Αντικαπνιστικός νόμος και σχολεία

Γράφει η Νεκταρία-Ελένη Τάσση, Φοιτήτρια πολιτικής επιστήμης και διεθνών σχέσεων

Στο πλαίσιο των αλλαγών για τη νέα σχολική χρονιά, εισήχθη από την υπουργό παιδείας, κυρία Νίκη Κεραμέως, η εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου στα σχολεία, με το πρόγραμμα «μαθαίνω να μην καπνίζω». Σημαντικότατη καινοτομία η οποία Χρόνια τώρα θα έπρεπε να έχει εφαρμοσθεί. Έμφαση θα δοθεί στους τομείς ζωής, υγείας, αθλητισμού και καταπολέμησης των εξαρτήσεων που σχετίζονται με τον καπνό.

Όμως, τι χρειάζεται για να εφαρμοστούν σωστά όλα αυτά; Δεδομένου ότι οι παραπάνω μεταρρυθμίσεις παραπέμπουν σε μια κοινωνία αγγέλων, χρειάζεται συστηματική και σκληρή προσπάθεια.

• Πρώτο και κύριο, καθηγητές με επαγγελματισμό και ζήλο για την ορθή και πλήρη ενημέρωση των παιδιών σχετικά με το κάπνισμα.
• Αλλαγές στο μάθημα της γυμναστικής, -το οποίο λανθασμένα θεωρείται αμελητέο- με έμφαση στα αθλήματα, στις ασκήσεις, καθώς και στην ενημέρωση των παιδιών για έναν υγιεινό τρόπο ζωής.
• Σημαντική επίσης είναι η συμβολή σχολικών συμβούλων στα σχολεία, για την παροχή μιας πιο εξειδικευμένης καθοδήγησης και υποστήριξης των παιδιών προς τα στάδια της απεξάρτησης.
• Συμμετοχή όλων των παιδιών σε καμπάνιες κατά του καπνίσματος, και εκπαιδευτικές εκδρομές σε νοσοκομεία, ιδίως στο «Σωτηρία» ώστε τα παιδιά να έλθουν σε άμεση επαφή με τις βλαβερές συνέπειες των καταχρήσεων, καθώς και οι επισκέψεις πνευμονολόγων στα σχολεία.

Συνεπώς, τα παιδιά πρέπει να αποκτήσουν τόσο την αίσθηση του σεβασμού απέναντι στο νομό, ως πολίτες μιας κοινωνίας, όσο και να εμπεδώσουν τις καταστροφικές συνέπειες τους καπνίσματος, και αυτοβούλως παράλληλα με τη σωστή καθοδήγηση να προχωρήσουν στο στάδιο της απεξάρτησης.

Τέλος, στα παραπάνω είναι αναγκαίο να συμπεριληφθεί και ο παράγοντας του εθελοντισμού, που πολύ σωστά η κυρία Κεραμέως έθεσε ως προτεραιότητα. Οι αξίες του εθελοντισμού, όπως η αλληλεγγύη, η δράση, το αίσθημα της ατομικής ευθύνης, η αίσθηση του εμείς, συμβάλλουν αποφασιστικά στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των ανθρώπων, και στην κατανόηση και ανάληψη ευθυνών τόσο σε ατομικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο.