Αυτό ήταν; Τελείωσε;

Γράφει ο ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ

Είδαμε σήμερα αυτό τον άνθρωπο που κάποιοι συμπολίτες μας εξέλεξαν πρωθυπουργό δις να χαριεντίζεται με τον ομόλογό του από τα Σκόπια (γιατί για εμάς Μακεδονία δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν) και να υπογράφει μια συμφωνία η οποία, όπως ο ίδιος την ερμήνευσε, επί τούτου, αναγνωρίζει μια για πάντα τους πολίτες του ως Μακεδόνες. Τους μόνους διεθνώς αναγνωρισμένους Μακεδόνες. Και να παίρνει σαν αντάλλαγμα μια γραβάτα. Κόκκινη, σαν την κοινή τους ιδεολογία.

Μπορεί ένα ζήτημα που συγκίνησε και κινητοποίησε για δεκαετίες τον Ελληνισμό να λήξει τόσο άδοξα; Με την υπογραφή μιας ταπεινωτικής συμφωνίας που παραχωρεί στον αντίπαλο τα πάντα; Μιας συμφωνίας που υπό άλλες συνθήκες μόνο αποτέλεσμα πολεμικής ήττας θα μπορούσε να είναι;

Είναι δυνατόν οι αγώνες τόσων δεκαετιών να ήταν επί ματαίω; Να πήγαν έτσι χαμένοι;

Ποιος έδωσε το ιστορικό δικαίωμα στον Πάνο Καμμενο να ανεβαίνει στο βήμα της Βουλής σουρωμένος και να παραδέχεται ευθέως ότι δέχεται το ξεπούλημα της Μακεδονίας για να κρατήσει την καρέκλα του; Πόσο μαλάκες πρέπει να αισθάνονται σήμερα όσοι τον ψήφισαν και τον στηρίζουν;

Ναι, σε εσένα απευθύνομαι ηλίθιε. Σε εσένα που μια ζωή νόμιζες ότι είσαι πιο πατριώτης από εμάς. Σε εσένα που κατηγορούσες τα μνημόνια ως εθνική προδοσία, που κατέληξες στο ίδιο στρατόπεδο με την εθνομηδενιστική αριστερά για να γλιτώσεις τον ΕΝΦΙΑ και τις συντάξεις. Σε εσένα που στήριζες τον Καμμένο σαν το δεξιό ανάχωμα του Τσίπρα. Για να κρατάει τα μπόσικα στα επικίνδυνα θέματα. Για να είναι το αναγκαίο καλό. Και κατέληξες χθες να τον βλέπεις σουρωμένο από το ουίσκι να σου ανακοινώνει πόσο μαλάκας είσαι που τον στήριξες.

Είναι πολύ αργά για δάκρυα μεγάλε. Το κακό έγινε. Η εθνομηδενιστική κυβέρνηση που τόσο στήριξες για να σου δώσει τα λεφτά που δε σου έδωσε μας την έκανε. Υπέγραψε μια συμφωνία που μας δεσμεύει. Με τη νομιμοποίηση που εσύ της έδωσες.

Τελείωσαν όλα όμως; Τόσοι αγώνες χαμένοι;

ΟΧΙ. Δεν τελείωσαν όλα με μια υπογραφή και μια γραβάτα.

Η συμφωνία έχει ακόμα δρόμο να υλοποιηθεί και να ολοκληρωθεί. Πρέπει να γίνουν πολλά από τη δική μας πλευρά, κι ακόμα περισσότερα από τη δική τους. Θα μπορέσει ο Ζαεφ να περάσει τη συμφωνία στο εσωτερικό του; Να πετύχει συνταγματική αναθεώρηση; Να παρακάμψει την αντιπολίτευση και τον Πρόεδρο;

Δε θα στηρίξουμε όμως τις εθνικές μας ελπίδες στον Ιβανοφ και τους Σκοπιανούς, που τόσο διαφορετικά κίνητρα έχουν. Υπάρχει και το δικό μας κομμάτι της συμφωνίας.

Το οποίο μόνο με ένα τρόπο μπορεί να μην υλοποιηθεί. Αν αυτή η κυβέρνηση, η χειρότερη κυβέρνηση της ελληνικής ιστορίας, φύγει ΧΘΕΣ. Πριν ξεκινήσει να υλοποιεί τη συμφωνία, πριν αρχίσει την επίλυση και άλλων ζητημάτων (με Αλβανία, Τουρκία κτλ), όπως μας απείλησε ο σταλινικός Κοτζιάς.

Πλέον δεν είναι ανάγκη απλά. Είναι χρέος μας. Ιστορικό χρέος.

Γιατί πίσω από το δικό σου βλέμμα χιλιάδες βλέμματα κοιτούν κατάματα το χρόνο. Και αυτή τη στιγμή ντρέπονται με αυτά που βλέπουν.