Ο Άδωνις είμαι ΕΓΩ!

Γράφει ο Έπηλυς 

Πριν έναν χρόνο περίπου, η Νέα Δημοκρατία εξέλεγε τον νέο της αρχηγό και έβγαινε από μια διετία εσωστρέφειας και μαρασμού. Μπορεί ο Κυριάκος να έκανε την έκπληξη περνώντας μπροστά από το απόλυτο φαβορί Β. Μεϊμαράκη, ωστόσο οι εκλογές έκρυβαν ακόμα μια έκπληξη.

Ο νέος αρχηγός αναθέτει την αντιπροεδρία της ΝΔ στον Άδωνι, τον “φωνακλά βιβλιοπώλη” που τα χώνει. Παρότι αρκετοί το ανέμεναν δεδομένης της στήριξης του στον Κυριάκο, δεν είναι λίγοι εκείνοι που συνεχίζουν να τον θεωρούν ξένο σώμα στην κεντροδεξιά. Αδυνατούν να κατανοήσουν πως κάποιος που  πριν από έξι χρόνια έβγαινε στα κανάλια για να μαλώνει με την Κανέλλη και ασκούσε δριμεία έως και υπερβολική κριτική στη ΝΔ, σήμερα είναι ο νούμερο 2 στην ιστορική παράταξη. Αγνοούν βέβαια, πως από το 2010 μέχρι σήμερα έχει μεσολαβήσει ένας πολιτικός αιώνας.

Ο Άδωνις  έκτοτε έχει περάσει από πολλές εξετάσεις. Εξελέγη με σταυρό το 12 αφήνοντας εκτός πολλά σημαντικά ονόματα του κόμματος. Πήρε ένα από τα πιο δύσκολα υπουργεία και κατάφερε πράγματα που προκάτοχοι του προσπαθούσαν επί χρόνια ενώ δε φοβήθηκε να συγκρουστεί με τον πανίσχυρο γαλάζιο συνδικαλισμό της υγείας. Κυρίως όμως, ήταν πάντα εκεί. Στην πρώτη γραμμή. Πρωί-βράδυ στα κανάλια, να  δίνει μάχες για τις ιδέες του και να ορθώνει ανάστημα στην πιο καταστροφική κυβέρνηση που γνώρισε ποτέ η Ελλάδα. Ποτέ δε φοβήθηκε τη φθορά και όταν ιστορικά στελέχη της κεντροδεξιάς επέλεγαν την εκ του ασφαλούς αποστασιοποίηση, εκείνος έπεφτε στη μάχη.

Όταν επέλεξε να κατέβει στις εσωκομματικές εκλογές, οι περισσότεροι πίστευαν ότι  είναι απλώς ένας κομπάρσος. Δεν είχε ούτε βουλευτές, ούτε ισχυρούς συμμάχους στο μηχανισμό, ούτε χρηματοδότες. Μόνο την μαχητικότητα του, τις ιδέες του, ένα φορτηγάκι και λίγους καλούς φίλους. Γύρισε όλη την Ελλάδα από άκρη σε άκρη για να παρούσιασει τις προτάσεις του και δέχθηκε έναν ανηλεή πόλεμο εκτός και εντός ΝΔ. Ακόμα και πολλοί της δεξιάς πτέρυγας επέλεξαν το λιγότερο αβέβαιο ποντάρισμα στον Τζιτζικώστα. Μέχρι και σήμερα, δε μπορούν  (ή δε θέλουν) να κατανοήσουν πώς ο “φωνακλάς βιβλιοπώλης” έφτασε να εκπροσωπεί την αυριανή κυβέρνηση στο βρετανικό SkyNews.

Πρώτα από όλα ήταν έντιμος και δεν έκανε παζάρια αξιωμάτων με κανέναν, παρά μόνο υποσχέθηκε αδιάλειπτη δουλειά για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που ταλαιπωρούν την πατρίδα μας. Ήταν ειλικρινής και πιστός στις ιδέες του, χωρίς να στρογγυλεύει γωνίες για να γίνει αρεστός. Αυτοδημιούργητος, με ένσημα στην ελεύθερη αγορά και όχι στον κομματικό σωλήνα. Από μικρομεσαία οικογένεια, όχι πολιτικό τζάκι. Απάντησε με αξιοπρέπεια και ανωτερότητα στα όσα πισώπλατα χτυπήματα δέχτηκε. Αλλά κυρίως, έκανε άνοιγμα στην κοινωνία. Σήκωσε ανθρώπους από τον καναπέ και στήθηκαν στην ουρά μόνο και μόνο για να ψηφίσουν εκείνον. Μα γιατί, θα αναρωτηθεί κάποιος εύλογα.

Γιατί ο Άδωνις δεν είναι απλά άλλος ένας πολιτικός. Σε εκείνον βλέπουν τον εαυτό τους, κάποιον που παλεύει για τα αυτονόητα. “Ο Άδωνις είμαι ΕΓΩ, σκέφτονται”.

Ο Άδωνις είναι όλοι εκείνοι οι έντιμοι βιοπαλαιστές, οι αφανείς ήρωες της καθημερινότητας που κρατούν όρθια τη χώρα αλλά δεν ακούγεται η φωνή τους, καθώς δεν έχουν τραμπούκους συνδικαλιστές να εκβιάζουν με απεργίες και να παραλύουν όλη την Ελλάδα. Εκείνοι που μοχθούν για να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο αύριο στα παιδιά τους.

Όσοι εντός και εκτός ΝΔ ακόμα και σήμερα τον πολεμούν με βρώμικα μέσα, θα χάσουν. Γιατί ο Άδωνις εκφράζει όλους όσους οι δικές τους πρακτικές έδιωξαν από την πολιτική. Το απέδειξε άλλωστε η πρόσφατη εκδήλωση του στο Τιτάνια, το οποίο γέμισε με άτομα κυρίως νέας ηλικίας, πράγμα πρωτόγνωρο για κομματική εκδήλωση της ΝΔ.
Η συμμετοχή του στη ΝΔ δε χρειάζεται καμία νομιμοποίηση από μεγαλοκομματάρχες. 80 χιλιάδες Έλληνες τον έστειλαν στη Βουλή, σε θέση υψηλότερη από πολλά μεγάλα ονόματα της πολιτικής. Είναι λίγο πιο παρορμητικός από ότι χρειάζεται; Είναι. Είναι παραπάνω ευθύς από ο, τι έχουμε συνηθίσει τους πολιτικούς μας; Ναι. Είναι λίγο “τρελός”; Ίσως

Μα είναι η τρελή ροδιά που μάχεται τη συννεφιά του κόσμου
– Οδυσσέας Ελύτης