Ας σταματήσει το λεκτικό κατασκεύασμα περί δήθεν παραίτησης της αντιπολίτευσης
Γράφει ο Σεραφείμ Νικολάου, Πολιτικός Επιστήμονας
Λέγεται από κάποιους αφελείς ή που διακατέχονται από άγνοια για την κοινοβουλευτική διαδικασία ότι αν παραιτηθούν οι βουλευτές σύσσωμης της αντιπολίτευσης τότε η Χώρα οδηγείται σε εκλογές .
Αν γινόταν κάτι τέτοιο σίγουρα δεν θα οδηγούσε τη Χώρα σε εκλογές . Για να διαλυθούν οι όποιες υπόνοιες υπάρχουν ότι αν παραιτηθεί σύσσωμη η αντιπολίτευση η κυβέρνηση θα αναγκασθεί σε παραίτηση , θα πρέπει να ανατρέξουμε αφενός στην ιστορία και αφετέρου στον Κανονισμό της Βουλής και το Σύνταγμα.
Ο Γιώργος Λυκουρέντζος της “Δημοκρατίας” γράφει σχετικά με το θέμα:
“Όταν το 1974 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής προχωρούσε στη σύνταξη του καταστατικού χάρτη της χώρας, είναι σίγουρο ότι δεν μπορούσε, όχι να προβλέψει, αλλά ούτε καν να διανοηθεί ότι δυο τρεις δεκαετίες αργότερα θα υπήρχαν κόμματα και πολιτικοί αρχηγοί που θα σκέφτονταν να εκμεταλλευτούν τη διάταξη για τις αναπληρωματικές εκλογές, με ορατό το ενδεχόμενο της αποσταθεροποίησης.“
Και συνεχίζει:
Το σενάριο της παραίτησης βουλευτών προκειμένου να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές δεν είναι πρωτοφανές. Ο πρώτος μάλιστα που όχι απλώς το χρησιμοποίησε όχι ως απειλή αλλά το έκανε πράξη ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1992. Ήταν όταν ο Δημήτρης Τσοβόλας έχασε την έδρα του στη Β’ Αθηνών καταδικαζόμενος για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ανάγκασε όλους τους αναπληρωματικούς σε παραίτηση του δικαιώματος κάλυψης της κενής έδρας, με αποτέλεσμα να γίνουν εκλογές μόνο στη Β’ Αθηνών στις 5 Απριλίου 1992. Η Ν.Δ. είχε χαρακτηρίσει τότε αυτή την πρωτοβουλία «παιχνίδι με τους θεσμούς» και «πολιτικό καραγκιοζιλίκι», με συνέπεια το ΠΑΣΟΚ να σαρώσει, αφού μόνος αντίπαλός του ήταν ο Βασίλης Λεβέντης.”
Είναι προφανές λοιπόν ότι η πολιτικός αμοραλισμός και η πόλωση είχε οδηγήσει να γίνει εκλογική διαδικασία σε μια εκλογική περιφέρεια. Πρόκειται για ενέργεια που πλήττει την ομαλότητα και συνιστά μικροπολιτική .Το πνεύμα του συντακτικού νομοθέτη όμως είναι άλλο από την μικροπολιτική και τους καιροσκοπισμούς
Από την άλλη έχουμε το Σύνταγμα και τον κανονισμό:
Το Σύνταγμα ορίζει στο άρθρο 60:
- Oι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση.
- H παραίτηση από το βουλευτικό αξίωμα είναι δικαίωμα του βουλευτή, συντελείται μόλις ο βουλευτής υποβάλει γραπτή δήλωση στον Πρόεδρο της Bουλής και δεν ανακαλείται.
Αλλά και Ο Κανονισμός της Βουλής :
- Kάθε Boυλευτής μπoρεί oπoτεδήπoτε να παραιτηθεί από τo βoυλευτικό αξίωμα. H παραίτηση συντελείται με την υπoβoλή γραπτής δήλωσης στoν Πρόεδρo της Boυλής, η oπoία, σύμφωνα με τo άρθρo 60 παρ. 2 τoυ Συντάγματος, δεν υπόκειται σε ανάκληση. H παραίτηση ανακoινώνεται στη Boυλή.
- H πλήρωση των βoυλευτικών εδρών πoυ χηρεύoυν στη διάρκεια της βoυλευτικής περιόδoυ γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις της εκλoγικής νoμoθεσίας.
Σίγουρο είναι ότι υπάρχει κενό ως προς την εκλογική νομοθεσία. Το Σύνταγμα δεν αναφέρει τι γίνεται σε περίπτωση μαζικών αποχωρήσεων. Αλλά το κενό αυτό μόνο μια ανεύθυνη αντιπολίτευση μπορεί να το επικαλεσθεί ,σε καμία περίπτωση η παράταξη του θεμελιωτή της Γ Δημοκρατίας Κ.Καραμανλή.
Άρα λοιπόν συμπερασματικά, ο μόνος τρόπος για να ανατραπεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι είτε να απολέσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία είτε ο ίδιος ο πρωθυπουργός να ζητήσει την διάλυση της Βουλής για θέμα εθνικής σημασίας ώστε να ανανεωθεί η λαϊκή εντολή. Είτε βέβαια να λήξει η προβλεπόμενη θητεία της Βουλής το 2019 και η Χώρα ομαλά να οδηγηθεί σε εκλογές . Άλλοι τρόποι δεν υπάρχουν .
Με την εξάντληση του θεσμικού εργαλείου της πρότασης μομφής από την ΝΔ , ο μόνος δρόμος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να χάσει το λαϊκό έρεισμα και να οδηγηθεί είτε σε απώλεια κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας είτε σε ήττα στις εκλογές
