Εκπομπές που θυμίζουν λαχειοφόρες αγορές!
Γράφει ο Σταύρος Μπόκιας, Πρόεδρος του Συλλόγου Συνταξιούχων Δημοσίου Πρέβεζας
Η τηλεόραση έχει μπει εδώ και δεκαετίες καθοριστικά στη ζωή μας. Σε κάθε σπίτι υπάρχει οπωσδήποτε ένας ή και περισσότεροι δέκτες και τα μάτια όλων μας είναι σ’ αυτούς προσηλωμένα για κάποιες ώρες την ημέρα. Και η αλήθεια είναι ότι η τηλεόραση μας πληροφορεί, με λόγο και εικόνα, για όσα συμβαίνουν στη χώρα μας και σ’ όλη την υφήλιο. Μας επιμορφώνει με κατάλληλες εκπομπές για θέματα υγείας και όχι μόνο, μας διασκεδάζει χαρίζοντάς μας ευχάριστες ώρες, αν και πολλές φορές υποτιμά τη νοημοσύνη μας με τις υπερβολές ή τις απόλυτες και μεροληπτικές τοποθετήσεις.
Οι τηλεοπτικές επιχειρήσεις (κανάλια TV) ασφαλώς αντλούν τα έσοδά τους κυρίως από τις διαφημίσεις, οι φίρμες των οποίων αναφέρονται μετά το πέρας των εκπομπών αναλυτικά. Ο τηλεοπτικός χρόνος, όπως γνωρίζουμε, πληρώνεται ακριβά. Αυτό όμως είναι κάτι που δεν μας αφορά. Αφορά καθαρά τους συναλλασσόμενους.
Εύλογα ερωτήματα εγείρονται για τους πολίτες εάν υπάρχουν και κρατικές επιδοτήσεις, χαριστικές πράξεις στη ρύθμιση πιθανών χρεών ή άλλου είδους δοσοληψίες ανάμεσα στην κρατική εξουσία και τις τηλεοπτικές επιχειρήσεις.
Μέχρις εδώ όλα καλά και αρκούν τα εύλογα ερωτήματα που ετέθησαν, τα οποία πιθανόν να είναι και αφελή ή να εκπορεύονται από καχυποψία του γράφοντος. Αισθάνθηκα κυρίως την ανάγκη να εστιάσω σε κάποιες, και όχι λίγες, τηλεοπτικές εκπομπές, που καταντούν να είναι ανεξέλεγκτες και πολύ κερδοφόρες -πιθανώς- λαχειοφόρες αγορές.
Υπάρχουν πολλές εκπομπές πρωινές, μεσημεριανές, βραδινές, που αναμασούν γεγονότα και ειδήσεις ήδη γνωστές, με μεγάλη δόση κουτσομπολιού, και κάθε 2-3 λεπτά καλούν τους πολίτες να πάρουν τηλέφωνο σε πενταψήφια νούμερα για να κερδίσουν χρήματα, αυτοκίνητα, ταξίδια, τάμπλετ, έπιπλα και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ο καθένας σας. Και επισημαίνουν ότι «όσα περισσότερα τηλεφωνήματα κάνετε ή sms στείλετε, τόσο αυξάνετε τις πιθανότητες να κερδίσετε».
Και ασφαλώς, ανάμεσα στα εκατομμύρια ανθρώπων που τους ακούνε, θα είναι χιλιάδες αυτοί που αποδεκατίζουν το πενιχρό εισόδημά τους ελπίζοντας στην τύχη. Αυτές οι εκπομπές λοιπόν εθίζουν τον κόσμο στον τζόγο, παράγουν τυχοδιώκτες (με την καλή έννοια). Αυτά τα πενταψήφια τηλέφωνα χρεώνονται στο υπερ-εκατονταπλάσιο της αξίας τους και ροκανίζουν το εισόδημα των οικογενειών που προορίζεται για τον βιοπορισμό τους.
Και εδώ ως προβληματιζόμενος πολίτης θέτω τα εξής ερωτήματα:
α. Υπάρχει έγκριση από αρμόδιο όργανο της Πολιτείας για τη διενέργεια αυτών των ιδιότυπων τηλεφωνικών λαχειοφόρων αγορών;
β. Γνωρίζει η Πολιτεία πόσα χρήματα συγκεντρώνονται από τα αγνώστου αριθμού, τόσο πολύ υπερτιμημένα τηλεφωνήματα και sms;
γ. Φορολογούνται τα πιθανά υπερκέρδη των τηλεοπτικών επιχειρήσεων από το κράτος;
δ. Πώς κατανέμονται τα ποσά που συγκεντρώνονται ανάμεσα σε τηλεοπτικές επιχειρήσεις, επιχειρήσεις τηλεφωνίας και διαφημιζόμενους δωροθέτες;
ε. Μήπως οι διαφημιζόμενοι δωροθέτες, πέραν του κέρδους της διαφήμισης, εισπράττουν και μερίδιο από τις εισπράξεις;
στ. Οι Οικονομικές Υπηρεσίες, το Ε.Σ.Ρ. ή άλλη αρχή διαδραματίζουν κάποιο ρόλο στο θέμα αυτό;
Εάν υπάρχει αρμόδιος κρατικός φορέας ή απλός πολίτης που να γνωρίζει, ας απαντήσει σ’ εμένα και σε όσους άλλους έχουν τους ίδιους προβληματισμούς επί των ερωτημάτων αυτών.
Ο γράφων δεν έχει παρά να συμβουλεύσει τις ελληνικές οικογένειες να είναι συγκρατημένες και να μην παρασύρονται από τους καλοπληρωμένους τηλεπαρουσιαστές και σπαταλούν απερίσκεπτα χρήματα απαραίτητα για άμεσες βιοποριστικές ανάγκες. Και η Πολιτεία με τα όργανά της ας πράξει το καθήκον της.
Πρωινός Λόγος
