Η ιατρική επιστήμη συνιστά όξο και δη βαλσάμικο….

Γράφει ο Σωτήρης Χήνος

Υπάρχουν τραγουδιστές που υπηρετούν διάφορα είδη τραγουδιού. Λαϊκό, ελαφρολαϊκό, ποπ, έντεχνο, ραπ, τραπ και πάει λέγοντας. Ο Αντώνης, χρόνια ολόκληρα τραγουδάει ελαφρολαϊκά τραγούδια που του γράφουν συνθέτες όπως ο Θεοφάνους ή ο συγχωρεμένος ο Βαρδής…

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 που κατέβηκε από τη Θεσσαλονίκη, τραγουδάει σχεδόν ανελλιπώς, γεμίζοντας πάντα τα μαγαζιά, προσφέροντας σε ένα κοινό σχεδόν 3 δεκαετιών αποδεδειγμένα διασκέδαση. Επίσης, πολλοί ξένοι επισκέπτες, πληρώνουν υπέρογκα ποσά για να τον ακούσουν, προφανώς όχι γιατί κάποιος τους αναγκάζει…

Όπως κάθε Έλλην πολίτης έχει και τις δικές του πολιτικές και προσωπικές προτιμήσεις. Δεν φαντάζομαι ότι κάποιος δύναται να του το απαγορεύσει. Όμως και αυτές τις εκφράζει με μια διακριτική παρουσία σε μία εκδήλωση… Συγκεκριμένα πήγε στην κοπή πίτας του βουλευτή της Β. Αθηνών στον Βόρειο τομέα, Άδωνη Γεωργιάδη. Μέχρι εκεί.

Δεν μας νουθετεί, δεν μας κουνάει δάχτυλο, δεν μας διδάσκει “δημοκρατία”, δεν το παίζει πολυπράγμων, ταγός του πολιτισμού, υπηρέτης της υψηλής διανόησης, προστάτης των φτωχών και των αδυνάτων. Δεν ζητάει επιχορηγήσεις από το Ελληνικό δημόσιο, δεν βάζει το χέρι στην τσέπη των φορολογούμενων για να ταίσει κάποια “Σπείρα, Σπείρα”, δεν καταριέται την κοινωνία που δεν του δίνει τσάμπα παραδάκι για να κάνει “τέχνη”, δεν διεκδικεί πρόσληψη μέσω ΑΣΕΠ…

Απλά τραγουδάει. Σε κάποιους αρέσει, σε άλλους όχι. Και επειδή αρέσει και σε πολλούς, πέτυχε να αποκτήσει και μια καλή αποταμίευση. Για όταν δεν θα μπορεί να τραγουδάει….Για να μην κλαίγεται στα κανάλια για την πενιχρή του σύνταξη…Για να μην αναζητά κάποιο καμαράκι στο σπίτι των ηθοποιών…

Όλα αυτά κάποιους ενοχλούν. Λογικό… Η επιτυχία ενοχλεί. Ο πλούτος επίσης.
Το να μην έχει ανάγκη να το “παίζεις” κάποιος για να διακριθείς, ακόμα περισσότερο….
Στις περιπτώσεις αυτές, η ιατρική επιστήμη συνιστά όξο…κα δη βαλσάμικο….