. Δεν είναι προφανώς τυχαίο που και οι δύο σταθμοί που επέλεξε να μετονομάσει είχαν ονομασία σχετική με την Ορθοδοξία.
Να σοβαρευτούμε λίγο. Κύριε Ταχιάο, η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ που έχετε την ευθύνη να διοικείτε έχει πολύ σοβαρότερα προβλήματα από τα ονόματα των σταθμών της. Πολλοί συρμοί είναι εκτός λειτουργίας, οι καθυστερήσεις είναι τεράστιες, η εισιτηριοδιαφυγή παραμένει υψηλή και το νέο σύστημα με τις προσωποποιημένες κάρτες συνεχίζει να έχει προβλήματα, η εγκληματικότητα εντός σταθμών και συρμών παραμένει, υπάρχουν ακόμα θέματα ασφαλείας. Έχετε πολύ κρισιμότερα ζητήματα να ασχοληθείτε από τη μετονομασία κάποιων σταθμών και την απόδοση τιμών.
Ειλικρινά προξενεί εξαιρετικά αλγεινή εντύπωση ότι ένα από τα πρώτα ζητήματα που επιλέξατε να ασχοληθείτε με την ανάληψη των καθηκόντων σας ήταν αυτό. Δε μας ενδιαφέρει αν ήταν πρωτοβουλία σας ή πρωτοβουλία των πολιτικών σας πατρώνων, ήταν σε κάθε περίπτωση μια κίνηση εντελώς εκτός τόπου και χρόνου, που μόνο αρνητικά αποτελέσματα είχε, και έδωσε αφορμή και σε πολιτικούς αντιπάλους να σχολιάζουν εις βάρος της παράταξης και υμών προσωπικά.
Ο Παύλος Μπακογιάννης αδιαμφισβήτητα αποτελεί ένα σύμβολο που αξίζει τιμών και μνήμης. Ένα σύμβολο δημοκρατίας, πολιτικής ενότητας, αγώνα εναντίον της τρομοκρατίας. Έχει τιμηθεί για αυτό που ήταν, και μάλιστα περισσότερο συγκριτικά με άλλους, και σίγουρα μπορεί να τιμηθεί και περισσότερο, με άλλους τρόπους. Το γεγονός όμως ότι σας δόθηκε η συγκεκριμένη αρμοδιότητα, η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, δε σημαίνει ότι πρέπει σόνυ και καλή να την αξιοποιήσετε για να το τιμήσετε. Υπάρχουν κι άλλοι να το κάνουν αυτό, αρμοδιότεροι υμών και με καλύτερους τρόπους. Η παραγωγή πολιτικής και η διαχείριση θεσμών και συμβόλων δεν είναι μέρος των καθηκόντων σας. Αφοσιωθείτε στα αληθινά προβλήματα του μετρό καλύτερα, και αφήστε τον Παύλο Μπακογιάννη στην ησυχία του.
ελεος πια..ελεος
Πολύ γρήγορα δικαίωσε όσους δεν τον ψήφιζαν χρόνια τώρα, οχι μόνο στις φετινές εκλογές.
Έχει αποτύχει πολλές φορές να εκλεγεί βουλευτής στη Θεσ/νίκη.
Δεν τραβάει ο άνθρωπος, έχει “ανθρωποδιώκτη”.. πως να το κάνουμε
Και να μην παραβλέπουμε το γεγονός,ότι όταν η υπόθεση εξελίχθηκε σε φιάσκο,αντί να αναλάβει την ευθύνη,φρόντισε να τα φορτώσει στην οικογένεια,που τον ευεργέτησε δημιουργώντας δυσμενή σχόλια.