Ο τερατόμορφος αετός του αλβανικού εθνικισμού

Γράφει ο Γεώργιος Λ. Κωνσταντόπουλος, Νομικός

Ο αλβανικός εθνικισμός καλπάζει φρενοβλαβής∙ το όραμα της συγκρότησης της «Μείζονος Αλβανίας» συντηρεί διάπυρο έναν μεγαλοϊδεατισμό, ο οποίος ρητώς ή υπορρήτως έχει αναγορευτεί στην προμετωπίδα της επίσημης εθνικής πολιτικής που τυγχάνει ενθουσιωδώς διακομματικής συναίνεσης και πανεθνικής αποδοχής.

Στις 14 Οκτωβρίου 2014, στο πλαίσιο των προκριματικών αναμετρήσεων για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, ο αγώνας μεταξύ Σερβίας και Αλβανίας στο Βελιγράδι διεκόπη βίαια λίγο πριν την συμπλήρωση του πρώτου ημιχρόνου. Ένα τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι ίπταται στον σέρβικο ουρανό ξεδιπλώνοντας τον χάρτη της «Μείζονος Αλβανίας», όπου σε ερυθρό φόντο δέσποζε μελανόμορφος ένας δικέφαλος αετός- φθηνό απείκασμα του αΐδιου συμβόλου της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας των Ελλήνων. Ηθικός αυτουργός για την έκρηξη της σερβικής οργής που ακολούθησε καταδείχθηκε με τον πλέον εμφαντικό τρόπο από τους Σέρβους, ο αδερφός του τωρινού Πρωθυπουργού της Αλβανίας, Όσλι Ράμα…

Ο χάρτης της «Μείζονος Αλβανίας» που φαντασιώνονται τα Τίρανα εκτείνεται στην Ήπειρο, τη Δυτική Μακεδονία και την Κέρκυρα καθώς και σε ολόκληρο το Κοσσυφοπέδιο, τη μισή κρατική οντότητα των Σκοπίων ενώ περιλαμβάνει εκτεταμένα τμήματα του Μαυροβουνίου και της Σερβίας. Όλος αυτός ο γεωγραφικός όγκος στη Χερσόνησο του Αίμου αποτελεί για την Αλβανία έναν οιονεί ζωτικό εθνικό χώρο, έναν δυνάμει Lebensraum, του οποίου η οριστική διευθέτηση στις συνειδήσεις τους παραμένει εκκρεμής∙ η «Λίγκα της Πριζέρνης», η αφετηρία της Μεγάλης τους Ιδέας, φωταγωγεί τον ασίγαστο αλβανικό αλυτρωτισμό που εκτραχύνεται με ανεξέλεγκτες συνέπειες για την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.

Στο πάζλ του αλβανικού εθνικισμού ο παράγοντας της δημογραφικής έξαρσης των αλβανικών πληθυσμών είναι κρίσιμος καθώς επηρεάζει καταλυτικά το διαμορφούμενο γεωπολιτικό δυναμικό της περιοχής των Βαλκανίων. Αυτή τη στιγμή οι αλβανικοί πληθυσμοί παρουσιάζουν, παρά την συγκυριακή κάμψη, μια δημογραφική ικμάδα, η οποία πολλαπλασιαζόμενη με γεωμετρικό ρυθμό είναι ικανή να μεταβάλλει τους συσχετισμούς των δυνάμεων. Συγκεκριμένα, ο πληθυσμός της κυρίως Αλβανίας αριθμεί περίπου 3 εκ., στο Κοσσυφοπέδιο αποτελεί την συντριπτικώς πλειοψηφούσα εθνολογική ομάδα καταλαμβάνοντας το 93% του συνόλου, ήτοι 2 εκ., ενώ στα Σκόπια ο αλβανικός πληθυσμός ανέρχεται περίπου στο 25% του συνόλου, ήτοι 510 χιλ. Την ίδια στιγμή, η Σερβία πρωτίστως όμως η Ελλάδα καταγράφουν μια αναντίστρεπτη δημογραφική συρρίκνωση.

Ο Παναγιώτης Κονδύλης, ερωτηθείς κάποτε για την προοπτική συγκρότησης μιας Βαλκανικής Κοινοπολιτείας, είχε διαβλέψει ότι οι αλβανικοί πληθυσμοί θα σημειώσουν μια υπολογίσιμη δημογραφική αύξηση, όρος που θα λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης στην πολυπαραγοντική εξίσωση του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού. Συγκεκριμένα, είχε επισημάνει ότι «σε 20-30 χρόνια οι πληθυσμοί αυτοί θα φτάσουν ή θα ξεπεράσουν τα 10.000.000- και αυτή δεν θα είναι η μόνη δύναμη, η οποία πιθανότητα θα οδηγήσει στην συγκρότηση μιας Μείζονος Αλβανίας∙ τη συγκρότηση αυτή έχουν λόγους να την ευνοούν δύο άλλες έντονα αντισερβικές Δυνάμεις, δηλαδή η Ιταλία και η Τουρκία. Μία Μείζων Αλβανία, σε συμμαχία με τους Μουσουλμάνους της Βοσνίας, θα ανέτρεπε τους σημερινούς συσχετισμούς δυνάμεων στη Βαλκανική, και καθ’ εαυτήν, αλλά και γιατί θα ενίσχυε την επιρροή άλλων κρατών, που χρειάζονται προγεφυρώματα στην περιοχή».

Η προοπτική μιας Μείζονος Αλβανίας, όπως την περιέγραψε κι ο Π. Κονδύλης, ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις επιβουλές του νέο-οθωμανικού ισλαμοφασισμού, ο οποίος διατηρεί ακέραια την επιδίωξή του να διεισδύσει και να εδραιώσει με ηγεμονικό τρόπο την παρουσία του στα Βαλκάνια. Με αυτόν τον τρόπο επιχειρείται παράλληλα να οικοδομηθεί ένα ισχυρό ισλαμικό τόξο στο μαλακό υπογάστριο της Κεντρικής Ευρώπης, όπου το ακραίο Ισλάμ θα κινείται ως ζώσα εκρηκτική μάζα μεταξύ του τριγώνου Αλβανίας-Βοσνίας-Τουρκίας, ενώ η Ελλάδα θα βρεθεί σε διασταυρούμενα πυρά.
Επομένως, η συστηματική εξόντωση και τα ανηλεή πογκρόμ που εξαπολύει η επίσημη αλβανική Πολιτεία εναντίον της ελληνικής μειονότητας στη Β. Ήπειρο εντάσσονται σε ένα ευρύτερο στρατηγικό πλαίσιο που φιλοδοξεί να εξαλείψει το πολυαιώνιο εθνικό μας στοιχείο, το οποίο εντοπίζει ως απειλή στα υπερφίαλα σχέδια μιας υποτιθέμενης εθνικής ολοκλήρωσης. Τα διοικητικά μέτρα των αλβανικών αρχών (αναγκαστικές εκτελέσεις οικιών, παράλογες διοικητικές διαιρέσεις, αλλοίωση εθνολογικών και δημογραφικών δεδομένων, κατεδαφίσεις εκκλησιών) αποβλέπουν στον εξαναγκασμό οικειοθελούς αποχώρησης των Βορειοηπειρωτών από τις αρχέγονες πατρογονικές εστίες τους και στην ομογενοποίηση της εθνολογικής σύστασης στο νότιο τμήμα του κράτους τους.

Η έτερη όψη αυτού του ανερμάτιστου μεγαλοϊδεατισμού εις βάρος της Ελλάδας είναι η αναζωπύρωση της «Τσαμουριάς» και η προβολή της ως αλβανικής μειονότητας στην οποία συνυπολογίζουν κι όσους Αλβανούς εγκαταστάθηκαν διάσπαρτοι ανά την επικράτεια ως οικονομικοί μετανάστες, πολλοί εκ των οποίων έλαβαν ελληνική ιθαγένεια. Η αλβανική Βουλή μάλιστα έχει καθιερώσει, σε μια επίδειξη απύθμενου θράσους και ιστορικής ασέβειας, την 27η Ιουνίου, ως ημέρα «γενοκτονίας» των Τσάμηδων- εκείνων δηλαδή που σε αγαστή συνεργασία με τα στρατεύματα κατοχής την περίοδο 1941-1944 ευθύνονται για τη δολοφονία χιλιάδων Ελλήνων στην περιοχή της Θεσπρωτίας.

Βέβαια, το υδροκέφαλο κράτος των Αθηνών, περίκλειστο στον κλειστοφοβικό μικροελλαδισμό του, έχει εγκαταλείψει την εθνική μειονότητα στη Β. Ήπειρο, άθυρμα των εκδικητικών ορέξεων του αλβανικού εθνικισμού. Ματαίως προσδοκά κανείς και τα ελάχιστα όταν αντί για την επιβολή άτεγκτων εμπράγματων αντιποίνων, το ελληνικό κράτος πετσόκοβε τα επιδόματα των Βορειοηπειρωτών (τα οποία αποκαταστάθηκαν επί Πρωθυπουργίας Σαμαρά) και εξακολουθεί να ανέχεται δεδηλωμένους εχθρούς του Ελληνισμού χωρίς να προβαίνει σε κανένα διοικητικό μέτρο αυτοσυντήρησης και αυτοπροστασίας.

Ολοφύρεται ετεροχρονισμένα η ελληνική κοινή γνώμη επειδή ανακάλυψε ότι ο Ελληνικός Στρατός, ο σκληρός πυρήνας της εθνικής μας κυριαρχίας, εγκολπώνεται αλλογενείς με κρυστάλλινη συνείδηση της καταγωγικής εθνικής ταυτότητας και πλήρη επίγνωση των συμφερόντων που προωθεί το εθνικό τους κέντρο εις βάρος της χώρας που τους παραχωρεί ιθαγένεια. Μία βραδυφλεγής ωρολογιακή βόμβα, την οποία πυροδότησε το εθνικό σώμα δια των αντιπροσώπων του.

«O καθένας, όπως στρώνει, κοιμάται», έτσι κανοναρχεί η λαϊκή σοφία.