Πού ακούστηκε;

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, σύμβουλος επιχειρήσεων – συγγραφέας

Η καλοπροαίρετη κριτική είναι πάντοτε χρήσιμη. Σίγουρα πολύ πιο χρήσιμη από το επηρμένο λιβάνισμα των αυλοκολάκων. Άλλωστε ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν δυσκολεύεται να αποδεχτεί την ευθύνη και να την αποδώσει σε όσους πρέπει, διορθώνοντας διαρκώς επιμέρους πολιτικές.

Η παρουσία του στη ΔΕΘ υπήρξε μια θετική έκπληξη ακόμη και για τους πιο ορκισμένους επικριτικές του. Φάνηκε άλλωστε από τον άκομψο, ανερμάτιστο τρόπο που αντέδρασε η αντιπολίτευση στις εξαγγελίες του. Όταν βυθίζεσαι στο λαϊκισμό κι ελπίζεις να ανακάμψεις εκλογικά μέσω της άκριτης υποσχεσιολογίας και της παροχολογίας, αισθάνεσαι γυμνός από επιχειρήματα τη στιγμή που η υπέρβαση των αναπτυξιακών στόχων επιτρέπει στην κυβέρνηση την ταχύτερη πραγματοποίηση μιας σειράς πολιτικών με κοινωνικό πρόσημο.

Η άμεση αντιμετώπιση της ακρίβειας, του υψηλού κόστους ενέργειας, της υπερφορολόγησης, που δίνουν απαραίτητες ανάσες τόσο στα νοικοκυριά όσο και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, “πονούν” τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί του στερούν σημαντικά πεδία αντιπολιτευτικής σύγκρουσης και στενεύουν το εκλογικό κοινό στο οποίο μπορεί να απευθυνθεί. Τι να πει κι ο ΣΥΡΙΖΑ; Πού ακούστηκε κεντροδεξιά κυβέρνηση να επιστρέψει ολόκληρη την αναπτυξιακή υπέρβαση στην κοινωνία;

Εξίσου μεγάλη πληγή για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί και το γεγονός ότι η νεολαία αναδεικνύεται σε προτεραιότητα. Όχι επειδή έχει ανάγκη τα 50 gb, το μόνο ίσως άσκοπο μέτρο, αλλά γιατί στηρίζεται ακόμη πιο ουσιαστικά στα πρώτα βήματα της για την εξεύρεση δουλειάς. Με επιδότηση της εργασίας κι όχι της ανεργίας. Με κίνητρα για επιχειρηματική δραστηριοποίηση, για συνεργατικότητα. Απτές επιλογές, όχι επαναστατικές γενικολογίες.

Θέλω ειδικά να αναφερθώ στις πρωτοβουλίες για τη συνένωση επαγγελματιών και επιχειρήσεων. Πέρασαν δέκα χρόνια από το πρώτο νομοσχέδιο σε αυτό το πνεύμα. Ανευρο, αποσπασματικό. Επέμενα τότε, με σχετική αρθρογραφία μου, στην ανάγκη συνεργείων, στην απομάκρυνση από την οικονομικά αναποτελεσματική μονομανία του κατακερματισμού της αγοράς, σε διπλάσιο βαθμό από την υπόλοιπη Ε.Ε. Ειδικά όταν στην εποχή του cloud και των ψηφιακών ευκολιών πολλοί επιμένουν να μην εκμεταλλεύονται ούτε αυτές τις δυνατότητες, για να διευρύνουν τον κύκλο εργασιών μέσω της αξιοποίησης των συνεργασιών.

Φαινομενικά δευτερεύουσα αλλά εξίσου σημαντική, η απελευθέρωση των οικογενειών από φορολογική επιβάρυνση για τη μεταφορά περιουσίας σε παιδιά και εγγόνια. Βαρυγκομούσαν οι γονείς γιατί στην προσπάθεια να στηρίξουν οικονομικά τα παιδιά τους, ειδικά μέσα στην κρίση, έβρισκαν απέναντι τους την εφορία.

Το μεγάλο στοίχημα, παραμένει η σταθερά ανοδική αναπτυξιακή πορεία. Τη φετινή χρονιά ξεπερνιούνται, κατά πολύ, οι στόχοι, αν δεν προκύψει ανάγκη νέου lockdown, με τόσο τον τουρισμό, όσο την κατανάλωση και τις επενδύσεις να κινούνται πέρα από κάθε αρχική προσδοκία. Σε συνδυασμό με την αναμενόμενη αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης το 2022, δημιουργούνται οι συνθήκες αντιμετώπισης των πιθανών επιπτώσεων μιας ανάσχεσης της ποσοτικής χαλάρωσης από την ΕΚΤ.