Η αχτίδα της εθνικής συνείδησης

Γράφει ο Αγκιτάτορας

Στις μεγάλες εθνικές επετείους μνημονεύουμε το σθένος, την ψυχική δύναμη, την περηφάνια, όσων δεν δίστασαν να δώσουν κάθε ικμάδα του είναι τους στην υπηρεσία της πατρίδας. 

Ευγνωμονούμε τον Θεό για την “τύχη” να διαθέτουμε τόσι ατρόμητους προγόνους που δεν λύγισαν, δεν έσκυψαν τι κεφάλι μπρος σε τεράστιες πολιτικές και στρατιωτικές δυνάμεις βάζοντας πάνω απ’ όλα την υπεράσπιση των εδαφών, των οικογενειών και των αξιών τους.

Η αχτίδα της εθνικής συνείδησης γέμιζε τα στήθη τους με αστείρευτη ενέργεια, με διάθεση αυτοθυσίας, σβήνοντας κάθε ενδοιασμό, κάθε φόβο.

Η αχτίδα της εθνικής συνείδησης επέτρεψε στον ολιγάριθμο στρατό μας να αναχαιτίσει τον πολυπληθή Ιταλικό. Αυτή έθρεψε τον ελληνικό λαό ώστε να αντέξει την γερμανική κατοχή και να παλεύει διαρκώς για την ανάκτηση της ελευθερίας.

Η αχτίδα της εθνικής συνείδησης οφείλει να αποτελεί τη βάση της οντολογικής μας ανάλυσης σε έναν κόσμο αντιφάσεων και εγγενών συγκρούσεων. Να λειτουργεί ως ο βασικός αυτοπροσδιορισπόρος σπόρος.

Η αχτίδα της εθνικής συνείδησης θα παραμένει, σε πείσμα των καιρών και της εκάστοτε μόδας, η σταθερά που θα καθοδηγεί τις ύστατες επιλογές μας, θα χαράζει τα όρια μας, θα μας ενώνει με την ιστορική μας συνέχεια.

Η αχτίδα της εθνικής συνείδησης θα διαλύει την καταχνιά κάθε εποχής. Χρόνια πολλά, πατριώτες.