Η ΑΟΖ ως πολιτική παρακαταθήκη του Αντώνη Σαμαρά
Γράφει ο Πύρρων
Η ανακήρυξη ελληνικής ΑΟΖ, απαράγραπτο και αναφαίρετο κυριαρχικό μας δικαίωμα, ήταν δαιμονοποιημένη επί δεκαετίες στο πολιτικό λεξιλόγιο. Η επιλογή αυτή εντασσόταν στο στρατηγικό (ιδεοληπτικό) δόγμα «δεν διεκδικούμε τίποτα». Ένα δόγμα πλήρως καθηλωτικό που αδρανοποιούσε όλα τα γεωπολιτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας. Μια ληθαργική πολιτική που υπνώτισε τα αντανακλαστικά μας και υπέταξε το γεωπολιτικό μας δυναμικό στο στρατηγικό βάθος της Τουρκίας.
Ο Αντώνης Σαμαράς απενοχοποίησε την στρατηγική ανακήρυξης και χάραξης ΑΟΖ. Ποιος δεν θυμάται πόσο λοιδορήθηκε τότε; Ποιος δεν θυμάται τα πρόθυμα παπαγαλάκια, τους οσφυοκάμπτες υποτακτικούς, τον εθνομηδενιστικό εσμό που έσπευσε να γραφικοποιήσει αυτήν την πολιτική; Οι ίδιοι ακριβώς που εις μάτην όλα αυτά τα χρόνια τον ψέγουν για τις εθνικές του ευαισθησίες, για την σθεναρή προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων σε όλο το φάσμα των εθνικών μας θεμάτων. Οι ίδιοι χυδαίοι κήρυκες ψεύδους για την Μακεδονία μας, για την Βόρειο Ήπειρο, για το σχέδιο Ανάν, για την αταλάντευτη στάση στο λαθρομεταναστευτικό που έσπασε τον τσαμπουκά στον διεθνή δουλέμπορο της περιοχής, τότε που ο Ερντογάν είχε λουφάξει στο λαγούμι του.
Ο Αντώνης Σαμαράς, ήδη από την εκλογή του ως Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, ανέπτυξε ένα συνεκτικό σχέδιο για την ανακήρυξη ελληνικής ΑΟΖ, ανέλαβε πρωτοβουλίες, συναντήθηκε με όλους τους διεθνείς δρώντες, παρουσίασε μια αδιάτρητη και στέρεα επιχειρηματολογία, διατύπωσε καθαρό στρατηγικό δόγμα αμυντικής θωράκισης, τεκμηρίωσε παντού σε όλους τους τόνους τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας στρατηγικής.
Η ΑΟΖ αποτελεί τέκνο της στρατηγικής σκέψης του Αντώνη Σαμαρά. Είναι η παρακαταθήκη, μια ακόμα, που απέθεσε για το εθνικό όραμα μιας ελεύθερης, ισχυρής και ανεξάρτητης Πατρίδας. Σήμερα δικαιώνεται- έστω και καθυστερημένα, έστω κι αν κάποιοι του στέρησαν τη δυνατότητα να υλοποιήσει ο ίδιος μια αμιγώς δική του πολιτική. Σήμερα πανηγυρίζουν οι ίδιοι άνθρωποι που τότε τον λοιδορούσαν. Ακόμα και οι πιο φανατικοί εχθροί του, ανερυθρίαστα. Δεν έχουν το πολιτικό ανάστημα, ούτε το ηθικό σθένος να αποδώσουν τα εύσημα, να του πιστώσουν την πατρότητα αυτής της επιτυχίας.
Δεν έχουμε όμως όλοι την ίδια κοντή μνήμη. Έχουν γνώση οι φύλακες.
Ο Αντώνης Σαμαράς ως Πρωθυπουργός κατέστησε την Ελλάδα ενεργειακό κόμβο. Έχτισε βήμα-βήμα όλες τις σημαίνουσες διεθνές συμμαχίες της χώρας. Με την Κύπρο, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τις ΗΠΑ, το Αζερμπαϊτζάν. Ανέλαβε όλες εκείνες τις διεθνές πρωτοβουλίες για να καταστήσει τη χώρα απρόσβλητη από κάθε επιβουλή που θα αποτολμούσε να διαρρήξει τα εθνικά μας συμφέροντα.
Η πολιτική ανακήρυξη της ΑΟΖ πραγματοποιήθηκε επί Πρωθυπουργίας του Αντώνη Σαμαρά. Αυτό δεν πρέπει να το λησμονεί κανείς. Ο πρ. Πρωθυπουργός έβαλε την χώρα στον υπό διαμόρφωση ενεργειακό χάρτη που αλλάζει όλα τα δεδομένα της περιοχής. Μπήκαμε στο πλευρό των νικητών, στην σωστή μεριά της Ιστορίας. Σκεφτείτε σήμερα, με τόσες αναταραχές στην ευρύτερη και εγγύς γειτονιά μας, τι θα γινόταν εάν ο Αντώνης Σαμαράς δεν έπραττε το αυτονόητο; Κατ’ αναλογία σκεφτείτε τι θα είχε συμβεί στον Έβρο λίγους μήνες πριν αν δεν υπήρχε ο φράχτης να αποτρέψει τις ορδές των εργαλειοποιημένων λαθρομεταναστών.
Η σημερινή ανακήρυξη της ΑΟΖ με την Ιταλία δεν θα είχε συμβεί εάν δεν είχε προηγηθεί η Διακήρυξη του Καΐρου, ο TAP, o Eastmed και οι διπλωματικές κινήσεις στη διεθνή σκακιέρα την περίοδο 2012-2014. Το πρώτο βήμα για την ακύρωση του τουρκολιβυκού συμφώνου υλοποιείται, τα επόμενα βήματα θα πρέπει να είναι εξίσου δυναμικά προς στην κατεύθυνση απομόνωσης της Τουρκίας και αναβάθμισής μας σε διεθνή παίκτη και περιφερειακή δύναμη. Ακριβώς στον ίδιο δρόμο που βάδισε η Κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά!