Γαλλία: Τι έμαθαν οι Ελληνες, τι ξέχασε ο Τσίπρας
ΛΙΓΟ πολύ όλοι, άλλοι με εμφανή ανησυχία, άλλοι με συγκεκαλυμμένη χαιρεκακία, παρακολούθησαν τις γαλλικές εκλογές, οι οποίες κατάφεραν να γίνουν «the talk of the town».
Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ το ντέρμπι Μακρόν-Λεπέν, στο οποίο εισήλθε δικαιωματικά και ο αριστερός Μελανσόν, οι Ελληνες έμαθαν ότι και η Γαλλία… έχει ακρίβεια… έχει πληθωρισμό… και παρότι έχει πυρηνική ενέργεια… έχει ενεργειακό πρόβλημα. Εμαθε ότι τα κόμματα του Ζ. Σιράκ και του Φρ. Μιτεράν ουσιαστικά δεν υπάρχουν πια. Εμαθε επίσης ότι ο Ε. Μακρόν -αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Ε.Ε. μετά την αποχώρηση της Μέρκελ- παρ’ ότι έχει να παρουσιάσει ένα από τα ισχυρότερα κοινωνικά κράτη στον κόσμο, κατηγορήθηκε ως ο «πρωθυπουργός των πλουσίων» και «ελιτίστας». Οτι πλήρωσε τα «κίτρινα γιλέκα» με αναδρομική ισχύ 5 ετών. Καθώς και ότι Λεπέν και Μελανσόν μιμούνται τον Τσίπρα τάζοντας αντίστοιχους «λαγούς με πετραχήλια», κερδίζοντας πόντους, αντί να χάσουν. Εμαθαν, τέλος, ότι αρκεί ένας πιο ακροδεξιός Ζαμούρ ώστε η Λεπέν να μεταμφιεστεί σε κάτι που φέρνει σε κεντρώα νοικοκυρά. Χρειάστηκε, βέβαια, να τυπώσει ξανά τα προεκλογικά φυλλάδιά της εξαφανίζοντας απ’ αυτά τις αγκαλιές με τον Πούτιν. Αλλά μια χαρά πήγε τελικά το πολιτικό λίφτινγκ της ακροδεξιάς, ρατσίστριας και αντι-ευρωπαίας. Ηταν αρκετή λίγη πούδρα και μια ποδιά νοικοκυράς. Αυτά, λοιπόν, συμβαίνουν και εις Παρισίους.
ΑΥΤΟ, όμως, που κυρίως έμαθαν οι Ελληνες είναι ότι η εύρωστη Γαλλία έχει πληθωρισμό, και μάλιστα μεγάλο. Κι αυτό, όπως αποδείχθηκε, ήταν και η αχίλλειος πτέρνα του Μακρόν. Εμείς εδώ το λέμε «ακρίβεια». Οι Γάλλοι το λένε «διαθέσιμο εισόδημα». Το ίδιο είναι. Τι μένει στην τσέπη μετά την επέλαση του πληθωρισμού, εξαιτίας της ενεργειακής κρίσης που προκάλεσε ένας πόλεμος. Σπάνια συναστρία, όπως θα έλεγε και η Λίτσα Πατέρα. Κι όμως συνέβη. Δηλαδή, δεν υπάρχει μόνο η «ακρίβεια Μητσοτάκη». Υπάρχει και η «ακρίβεια Μακρόν», η «ακρίβεια Σάντσεθ», η «ακρίβεια Κόστα», η «ακρίβεια Τζόνσον» κ.λπ. Εδώ όμως, στη χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, δοξάστηκε ο άνθρωπος που πρωτοβάρεσε τα νταούλια και ήθελε να «αλλάξει την Ευρώπη». Ο άνθρωπος που βρήκε μιμητές και στη Γαλλία. Ποιος τη χάρη του. Στη χώρα που γέννησε τον Διαφωτισμό υπήρξαν μιμητές του Τσίπρα! Του ανθρώπου που προσπαθεί μανιωδώς να πείσει τους πάντες ότι η ακρίβεια είναι «ακρίβεια Μητσοτάκη».
ΒΕΒΑΙΩΣ, για να τριχαστεί η Γαλλία με έναν Μακρόν και δύο λαϊκιστές, απαιτούνται εξαιρετικές συνθήκες. Τότε βρίσκουν εύφορο έδαφος ο λαϊκισμός, η «αντισυστημικότητα» και οι «αγανακτισμένοι». Αλλωστε και ο Χίτλερ, πριν γίνει ο μεγαλύτερος σφαγέας της ιστορίας, πάνω στον πληθωρισμό πάτησε. Και στην αγανάκτηση-απελπισία που προκάλεσε. Δεν είναι το ίδιο, αλλά υπάρχουν κοινά στοιχεία. Ως προς τη ροπή στο λαϊκισμό, ο οποίος παραμένει ο πραγματικά μεγάλος κίνδυνος για όλη την Ευρώπη.
ΥΠΑΡΧΕΙ, όμως, και κάτι που ξέχασε ο Α. Τσίπρας, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδιδε την ανακοίνωση για τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των γαλλικών εκλογών. Στην οποία, αφού σημειώνεται ότι «το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών δείχνει το μέγεθος του πολιτικού κινδύνου για τη δημοκρατία στην Ευρώπη που αποτελεί η Ακροδεξιά», τονίζεται περίπου πανηγυρικά: «Η ισχυρή παρουσία της Αριστεράς με το εξαιρετικά υψηλό ποσοστό Μελανσόν (…) είναι μια θετική είδηση». Αυτό που ξέχασε είναι ότι ο ίδιος ο Μελανσόν έχει πει για τον πρώην πρωθυπουργό ότι «ο Τσίπρας είναι από τις πιο ελεεινές φιγούρες της πολιτικής».
