Οι φοίνικες μας τελείωσαν. Τώρα η Πανεπιστημίου δεν θα είναι πια… Μαϊάμι
Oπως ήρθαν, έτσι και φεύγουν οι φοίνικες από την Πανεπιστημίου. Τώρα θα αντικατασταθούν από πλατάνια. Έπειτα από δύο και πλέον χρόνια, ο Μεγάλος Περίπατος έχει μετατραπεί -επιεικώς- σε μεγάλη περιπέτεια.
Γράφει ο Κώστας Πετρόπουλος
Το λες και αποκαθήλωση (μέρες Πάσχα που βιώνουμε), μόνο που σ΄αυτή την περίπτωση η πράξη αποδεικνύεται δαπανηρή και δίχως λογική. Έτσι ξαφνικά όπως ορθώθηκαν οι 22 φοίνικες κατά μήκος της Πανεπιστήμιου, έτσι ξαφνικά φεύγουν.
Ειδικά συνεργεία του Δήμου Αθηναίων τους απομακρύνουν από σήμερα (10/4) και πριν καν μακροημερεύσουν θα μεταφερθούν σε ειδικό χώρο στο Γουδί, όπου και θα μεταφυτευτούν, ενώ στη συνέχεια θα επιστρέψουν στο κέντρο της Αθήνας (!) προκειμένου να φυτευτούν σε διάφορα σημεία που θα αποφασιστούν εν καιρώ.
Θα μπορούσε να είναι και το αγγελοπουλικό ταξίδι ενός ξεριζωμένου φοίνικα όλο αυτό και σίγουρα θα μας συγκινούσε η περιπέτειά του, αν προηγουμένως το κέντρο της Αθήνας δεν είχε μετατραπεί σε πεδίο άσκησης πειραματισμών.
Εχουν περάσει δύο και πλέον χρόνια από τότε που ξεκίνησε το project του Mεγάλου Περιπάτου και τείνει να εξελιχθεί -επιεικώς- σε μεγάλη περιπέτεια, για να μην πούμε σε μεγάλη κοροϊδία. Το σίγουρο είναι ότι το περπάτημα στο κέντρο της Αθήνας είναι εξόχως περιπετειώδες. Παντού τρύπες, πέτρες, μπάζα, σκαπτικά μηχανήματα, λάσπη και φυσικά φοίνικες που, πλέον, δεν μας χρειάζονται, καθώς βαρεθήκαμε (sic) να βλέπουμε την πόλη να μοιάζει με προσομοίωση του… Μαϊάμι.
Ο Δήμος Αθηναίων σημειώνει πως η θέση των φοινίκων εξαρχής δεν ήταν για την Πανεπιστημίου, αλλά αν ρωτήσεις έναν αρμόδιο για πού συγκεκριμένα προορίζονται θα είναι σαν να του κάνεις την ερώτηση του ενός εκατομμυρίου. Στο μεταξύ, οι φοίνικες στοίχησαν 42.000 ευρώ. Μικρό το ποσό, θα πει κανείς, μπρος στην αιωνιότητα. Τώρα λέγεται πως στη θέση τους θα μπουν πλατάνια. Εχει ο θεός και η φύση.
Ο Μεγάλος Περίπατος δεν είναι ένα κεφαλαιώδες έργο. Δεν είναι σαν την κατασκευή του μετρό που, όπως καταλαβαίνει κανείς, δεν φτιάχνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Αλήθεια, μπορεί να φανταστεί κανείς ότι σε άλλη μεγάλη πόλη της Ευρώπης θα χρειάζονταν δύο και πλέον χρόνια για να φτιαχτούν πεζοδρόμια; Το χειρότερο είναι ότι το έργο δεν βρίσκεται καν στη φάση της περαίωσής του. Εχει δρόμο ακόμη.
Το πήγαινε έλα των δέντρων αν δεν δείχνει έλλειψη νοήματος και σχεδιασμού, τότε φανερώνει αδυναμία των ανθρώπων του Δήμου να εξηγήσουν στους πολίτες τη λογική του όλου εγχειρήματος. Προς τι όλη αυτή η ταλαιπωρία; Για να μην βάλουμε και την οικονομική παράμετρο στη συζήτηση.
Στο μεταξύ και μέχρι να ολοκληρωθεί το έργο θα πρέπει να συνηθίσουμε να κάνουμε σλάλομ στα πεζοδρόμια, να ευχόμαστε να μην πέσουμε σε κάποια τρύπα και να μην γίνουν επεισόδια έπειτα από κάποια πορεία διότι υπάρχουν σπαρμένα… πολεμοφόδια κατά μήκους της Πανεπιστημίου. Όλα για το καλό μας, ω άντρες Αθηναίοι…
