ΟΧΙ στον ενδοτισμό

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Οικονομολόγος – Ψυχολόγος, Συγγραφέας

Είμαστε μια μοναδική διεθνής περίπτωση. Το συνηθισμένο είναι τα έθνη να γιορτάζουν το τέλος ενός πολέμου, την απελευθέρωση της χώρας από τον ξένο ζυγό. Οι Έλληνες επιλέξαμε ως εθνική γιορτή την έναρξη του πολέμου. Και μάλλον πράξαμε το σωστό γιατί ο συμβολισμός της 28ης Οκτωβρίου είναι πολύ πιο σημαντικός από οποιαδήποτε νίκη στο πεδίο της μάχης.

80 χρόνια πέρασαν, από τη μέρα που θα λειτουργεί πάντα, στη συλλογική εθνική συνείδηση μας, ως η πιο ηχηρή αντίδραση στο φασισμό και την καταπίεση υπό το νόμο του ισχυρού.

80 χρόνια πέρασαν, από τη στιγμή που αποδείξαμε ότι όσα έθνη επιθυμούν την επιβίωση τους, με όρους σεβασμού και αξιοπρέπειας, δεν διανοούνται να αποδεχτούν ως επιλογή τον ενδοτισμό.

80 χρόνια πέρασαν, από την ιστορική ώρα άρνησης της υποχρεωτικής υποταγής στην υποτιθέμενη προδιαγεγραμμένη μοίρα του μικρού και φαινομενικά αδύνατου, σε στρατιωτικό και διπλωματικό επίπεδο.

Έκτοτε, αν εξαιρέσει κανείς την εθνική καταστροφή με την παράνομη κατοχή της Κύπρου, το μόνο για το οποίο θα μπορούσε κάποιος να κατηγορήσει τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες είναι ότι ορισμένες έλλειπε η μακροπρόθεσμη, διορατική ματιά πάνω στα γεγονότα.

Αυτή η ματιά που δεν μας επέτρεπε να ασκήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, αξιοποιώντας κατάλληλα τις κατά καιρούς ευνοϊκές συνθήκες. Αυτή που έσπρωχνε πολλούς, οριζόντια μέσα στο πολιτικό σύστημα, να εκφράζουν υποχωρητικές συμβιβαστικές απόψεις για όλα τα εθνικά μας θέματα.

Το ΟΧΙ στη διχοτόμηση της Κύπρου κατέληξε στην προτροπή για αποδοχή του ετεροβαρούς σχεδίου Ανάν.

Το ΟΧΙ στην παραχώρηση της ιστορίας και του ονόματος της Μακεδονίας, κατέληξε σε προφανέστατα αλυτρωτικούς γεωγραφικούς προσδιορισμούς και αποδοχή ανύπαρκτης εθνικής ταυτότητας και γλώσσας.

Το ΟΧΙ στη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, κατέληξε στη θάλασσα που δεν έχει σύνορα, τα αμφισβητούμενα ύδατα και τα… εθνικιστικά 12 μίλια.

80 χρόνια μετά, η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμο εθνικό σταυροδρόμι κι έχει να αντιμετωπίσει ένα πρωτοφανές μίγμα τουρκικής προκλητικότητας, ισλαμικής έξαρσης και δημογραφικής συρρίκνωσης.

Ο σύγχρονος ηρωισμός θα κριθεί στις αντοχές απέναντι στο κύμα ισοπέδωσης των εθνικών οντοτήτων. Θα κριθεί στις αντιστάσεις απέναντι στις προτροπές για συμβιβασμό και αποποίηση των δικαιωμάτων σου.

Κι αυτό το φίλτρο ηρωισμού είναι που θα κρίνει και το ύψος των πολιτικών ηγεσιών μας. Όσοι ακολουθήσουν το εύκολο μονοπάτι της συνθηκολόγησης θα μετατραπούν σε νέες μελανές ιστορικές φιγούρες. Όσοι, πάλι, επιλέξουν τον δύσκολο, ανυποχώρητο δρόμο θα κερδίσουν μια θέση στο πάνθεον των μεγάλων εθνικών αγωνιστών.