Τελικά γίναμε «σκλάβοι» της τεχνολογίας ή όχι;
Ναι, η τεχνολογία έχει καταφέρει να μας προσφέρει πολύ περισσότερα πράγματα από όσα φανταζόμασταν 10 και 20 χρόνια πίσω. Ναι, είναι προσιτή για όλους μας πλέον και -ενίοτε- απλοποιεί την καθημερινότητα μας. Ναι, έχει κάνει 15000 καλά στις ζωές μας και θα τελειώσω το επόμενο Πάσχα αν συνεχίσω. Κατάφερε όμως να μας αποξενώσει από τον κόσμο και να μας μετατρέψει σε «σκλάβους» της, που ζουν μονάχα με ένα smartphone και tablet στο χέρι.
Μια φορά κι έναν καιρό, είχα αναφερθεί στο πως αντιμετωπίζουμε το κινητό μας τηλέφωνο στην καθημερινή μας ζωή. Και για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους από νωρίς, μεγαλύτερος φόβος μου σε εκείνη την προσέγγιση ήταν οι -τότε- μικρότερες από εμένα ηλικίες. Φαινομενικά θα περίμενα οι νεότεροι να είναι κολλημένοι με το κινητό τους, το Facebook, το Instagram και το Snapchat, ίσως και το Viber. Θα περίμενα επίσης να βλέπω παντού κοριτσάκια και αγοράκια να βγάζουν selfies μέχρι να φουλάρει η microSD του κινητού της, αλλά και ατελείωτο «πόνο» σε status χωρισμού γυμνασιόπαιδων (true story). Τα λογικά αποτελέσματα δηλαδή. Αντί όλων αυτών όμως, τις τελευταίες ημέρες βρέθηκα αντιμέτωπος με κάτι που -εμένα τουλάχιστον- με εξόργισε. Ας τα πάρω με τη σειρά.
Είμαι λοιπόν έξω από την Μητρόπολη της πόλης μου, για την περιφορά του Επιταφίου (τονίζω επίτηδες το μέρος, θα καταλάβετε αμέσως γιατί). Κι εκεί που πλέον ψάλλεται η εξόδιος ακολουθία και βγαίνει ο Επιτάφιος στον προαύλιο χώρο, ξαφνικά σηκώνονται στον αέρα… δεκάδες κινητά! Και για να σας το κάνω καλύτερο, κινητά που τραβούσαν live video για το Facebook ή το Instagram. Το καλύτερο όμως το άφησα για το τέλος: όχι, δεν ήταν πιτσιρίκια, μιλάμε για άτομα ηλικίας 30 ως… 65!
Πρώτου πει κάποιος πως «άσε μας ρε Χρήστο, είχες να πας στην εκκλησιά από πέρυσι το Πάσχα και επειδή έτυχε, ασχολείσαι με τον κόσμο», θα πω το εξής: το θέμα «πίστη» είναι καθαρά προσωπικό και ανεπηρέαστο από εξωτερικούς παράγοντες κομμάτι του ανθρώπου. Ο σεβασμός όμως που πρέπει να δείχνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις είναι θέμα χαρακτήρα, ανατροφής και κυρίως, αντίληψης. Θα μπορούσα να καταλάβω έναν δεκάχρονο που βγάζει live video αυτό το γεγονός στο Facebook, γιατί ακόμα δεν είναι σε θέση να κατανοήσει/ενστερνιστεί την έννοια σεβασμός. Δεν μπορώ να πω το ίδιο βέβαια και για ανθρώπους στην ηλικία των γονιών μου, που θα κληθούν να «μεταλαμπαδεύσουν» την (ανύπαρκτη) σοβαρότητα τους σε αυτά τα παιδιά, ως γονείς.
Και για να γυρίσω στο θέμα smartphones. Καλή, χρυσή η τεχνολογία άλλα (σε υπερβολική χρήση) μας κάνει σκλάβους της. Να μην πάω μακριά, θυμάστε το Pokémon Go που εμφανίστηκε το περασμένο καλοκαίρι. Θυμάστε επίσης και τα διάφορα… ατυχήματα που έγιναν στην προσπάθεια των επίδοξων παικτών να πιάσουν όλα τα Pokémon. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και όταν στέλνουμε μηνύματα στο Messenger ενώ οδηγούμε, με το Instagram όταν τραβάμε live video ενώ οδηγούμε, ακόμα και με την απάντηση μιας κλήσης! Δεν φταίνε ούτε οι δρόμοι στις περιπτώσεις αυτές, ούτε τα -κακοσυντηρημένα- αυτοκίνητα μας, ούτε τίποτα. Το διαολεμένο το κινητό μας φταίει και η χρήση του πίσω από το τιμόνι.
Σκοπός μου με αυτό το κείμενο δεν είναι να σας πω τι να κάνετε. Το μόνο που θέλω να πω είναι πως όσο η τεχνολογία εξελίσσεται, τόσο περισσότερο μέτρο χρειάζεται στη χρήση της. Καλό το Messenger, αλλά όχι όταν οδηγείς. Καλά τα live videos, αλλά όχι όταν βρίσκεσαι σε μια σοβαρή κατάσταση. Καλά τα πάντα, αλλά πάντα με μέτρο!
*** (Κάτι μου λέει πως και σήμερα το βράδυ θα δω παρόμοιες εικόνες. Ελπίζω στον σχολιασμό της κλειστής κοινωνίας, που θα αποτρέψει τέτοια “παρατράγουδα”. Αν και οι κλειστές κοινωνίες πολλές φορές, είναι χειρότερες κι από τις πόλεις…)
Χρήστος Αλεξούδας
ΠΗΓΗ: TECHINGREECE
