Το ζεϊμπέκικο και η νίκη στην Περιφέρεια Αττικής

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, σύμβουλος επιχειρήσεων

Οι διαπιστώσεις είναι δεδομένες. Υπήρξε ηθικό, κι όχι διαχειριστικό ατόπημα, στο ζήτημα του ζεϊμπέκικου κι αναγνωρίστηκε άμεσα και πλήρως από τον Πατούλη, κάτι όχι και τόσο σύνηθες στην εγχώρια πολιτική ζωή, κι αυτό τον τιμά. Βέβαια, ασχοληθήκαμε περισσότερο με τη χορευτική πλευρά της υπόθεσης και την αίσθηση έλλειψης σεβασμού στους νεκρούς και όσους επλήγησαν υλικά από τις πυρκαγιές, αν και το κράτος δεν κήρυξε εθνικό πένθος αλλά, όπως ορίζεται, πένθος για τις Ένοπλες Δυνάμεις.

Ελάχιστοι όμως ενοχλήθηκαν από τη μετατροπή του χώρου σε κέντρο διασκέδασης, ούτε ζητήθηκαν εξηγήσεις από την Επιτροπή Ολυμπίων και Κληροδοτημάτων, που διοικεί το Ζάππειο, για το πώς δόθηκε η άδεια για την εκδήλωση κι αν γνώριζαν για τη μουσικοχορευτική διάσταση της και την επικροτούν.

Ατόπημα λοιπόν, αλλά το γεγονός ότι η κυβέρνηση απέπεμψε τον Μηταράκη για μια ανάλογη συμπεριφορά, δείχνοντας όμως βουβή κατανόηση σε άλλες παρόμοιες, δεν σημαίνει ότι η εξέλιξη θα πρέπει ή μπορεί να είναι η ίδια και στην περίπτωση του Πατούλη, για τρεις βασικούς λόγους.

1ον. Ο πρωθυπουργός φέρει την πλήρη ευθύνη για τη σύσταση και λειτουργία του υπουργικού συμβουλίου και δικαιολογείται κάθε άμεση παρέμβαση, όποτε θεωρήσει ότι υπάρχουν παρεκκλίσεις από τις αρχές που ο ίδιος έθεσε.

Στην αυτοδιοίκηση τα κόμματα στηρίζουν παρατάξεις και δεν μπορούν να επιβάλλουν, ειδικά σε εν ενέργεια τοπικούς άρχοντες, να μη θέσουν το έργο τους στην κρίση των πολιτών. Μπορούν φυσικά να άρουν τη στήριξη αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση τα πράγματα γίνονται λίγο περίπλοκα.

2ον. Ο Πατούλης έφερε στη ΝΔ, μετά από συνεχείς αποτυχημένες προσπάθειες υπονομευμένες και εκ των έσω, τη νίκη στην Περιφέρεια Αττικής. Τα ψηφοδέλτια του έχουν στελεχωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό και οι τοπικές κομματικές έχουν κινητοποιηθεί και εκπροσωπούνται στις υπάρχουσες υποψηφιότητες. Μια οριστική ρήξη θα έφερνε σε απόλυτη αμηχανία τον κομματικό μηχανισμό που ήδη δίνει τον αγώνα του και θα έφερνε σε σκληρή αντιπαράθεση μέχρι χθες συναγωνιστές, δημιουργώντας ένα διχαστικό κλίμα σε κάθε Δήμο της Αττικής. Ακόμη κι αν αποσύρονταν ο Πατούλης, που το θεωρώ απίθανο, είναι φυσικό να υπήρχαν αποχωρήσεις από τις λίστες, συγκρούσεις κι εσωστρέφεια σε ολόκληρη την Αττική.

3ον. Ολοι υποθέτουμε, έστω και για επικοινωνιακούς λόγους, αφού η απόλυτη κυριαρχία της ΝΔ επιβεβαιώθηκε πρόσφατα, ότι η κυβερνητική παράταξη επιθυμεί να ξανακερδίσει την Περιφέρεια Αττικής. Εάν δεν υπήρχε θετική αξιολόγηση για το έργο και τη γενικότερη εικόνα του σημερινού Περιφερειάρχη και διερευνούνταν η πιθανότητα αντικατάστασης, αυτό θα έπρεπε να έχει αναδειχθεί εγκαίρως με συγκράτηση στην κινητοποίηση και την ανακοίνωση υποψηφίων. Αν σήμερα υπάρξει μια τέτοια κίνηση, θα συνδυαστεί αποκλειστικά με το ζεϊμπέκικο κι αυτό δεν αρκεί.

Επίσης, αυτή τη φορά απέναντι δεν υπάρχει η Δούρου κουβαλώντας το βάρος της τραγωδίας στο Μάτι αλλά η αυτοδιοικητική επιλογή, του Ιωακειμίδη, που η ίδια η ΝΔ είχε στήριξη ως υποψήφιο δήμαρχο. Μια τέτοιου μεγέθους εσωτερική αναταραχή στη ΝΔ, δεν αποκλείεται να έφερνε ακόμη πιο κοντά μια συμμαχία Ιωακειμίδη – Σγουρού στον 2ο γύρο, αυξάνοντας τις πιθανότητες εκλογικής οποίων εκ των δύο βρεθεί εκεί.

Αξίζει για τους οποιοσδήποτε λόγους να θέσει η ΝΔ σε κίνδυνο την επικράτηση στη μεγαλύτερη Περιφέρεια της χώρας, δίνοντας επικοινωνιακά όπλα στον εκλογικά ταπεινωμένο ΣΎΡΙΖΑ ή το χωρίς περαιτέρω δυναμική ΠΑΣΟΚ. Νομίζω πώς όχι. Γι’ αυτό και θεωρώ άσκοπη τη συνέχιση της παραφιλολογίας που το μόνο που καταφέρνει είναι να ρίχνει νερό στο μύλο όσων τρέφονται από την αστάθεια. Το μία και μοναδική υποψηφιότητα από πλευράς ΝΔ, με συναίνεση όλων, είναι απαραίτητη προϋπόθεση αποφυγής εκπλήξεων.