Τα μηνύματα του β’ γύρου
Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
Από κάθε εκλογική αναμέτρηση προκύπτουν πολιτικά συμπεράσματα. Στον α’ γύρο αποδείχθηκε για μία ακόμη φορά η πολιτική κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Ν.Δ., που σάρωσε με εντυπωσιακά ποσοστά σε περιφέρειες και δήμους.
Η κεντροδεξιά παράταξη οφείλει να αναγνώσει με ρεαλισμό και ειλικρίνεια τα αποτελέσματα του β’ γύρου. Προφανώς και υπήρξε εφησυχασμός μετά την πρώτη Κυριακή. Προφανώς και έπαιξε ρόλο η αποχή-ρεκόρ.
ΑΛΛΑ δεν είναι μόνο αυτά. Υπάρχουν και άλλα πράγματα που δεν έγιναν σωστά. Προφανώς θα έπρεπε να είχε γίνει μια πολύ πιο διεξοδική συζήτηση με τους γαλάζιους «αντάρτες» και να βρεθεί πεδίο συνεννόησης ώστε να κατέλθει μόνο ένας υποψήφιος προερχόμενος από τη Ν.Δ. στη Δυτική Μακεδονία, την Ανατολική Μακεδονία – Θράκη και το Ιόνιο. Στο Βόρειο Αιγαίο δεν θα μπορούσε να συμβεί κάτι ανάλογο, μιας και οι «γέφυρες» με τον «αντάρτη» έχουν «κοπεί» εδώ και χρόνια, κυρίως λόγω των ακραίων θέσεών του.
ΣΤΗ Θεσσαλία, θα ήταν προτιμότερο να είχε «αποσυρθεί» ο περιφερειάρχης. Δεν γίνεται να «ευθύνεται» η κ. Δούρου για τη Μάνδρα και όχι ο κ. Αγοραστός για τη Θεσσαλία. Κι ας έχανε η Ν.Δ. την περιφέρεια με αυτόν τον τρόπο. Τώρα, η τιμωρητική ψήφος για τις καταστροφές έφερε ένα αποτέλεσμα… αναμενόμενο.
ΣΤΟΝ Δήμο Θεσσαλονίκης, αν και το ΠΑΣΟΚ πανηγύρισε την εκλογή Αγγελούδη, υπάρχουν και άλλες αιτίες για την ήττα Ζέρβα. Το σκηνικό εκεί ήταν πιο περίπλοκο. Ενα κομμάτι της Ν.Δ. στήριζε Αγγελούδη, τον οποίον όμως δεν στήριζε το αντι-βενιζελικό στρατόπεδο του ΠΑΣΟΚ. Η υποστήριξη των υποψηφίων έτεμνε «οριζόντια» τα κόμματα και κάπως έτσι δημιουργήθηκε το ρεύμα που εξέλεξε νέο δήμαρχο.
ΟΣΟΝ αφορά στην Αθήνα, στην πραγματικότητα δεν υπήρξε κομματική ψήφος στον β’ γύρο. Αν είχε περάσει ο Κ. Ζαχαριάδης, ο Κ. Μπακογιάννης θα θριάμβευε προχθές. Η «πρόκριση» του Χ. Δούκα έδωσε διέξοδο σε αρκετούς Αθηναίους ώστε να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους για την προηγούμενη τετραετία. Δεν ήταν μόνο η Πανεπιστημίου, ήταν η συνολική εικόνα που είχε διαμορφωθεί.
ΕΙΝΑΙ και η εικόνα που υπάρχει μετά τις εποχές Εβερτ και Τρίτση. Κανένας δήμαρχος δεν κατάφερε να αφήσει «εποχή». Η πόλη έχει πολλές ανοιχτές πληγές, που μοιάζει πολύ δύσκολο να γιατρευτούν. Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό, ήρθε και το debate, που «εξίσωσε» τους δύο υποψηφίους, και τις τελευταίες ημέρες διαφαινόταν η ανατροπή.
ΤΑ παθήματα πρέπει να γίνονται μαθήματα για το μέλλον. Σε 8 μήνες θα στηθούν οι κάλπες για τις ευρωεκλογές. Η κυβέρνηση οφείλει να εφαρμόσει πολιτικές που θα αντιμετωπίζουν με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα την ακρίβεια και να «τρέξει» τις μεταρρυθμίσεις. Αυτή ήταν η εντολή των πολιτών στις εθνικές εκλογές και η οποία, σε μεγάλο βαθμό, επιβεβαιώθηκε και στις αυτοδιοικητικές κάλπες. Δεν υπάρχουν περιθώρια για εφησυχασμό και για φαινόμενα αλαζονείας από κυβερνητικά στελέχη.
ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ της κυβέρνησης δεν είναι ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΠΑΣΟΚ, που φαίνεται να παίρνει κεφάλι στη μάχη της δεύτερης θέσης. Αντίπαλος είναι μόνο ο κακός της εαυτός. Γι’ αυτό και πρέπει να… γκαζώσει για να υλοποιήσει το πρόγραμμά της και να αποφεύγει τις αστοχίες.
Ελεύθερος Τύπος