ΚΙΝ-ημα ΑΛ-λοπρόσαλλων
Γράφει ο Αγκιτάτορας
Μετά την εκλογή κατάρρευση του 2012, όταν το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε από το ηγεμονικό 44% στο 13%, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την πορεία του Κινήματος. Η μνημονιακή εμπλοκή και η έλλειψη εναλλακτικού σχεδίου που να δικαιολογεί την σοσιαλιστική υπόσταση του ιστορικού κόμματος, το οδήγησαν στην εκλογική απαξίωση.
Οι σκέψεις για μετονομασία του και αλλαγή συμβόλων, ως μια πρώτη κίνηση αναγέννησης, κατέληξαν σε πρώτο στάδιο στην δημιουργία τις Ελιάς για τις Ευρωκλογές του 2014 που λίγο αργότερα έφερε την Δημοκρατική Συμπαράταξη ως όχημα συμπόρευσης των κατακερματισμένων δυνάμεων της Κεντροαριστεράς και πρόσφατα στο Κίνημα Αλλαγής που επιχειρεί να διατηρήσει δυο βασικά συστατικά του ΠΑΣΟΚ, χωρίς να δηλώνει ΠΑΣΟΚ. Τον μεταπολιτευτικό κινηματικό χαρακτήρα και τον αέρα κοινωνικής αλλαγής που έφερε το 1981. Άλλες εποχές, άλλες ανάγκες…
Τώρα έρχεται η Φώφη να απομακρύνει τον Βενιζέλο θεωρώντας ότι η κυβερνησιμότητα των προηγούμενων ετών και η ταύτιση με την ΝΔ δεν της επιτρέπει να απευθυνθεί πειστικά στο πιο αριστερόστροφο, παλαιό ΠΑΣΟΚ που έχει βρει στέγη στο ΣΥΡΙΖΑ. Η ίδια γνωρίζει αν υπάρχουν δημοσκοπικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι εκλογικές απώλειες που θα φέρει αυτή η ρήξη θα υπερκεραστούν από την επάνοδο ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ίδια γνωρίζει αν το προφίλ της και η δικιά της πολιτική διαδρομή είναι τέτοια που να λειτουργούν ως πόλος έλξης σε αυτό το κομμάτι των πολιτών. Διατηρώ τις αμφιβολίες μου.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι το ΚΙΝ.ΑΛ. προχωρά σε μια αλλοπρόσαλλη κίνηση υψηλού ρίσκου. Με επικεφαλής ένα πρόσωπο που συμβολίζει την οικογενειοκρατία επιθυμεί να διεκδικήσει τους πιο ριζοσπάστες και σοσιαλιστές. Να διεμβολίσει το ΣΥΡΙΖΑ που ανήλθε στην εξουσία, προβάλλοντας και την πιο… ανόθευτη αριστεροσύνη του.
Δύσκολο το εγχείρημα εκτός κι αν ο κύριος στόχος της Φώφης είναι η διασφάλιση της αυτοδυναμίας της ΝΔ ώστε το ίδιο να καταστεί δυναμική αντιπολίτευση αποφεύγοντας μια νέα συγκυβέρνηση. Και πάλι όμως ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμένει ένα βήμα μπροστά σε αντιπολιτευτικό λόγο και πιθανότερο είναι να απορροφήσει ότι απομείνει από μια εξασθενημένη μικρή σοσιαλιστική φωνή όπως αυτή του ΚΙΝ.ΑΛ.
