Ψέματα, Θράσος και νέα Αδιέξοδα…
Του Θανάση Κ.
Τρείς λέξεις θα μπορούσαν να συνοψίσουν την ομιλία Τσίπρα το Σάββατο, στην Κεντρική Επιτροπή του Κόμματός του…
Παραλήρημα-Ψεύδους και Θράσους!
Ψεύδη αλλεπάλληλα:
* Όπως για τους νέους εθνικούς δρόμους που τώρα εγκαινιάζει και για τους οποίους καμαρώνει και τους «εκθειάζει», λες και είναι δικό του «επίτευγμα».
Και που κατασκευάστηκαν στο σύνολό τους από τις προηγούμενες κυβερνήσεις κι εκείνος τότε τις καταψήφιζε ως… «λεφτά για τους εργολάβους»!
Κι είναι θράσος, γιατί όχι μόνο τις καταψήφιζε, αλλά όταν βγήκε τους καθυστέρησε, αναγκάστηκε μετά να δώσει περισσότερα χρήματα (στους εργολάβους) για να «επαν-εκκινήσουν» και τώρα… «καμαρώνει»!
Και «μας τη λέει» κι από πάνω…
* Είναι ψέμα επίσης, ότι εκείνος τάχα «προώθησε για έρευνα τις λίστες της φοροδιαφυγής». Τεράστιο ψέμα!
Η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά, δύο μήνες αφ’ ότου ανέλαβε, το Φθινόπωρο του 2012, ζήτησε τη λίστα Λαγκάρντ και την παράδωσε στη Δικαιοσύνη αμέσως (την ίδια ώρα που την παρέλαβε)! Κι έφτιαξε μηχανισμούς διερεύνησης, που ως τότε δεν υπήρχαν, και εισέπραξε πάνω από 27 εκατομμύρια σε ενάμιση χρόνο!
(Η «είσπραξη» μετράει, όχι οι «βεβαιώσεις» που καταπίπτουν μετά στη Δικαιοσύνη…)
Η κυβέρνηση Τσίπρα παρέλαβε μιαν υπόθεση που ήδη είχε ανοίξει και «έτρεχε», υποσχέθηκε να φέρει… δισεκατομμύρια, έφερε μέχρι στιγμής, είσπραξη… 4 εκατομμυρίων (!) και ο αρμόδιος υπουργός της δήλωσε πως είναι «πολύ δύσκολη υπόθεση» η περαιτέρω διερεύνηση.
Γι’ αυτή τα πενιχρά αποτελέσματα έχει το θράσος και κομπάζει τώρα!
Κι όχι μόνο κομπάζει ο ίδιος, αλλά ρίχνει και συκοφαντικούς υπαινιγμούς σε βάρος της προηγούμενης κυβέρνησης που πέτυχε πολύ περισσότερα, σε μια υπόθεση, έτσι κι αλλιώς «εξαιρετικά δύσκολή», όπως παραδέχθηκε και ο υπουργός της.
Για να μη μιλήσουμε για την περιβόητη «λίστα Μπόργιανς», όπου αποδείχθηκε «άνθραξ ο θησαυρός» και που, ο ίδιος ο κ. Μπόγιανς, ο υπουργός Οικονομικών της Βαυαρίας παραδέχθηκε πως ως τις αρχές του 2015 (δηλαδή και μετά την άνοδο του Τσίπρα στο Μαξίμου) ΔΕΝ είχε καμιά συγκεκριμένα λίστα στα χέρια του.
Κι έχει το θράσος ο Τσίπρας να «μέμφεται» την προηγούμενη κυβέρνηση για μια λίστα που πρώτον τότε ΔΕΝ υπήρχε και από την οποία ο ίδιος και η κυβέρνησή του, δεν εισέπραξε τίποτε από την ώρα που την έλαβε στη χέρια του.
Τέτοιο θράσος…
* Μίλησε ακόμα ο πρωθυπουργός του Τρίτου και χειρότερου Μνημονίου για την «επιτροπεία των Μνημονίων» στην οποία βρίσκεται η χώρα.
Θράσος εκτός ορίων! Γιατί ο Σαμαράς έβγαζε τη χώρα από τα μνημόνια οριστικά. Και οι δανειστές το είχαν αποδεχθεί…
Ενώ ο ίδιος ο Τσίπρας απέρριψε την έξοδο από τα Μνημόνια (που θα κόστιζε 1,6 δισεκατομμύρια πρόσθετα μέτρα) και έβαλε τη χώρα σε νέο Μνημόνιο, εξ αιτίας του οποίου πήρε μέχρι στιγμής 9,2 δισεκατομμύρια νέα μέτρα και τώρα του βάζουν πρόσθετα άλλα 3,6 δισεκατομμύρια λιτότητας!
Ποιος τέλειωνε την εποχή των μνημονίων; Ο Σαμαράς!
Ποιος υπέγραψε χειρότερο μνημόνιο; Ο Τσίπρας! Κι έχει το θράσος να μιλάει για το «τέλος της επιτροπείας», στην οποία μας… ξανάβαλε!
* Μίλησε και για το χρέος μας που δεν είναι βιώσιμο και πρέπει να παρθούν μέτρα για να αποκατασταθεί η βιωσιμότητά του. Αλλιώς δεν μπορούμε να βγούμε στις αγορές…
«Ξέχασε» να πει πως ως το Νοέμβριο-Δεκέμβριο του 2014, δηλαδή μέχρι το τέλος της διακυβέρνησης Σαμαρά, το Ελληνικό χρέος ήταν αναγνωρισμένα (και από το ΔΝΤ) απολύτως «σε τροχιά βιωσιμότητας»!
Κι ήταν η κυβέρνηση Τσίπρα που δανείστηκε ξανά, μας έβγαλε από την ανάπτυξη, μας ξαναγύρισε σε ύφεση και τώρα το χρέος μας ΔΕΝ είναι πια βιώσιμο! Ο Τσίπρας το κατέστησε ΜΗ βιώσιμο…
Επαίρεται για… τη ζημιά που έκανε!
Και ζητά να του… χρωστάμε και «χάρη»!
Πράγματι, περίσσεψαν και τα ψέματα και το θράσος…
Όμως το πρόβλημα δεν είναι πια ούτε στα ψέματά του ούτε στο θράσος με το οποίο τα λέει.
Ακόμα κι οι δικοί του δεν φαίνεται πια να… παραληρούν από «ευτυχία» όταν τα ακούν!
Για πρώτη φορά τα χειροκροτήματα που εισέπραξε – στο απολύτως δικό του και ελεγχόμενο ακροατήριο – ήταν αραιά, χλιαρά και ανόρεχτα.
Σκέψου τι γίνεται παραέξω…
Όμως, το πρόβλημα είναι άλλο:
Ότι και τώρα το αδιέξοδο της διαπραγμάτευσης δεν ξεπεράστηκε!
Οι «θεσμοί» δεν ήλθαν σήμερα στην Αθήνα.
Ούτε θα έλθουν μέσα στην τρέχουσα (Μεγάλη) Εβδομάδα.
Δεν θα έλθουν ούτε την επόμενη Εβδομάδα…
Αν τα πράγματα ήταν «τελειωμένα», όπως μας τα παρουσίασαν τις προηγούμενες μέρες, τότε προλάβαιναν μέχρι τη (Μεγάλη) Τετάρτη να κλείσουν τουλάχιστον το Τεχνικό μέρος της Συμφωνίας (το λεγόμενο Staff Level Agreement).
Κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί.
Θα μπορούσαν τουλάχιστον να έλθουν μετά την Τρίτη του Πάσχα και σε τρείς μέρες να τελειώσουν. Αν ήταν όλα «τελειωμένα»…
Αλλά δεν είναι!
Θα έλθουν τελικά μετά τις 24 Απριλίου, δηλαδή μετά τη Δευτέρα του Θωμά!
Γιατί άραγε, περιμένουν 17 μέρες (από τη Μάλτα) για να κλείσουν μια «τελειωμένη» υπόθεση;
–Πρώτον, γιατί όπως διαβεβαιώνουν οι ίδιοι οι δανειστές (και όπως υπογραμμίζει πλέον ο ξένος τύπος), τίποτε δεν είναι τελειωμένο!
–Και δεύτερον, γιατί 21-24 Απριλίου, διεξάγεται η Εαρινή Σύνοδος του ΔΝΤ, κι εκεί το ΔΝΤ θα «ανοίξει τα χαρτιά του»…
Όχι μόνο ως προς τα αν θα συμμετάσχει στο Ελληνικό Πρόγραμμα, όσο κυρίως υπό ποίους όρους θα συμμετάσχει.
Κι όπως λένε οι γνωρίζοντες, εκεί είναι τα μεγάλα εμπόδια…
Γιατί απλούστατα το ΔΝΤ έχει εντελώς άλλη εικόνα για την δημοσιονομική προοπτική της Ελλάδας σήμερα (επί Τσίπρα).
Δεν δέχεται ούτε τα νούμερα που δίνει η κυβέρνηση (και θα επικυρώσει σε λίγο η Eurostat), ως προς τις μέχρι σήμερα «επιδόσεις» της κυβέρνησης Τσίπρα, ούτε τις προοπτικές από δω και μπρός.
Υπάρχει σοβαρή διαφωνία ανάμεσα στους δανειστές για ολόκληρο το baseline scenario. Δηλαδή για το που βρισκόμαστε και το που πάμε…
Προσέξτε: διαφωνούν χοντρά και για το base (που βρισκόμαστε) και για scenario (για το που πάμε)…
Κι έρχονται οι εκπρόσωποί τους, μετά το τέλος της Εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ, γιατί εκεί θα ξεκαθαρίσουν ποιες είναι από την πλευρά τους οι προοπτικές της Ελλάδας. Και με ποιους όρους θα δέχονταν να μπουν στο Πρόγραμμα…
Προσέξτε: Δεν λέει το ΔΝΤ, ότι ΔΕΝ θα μπει στο Πρόγραμμα…
Λέει ότι θα μπει εφ’ όσον γίνουν δεκτοί οι δικοί του όροι!
Κι αυτό είναι το πρώτο μεγάλο εμπόδιο για τη συμφωνία από δω και στο εξής…
Γιατί οι Ευρωπαίοι, οι οποίο δέχονται κατ’ αρχήν τα νούμερα της κυβέρνησης (για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016 και για τις προβλέψεις των επομένων ετών), υπογραμμίζουν όμως, συνεχώς, ότι δεν υπάρχει Πρόγραμμα χωρίς το ΔΝΤ!
Κι αν, για να μείνει το ΔΝΤ, δεχθούν τους όρους του, τότε η εικόνα για τα μέχρι τώρα και για τα από δω και μπρός ανατρέπεται άρδην! Και γίνεται πολύ πιο δυσμενής για την Ελλάδα γενικότερα, αλλά ακόμα χειρότερα για την κυβέρνηση Τσίπρα…
Χώρια που, αν επιμείνει η Ευρώπη ότι η κυβέρνηση Τσίπρα «έπιασε υψηλά πλεονάσματα» το 2016 (ύψους… 4% του ΑΕΠ), τότε δεν θα χρειαζόταν καμία απολύτως μείωση χρέους ή μείωση πλεονασμάτων για τα επόμενα χρόνια!
Τελικά τα υψηλά «πλεονάσματα» που διαλαλεί πως «πέτυχε» ο Τσίπρας, πρώτον είναι αρκετά… «πέτσινα», και δεύτερον ακυρώνουν το στόχο του να του δώσουν μέτρα για την ανακούφιση του χρέους και μέτρα για την μείωση των μελλοντικών πλεονασμάτων.
Θα του πούν: αγοράκι μου, αφού σε συνθήκες ύφεσης έπιασες 4% πρωτογενές πλεόνασμα, τι πρόβλημα έχεις να πιάσει 3,5% (δηλαδή μικρότερο πλεόνασμα) τα επόμενα χρόνια που θα υπάρχει και κάποια ανάπτυξη;
Και γιατί να σου δώσουμε «ανακούφιση» χρέους, αφού ήδη ξεπερνάς το στόχο που μας έλεγες ότι είναι… «ανέφικτος»;
Τελικά, το «κακό» ΔΝΤ είναι απόλυτα συνεπές με τη θέση του, πως τα πραγματικά πλεονάσματα του 2016 ήταν πολύ μικρότερα (γύρω στο 0.9% κι όχι… 4%) η ανάπτυξη για το 2017 θα είναι κι αυτή πολύ μικρότερη (γύρω στο 1% κι όχι 2,7% που ισχυρίζονται οι Ευρωπαίοι), οπότε τα πλεονάσματα των επομένων ετών (τουλάχιστον) δεν θα καταφέρει να τα επιτύχει η Ελλάδα. Άρα χρειάζεται και μείωση χρέους και μείωση δημοσιονομικών στόχων (πλεονασμάτων)…
Το «κακό» ΔΝΤ λοιπόν, ξέρει τουλάχιστον τι λέει…
Ενώ οι δικοί μας «φωστήρες», υποστηρίζουν ότι χρειάζονται βοήθεια χρέους γιατί δεν μπορούν να επιτύχουν στο μέλλον, «ανέφικτους στόχους», που την ίδια στιγμή βαυκαλίζονται και καμαρώνουν πως… «ήδη τους πέτυχαν»!
Παίζουν το παιγνίδι του Σόϊμπλε, τον οποίο, κατά τα άλλα, καταγγέλλουν!
Αλλά πέρα από τη διαμάχη των δανειστών μεταξύ τους (ΔΝΤ-Ευρωπαίοι), υπάρχει και μια ακόμα μεγάλη δυσκολία – αυτή τη φορά ανάμεσα στην κυβέρνηση Τσίπρα και τους Γερμανούς:
Ο Τσίπρας είπε εξ αρχής, επανέλαβε προχθές και επιμένει παγίως, πως πρώτα θα του δώσουν τα μέτρα για τα χρέος (που μόνος του τα… αποδυναμώνει) κι ύστερα θα ισχύσουν τα μέτρα πρόσθετης λιτότητας που θα ψηφίσει…
Σήμερα η εκπρόσωπος του Σόϊμπλε του το ξέκοψε: Πρώτα θα ψηφίσει τα μέτρα, κι ύστερα θα συζητήσουμε το χρέος! Κι αυτή τη θέση Σόϊμπλε τη στήριξε και εκπρόσωπος της Καγκελαρίας (δηλαδή της Μέρκελ), ενώ βουλευτές της συμπολίτευσης στη Γερμανία (δηλαδή του κυβερνώντος κόμματος των Χριστιανοδημοκρατών) κάνουν έκκληση στην κυβέρνησή τους να είναι «πιο αυστηρή» απέναντι στον Τσίπρα…
Για να καταλάβετε την παράνοια: τα μέτρα για το χρέος που θέτει ως «όρο» ο Τσίπρας, τα στηρίζει το ΔΝΤ, που όμως αμφισβητεί τα «πλεονάσματα» του Τσίπρα!
Ενώ ο Σόϊμπλε που δέχθηκε μέχρι στιγμής τα «πλεονάσματα» του Τσίπρα (για να μη του δώσει τίποτε στο χρέος), απορρίπτει τον εκβιασμό του Τσίπρα για «ανακούφιση χρέους»…
Όλοι ξέρουν πως η Γερμανία δεν πρόκειται να δώσει τίποτε χειροπιαστό και συγκεκριμένο για το Ελληνικό χρέος μέχρι τις Γερμανικές εκλογές…
Ο μόνος τρόπος για να έλθει σε συμφωνία με το ΔΝΤ το Μάϊο, είναι να υποχωρήσει η Γερμανία στα νούμερα του Ταμείου και να πάρει ως «αντάλλαγμα» μια πολύ πιο γενικόλογη αναφορά στο χρέος…
Το ΔΝΤ θα πάρει αυτό που θέλει: να υπολογίζονται τα πάντα με το δικό του τρόπο…
Οι Γερμανοί θα πάρουν αυτό που χρειάζονται: μόνο γενικόλογη αναφορά στο χρέος, «εάν και εφ’ όσον»…
Και ο Τσίπρα θα βρεθεί να ψηφίζει βαρύτατα μέτρα, ΣΥΝ το Μεσοπρόθεσμο (που ακόμα δεν το έχουμε δει), ενώ ταυτόχρονα του αμφισβητείται ανοιχτά το «επίτευγμά» του, «τα υψηλά πλεονάσματα που ήδη πέτυχε»! Και δεν παίρνει τίποτε το χειροπιαστό για το χρέος, αλλά του ανοίγουν το δρόμο για το επόμενο Μνημόνιο!
Και με καθοριστικό, στο εξής, το ρόλο του ίδιου του ΔΝΤ.
Που δεν δέχεται «πέτσινα νούμερα»…
Κι αυτά όλα είναι το «καλό σενάριο».
Γιατί υπάρχει και το χειρότερο:
Να μη τα βρει το ΔΝΤ με της Γερμανία και να μείνει η συμφωνία στον αέρα.
Και τότε να τρέχουν και να μη φθάνουν στην κυβέρνηση…
Άρα, στην καλή περίπτωση, δένουν τον Αλέξη χειροπόδαρα και τον διώχνουν ό,τι ώρα θέλουν…
Στη χειρότερη περίπτωση, τον αφήνουν «ξεκρέμαστο» και διώχνουν κάθε ευθύνη από πάνω τους:
–Εμείς προσπαθήσαμε να τον βοηθήσουμε κι εκείνος έκανε «μαγκιές»…
Αυτό το σκηνικό στήθηκε στη Μάλτα.
Αυτό το έργο βλέπουμε να ξετυλίγεται σιγά-σιγά…
Κι αφήστε τους άλλους να στοιχηματίζουν… αν θα γίνουν εκλογές στις αρχές ή στη μέση του 2018…
Ενώ τα πιο σημαντικά πρόκειται να κριθούν τώρα – τις επόμενες 5-6 εβδομάδες, μέχρι τα τέλη Μαϊου…
Κι ενώ η Ελλάδα εκπροσωπείται από μια ανίκανη κυβέρνηση, από παραληρηματικούς συκοφάντες, ψεύτες και θρασίμια…
