Τσίπρας για μια ακόμη φορά…
Γράφει ο Διονύσης Κ. Καραχάλιος, Δικηγόρος
Οποιοσδήποτε άλλος πρώην πρωθυπουργός άκουγε τον μέχρι χθες συνεργάτη του, άλλοτε υπουργό Δικαιοσύνης, να δηλώνει αυτά που ανακοίνωσε ο Σταύρος Κοντονής, μαζί με την παραίτησή του, από την Κεντρική Επιτροπή και άλλα κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, θα αισθανόταν την ανάγκη να κάνει χαρακίρι στην πλατεία Συντάγματος… Ή, τουλάχιστον, να κρυφτεί από ντροπή… Όμως, με βάση τον παχυδερμισμό, τον κυνισμό και την υποκρισία του Τσίπρα, είναι βέβαιον ότι, οι δηλώσεις Κοντονή αδυνατούν να ταρακουνήσουν την απύθμενη αναισχυντία του…
Θυμίζουμε ότι ο Στ. Κοντονής, ερωτώμενος για τον τροποποιημένο (από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) Ποινικό Κώδικα, που εφαρμόσθηκε στην δίκη των χρυσαυγιτών, δήλωσε ότι: «Είχα πει δημοσίως ότι αυτό το νομοθέτημα εκθέτει την κυβέρνηση (σ.σ. του ΣΥΡΙΖΑ). Σήμερα μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι ορισμένες από τις αλλαγές αυτές έχουν να κάνουν με τη χθεσινή απόφαση (σ.σ. για τη Χρυσή Αυγή) και τις παρεπόμενες ποινές που το δικαστήριο δεν θα επιβάλει, διότι δεν υπάρχουν πλέον στον Ποινικό Κώδικα».
Ώστε ο «δημοκράτης» των καταλήψεων και των μολότοφ Τσίπρας είχε φροντίσει να τροποποιήσει τον Ποινικό Κώδικα προκειμένου, οι «συμπαθείς» χρυσαυγίτες, με τους οποίους μοιραζόταν την «αγανάκτησή» του για τα μνημόνια στις πλατείες και με τους οποίους ψήφιζαν, μονιασμένοι και αγαπημένοι, το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του 2015 και περνούσαν ή καταψήφιζαν, πλήρως ομονοούντες, δεκάδες νομοθετήματα «κοινού ενδιαφέροντος» στην Βουλή, να έχουν την καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση του νόμου, παρά την καταδίκη τους για τα, αποδεδειγμένα πλέον, εγκλήματά τους!..
Είναι προφανές ότι, τα όσα σταδιακά αποκαλύπτονται για «τα έργα και τις ημέρες» αυτού του αδίστακτου, στυγνού και αμετανόητου «λαϊκού αγωνιστή», που τυγχάνει ταυτόχρονα να είναι αγράμματος και αστοιχείωτος, δεν μπορούν πλέον να προκαλούν κατάπληξη ή απορία… Μόνον, ίσως, κάποιοι ανόητοι «αστοί», που νόμισαν, στους δύσκολους καιρούς, ότι βρήκαν, στο χαζοχαρούμενο πρόσωπό του, τον «σωτήρα» τους και τον «ελευθερωτή» τους, θα πρέπει να αμφιβάλλουν εσαεί για το μέγεθος της δικής τους ευήθειας ή αφέλειας, αφού αυτός ο χοντροκομμένος λαοπλάνος κατόρθωσε να τους μαγέψει, να τους παρασύρει και να τους ντροπιάσει…
Αυτός λοιπόν ο αχαλίνωτος δημοκόπος, που ενδιαφερόταν απλά και μόνον να καταστήσει πραγματικότητα το όνειρο της συμβίας του για την απόλυτη εξουσία τύπου Στάλιν και Κάστρο και ο οποίος νόμιζε ότι μπορούσε να «δικαιώσει» την αριστερά για την συντριβή της στο Γράμμο και στο Βίτσι, εμφανίσθηκε στο Εφετείο Αθηνών για να «δικάσει» με την παρουσία του και τον …φλογερό του λόγο την «Χρυσή Αυγή»! Και με το ασύγκριτο θράσος που τον διακρίνει δήλωσε, χωρίς «να πέσουν τα τσιμέντα» που τον άκουγαν:
Δεν ήταν ποτέ αθώοι. Το γνώριζαν, το γνωρίζαμε. Σήμερα η ελληνική Δικαιοσύνη το επιβεβαίωσε με μια απόφαση που θα μείνει στην ιστορία. Είναι μια μεγάλη μέρα για τη Δημοκρατία μας. Μέρα δικαίωσης και υπερηφάνειας.
Όλοι μας οφείλουμε ευγνωμοσύνη στους ανθρώπους που δεν έσκυψαν, και αγωνίστηκαν για να φτάσουμε εδώ. Στους μάρτυρες κατηγορίας, στους συνηγόρους και σε κάθε πολίτη που ένωσε το βηματισμό του με το αντιφασιστικό κίνημα.
Ναι ! Δεν ήταν ποτέ αθώοι. Και το γνώριζε! Και όμως έστελνε τους βουλευτές του μαζί τους στο Καστελλόριζο, μούντζωναν οι δικοί του, μαζί τους, «το μπουρδέλο τη Βουλή», απαιτώντας μάλιστα «να καεί», χοροπηδούσαν μαζί τους οι λυσσασμένες «Κατίνες», πανηγυρίζοντας για το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, απαιτώντας αγκαλιασμένες, με αυτούς που «δεν ήταν ποτέ αθώοι», να βγει η χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση… Και τώρα πανηγυρίζει για «εκείνους που δεν έσκυψαν», αυτός που ΚΑΙ έσκυψε ΚΑΙ γονάτισε ΚΑΙ θερμοπαρακάλεσε την άλλοτε καθυβριζόμενη και «μισητή» του Ευρώπη, μόνο και μόνον για να μη χάσει την πολυθρόνα του και τα κότερα εκείνων που χάιδευαν την αναισχυντία του…
Υποθέτω ότι, όταν περάσουν κάποια χρόνια και η πολιτική παρουσία του Τσίπρα θα έχει λάβει τέλος, θα έχει μείνει στην ελληνική κοινωνία ένα και μοναδικό όφελος: Με μια λέξη, την «μαγική» λέξη «Τσίπρας», θα εννοούμε πολλά, πάρα πολλά, δυσάρεστα, ενοχλητικά και απευκταία: την αναισχυντία, τον κυνισμό, το μίσος, την υποκρισία, το θράσος, τον παχυδερμισμό, τον λαϊκισμό, την δημαγωγία, την ανειλικρίνεια, την ποταπότητα, την αγραμματοσύνη, την ανευθυνότητα, την γελοιότητα και πολλά άλλα παρόμοια και εξίσου απωθητικά και στενάχωρα….
