Τουρκία: Το φίδι κουλουριάζεται πριν επιτεθεί ξανά

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Οικονομολόγος – Ψυχολόγος, Συγγραφέας

Οι τελευταίες ημέρες ήταν ιδιαίτερα διδακτικές για όλους μας και κυρίως για όσους, κατά καιρούς, κρατούν στα χέρια το διπλωματικό τιμόνι της χώρας. Η Τουρκία επιχείρησε να δημιουργήσει συνθήκες θερμού επεισοδίου, να προκαλέσει την Ελλάδα αναμένοντας μια σπίθα έντονης αντίδρασης από ελληνικής πλευράς να δώσει την αφορμή για γενικευμένη κρίση και επίκληση διεθνούς παρέμβασης που θα οδηγούσε σε ένα είδος άτυπης διαιτησίας στην πορεία  προς την υπογραφή συνυποσχετικού για προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Τα αντανακλαστικά του Ναυτικού μας υπήρξαν οξύτατα, μην αφήνοντας την ελάχιστη υπόνοια εκτροχιασμού και “εκμετάλλευσης” της παγίδας που έστησε η τουρκική πλευράς. Το στρατιωτικό μήνυμα, ψυχραιμίας και ισχύος, ήταν άμεσο και σαφές προς κάθε κατεύθυνση. Μήνυμα που έγινε αντιληπτό από τον Ερντογάν γι’ αυτό και εγκαταλήφθηκαν γρήγορα οι μεγαλοστομίες για έρευνες σε… “αμφισβητούμενα νερά”.

Θετική λοιπόν η αποτίμηση για την ετοιμότητα των ενόπλων δυνάμεων μας, όμως θα ήταν τουλάχιστον αφελές να υποθέσουμε ότι η προσωρινή υποχώρηση της Τουρκίας σημαίνει και οποιαδήποτε αλλαγή στο στρατηγικό σχεδιασμό και τους γεωπολιτικούς στόχους του καθεστώτος Ερντογάν. Ειδικά τώρα που τίθεται σε πλήρη εφαρμογή ο ισλαμικός εξτρεμισμός, με την μετατροπή της Αγιά Σοφιάς σε τζαμί ως πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, η διάθεση της Τουρκίας να αποκτήσει ρόλο στην ενεργειακή σκακιέρα της Αν. Μεσογείου θα αποκτήσει νέα διάσταση.

Σαν το φίδι κολουριάζεται πρόσκαιρα για να επιτεθεί ξανά με μεγαλύτερη ορμή. Για αυτή τη φάση θα πρέπει να προετοιμάζεται η ελληνική πλευρά. Σε αυτό το φαινομενικά “κενό” διάστημα η χώρα μας έχει το περιθώριο να προχωρήσει σε κρίσιμες διπλωματικές κινήσεις και την αξιοποίηση κοινών συμμαχικών συμφερόντων με άλλες ευρωπαϊκές αλλά και αραβικές χώρες.

Για το νομικά ανίσχυρο τουρκολιβυκό σύμφωνο πέρα απί τη σαφή καταγγελία, θα πρέπει να διασφαλιστεί η μη έγκριση του από τον ΟΗΕ, ενώ την ίδια στιγμή να προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις μας με την Αίγυπτο για τον καθορισμό της ΑΟΖ, η ανάδειξη του ρόλου της Γαλλίας και του Ισραήλ στη περιοχή και των σχετικών συνεργειών.

Βασικό παράγοντα των μελλοντικών εξελίξεων στα ελληνοτουρκικά θα παίξει και η αντίδραση της Δύσης στο θέμα που προέκυψε με την Αγιά Σοφιά. Η, μέχρι στιγμής, ανώδυνη, φοβική απάντηση στην τεράστια πολιτισμική πρόκληση ενισχύει τα ανεξέλεγκτα ισλαμικά ένστικτα. Αν αποφασίσει να προχωρήσει σε ένα είδος εμπάργκο, με επώδυνες οικονομικές κυρώσεις, τότε ο Ερντογάν πιθανότατα θα καταφύγει σε σπασμωδικές που θα τον απομονώσουν ακόμη περισσότερο από την Δυτική πολιτική οικογένεια.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.