Συμπονάμε και βοηθάμε όλες τις μητέρες που έχουν χάσει παιδιά

Γράφει η Ελένη Παπουτσή, Εκπαιδευτικός – Πολιτισμολόγος Ευρωπαϊκού Πολιτισμού

Σεβόμαστε όμως τις πιο αξιοπρεπείς με τον βουβό τους πόνο που δεν εκμεταλλεύονται τίποτα.

Υπάρχουν μητέρες που χάνουν παιδιά με διαφόρους τρόπους, δυστυχώς, γιατί έτσι τα φέρνει η ζωή.

Υπάρχουν μάνες με πολλά οικονομικά προβλήματα που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις ασθένειες των παιδιών τους και τα παιδιά πεθαίνουν. Το κράτος δεν τους δίνει τίποτα, γιατί δεν κερδίζει απ’ αυτές ψήφους και δεν έχει πρόθεση να τις βάλει σε ψηφοδέλτια, δηλαδή δεν τους δίνει, γιατί το κράτος δεν έχει συμφέρον.

Υπάρχουν μάνες που χάνουν παιδιά και από δημόσιες εξεγέρσεις, χωρίς τα παιδιά αυτά να προκαλέσουν κανέναν, όπως η έγκυος Αγγελική της MARFIN, όπως ο Αξαρλιάν και πολλά άλλα παρόμοια. Υπάρχουν μάνες πιλότων που πεθαίνουν για την πατρίδα. Παίρνουν οι μάνες τους τις αποζημιώσεις που παίρνουν οι άλλες που δείχνονται ή δεν έχουν τόσες ψήφους;

Το κράτος γιατί δεν δίνει σ αυτούς τους γονείς μεγάλες αποζημιώσεις, ενώ στους γονείς των παιδιών που προκαλούν και θεωρούνται αριστερά, τους μπουκώνει με πολύ χρήμα του λαού; Ένα πολιτισμένο κράτος πρέπει να έχει διαφορετικά μέτρα και διαφορετικά σταθμά ως προς την ιδεολογία των νεκρών;

Αυτό γίνεται μόνο όταν το κράτος έχει κόμπλεξ, μήπως και δεν το πουν προοδευτικό και μεροληπτεί επιδερμικά κατά των μη προκλητικών ατόμων. Συμβαίνει μόνο στις ανελεύθερες κυβερνήσεις χωρίς προσανατολισμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ το ξέραμε ότι θα το έκανε, γιατί ήταν η συμφυρματική ιδεολογία του.

Η ΝΔ γιατί το κάνει και δεν εφαρμόζει τους ίσους όρους; Με ποιο δικαίωμα δίνει τεράστιες αποζημιώσεις στους μεν και όχι στους μη προκλητικούς και τους μη αριστερούς, από το χρήμα των φορολογουμένων;

Συμπονάμε όλους τους γονείς που χάνουν παιδιά, αλλά έχουμε εκτίμηση θαυμασμό και σεβασμό, όχι στην κάθε μια μάνα που την μπουκώνει το κράτος με δικό μας χρήμα , για να ξεχάσει τον πόνο της και για να γίνει γνωστή και οι κυβερνήσεις να παίρνουν ψήφους ή για να βάζει αυτή υποψηφιότητα.

Σε ένα πνευματικό γεγονός όπως είναι ο αποχωρισμός του υλικού σώματος από τη ψυχή του ατόμου, η ψηφοθηρία, ο υλισμός, η φιγούρα, δείχνει αναξιοπρέπεια. Το πολιτισμένο κράτος πρέπει να βοηθάει με πνευματική θεραπεία και προσφορά των μητέρων αυτών στην κοινωνία και όχι με μεροληπτική αντιμετώπιση.

Τα άτομα που εγκωμίασαν τις μάνες αυτές είναι τα ίδια που όταν ο Σαμαράς έβαλε στη φυλακή τη Χ.Α. είχαν εξαγριωθεί γιατί τότε δεν ήταν μόδα. Τώρα τα ανελεύθερα ακολουθούν το κύμα. Δυστυχώς αυτοί οι άνθρωποι βγάζουν κυβερνήσεις

Δεν υπολογίζουμε λόγια πολιτικών σε τέτοιες περιπτώσεις, γιατί είναι ψηφοθηρικά και θεατρινίστικα. Μέσα στη Βουλή ξέρουμε ποιος είναι Πατριώτης και ειλικρινής με ψηλό βαθμό ηθικής που τον φοβούνται μη χαλάσει την πιάτσα.