Ο ΣΥΡΙΖΑ ψαρεύει στη ΔΑΠ
Γράφει ο Σπαρτιάτης,
Όταν ο ιστορικός του μέλλοντος κρίνει την κυβερνητική περίοδο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αφού φανούν τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης τους, ο τομέας που θα έχει υποστεί τη μεγαλύτερη καταστροφή από τις επιλογές τους θα είναι η παιδεία. Περισσότερο και από την οικονομία, περισσότερο και από τη δημόσια τάξη ή την εξωτερική πολιτική. Οι ιδεοληπτικές τους επιλογές για τα σχολεία και τα πανεπιστήμια θα έχουν καταστροφικές συνέπειες σε μερικά χρόνια από σήμερα.
Το νέο νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια όπως έχει βγει μέχρι στιγμής στη δημοσιότητα θα δώσει τη χαριστική βολή στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Περιέχει πλήθος ρυθμίσεων που αναιρούν τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια, εν προκειμένω όμως θα σταθούμε αποκλειστικά στην επαναφορά της συμμετοχής των φοιτητών στη διοίκηση των ιδρυμάτων. Με το περιεχόμενο του νομοσχεδίου που φαίνεται στη δημοσιότητα επανέρχεται το καθεστώς του Ν. 1264/1982. Οι φοιτητές θα συμμετέχουν εφεξής στα όργανα διοίκησης (όποια κι αν είναι αυτά βάσει του σχεδίου) μέσω των εκπροσώπων τους που θα εκλέγουν στις φοιτητικές εκλογές. Δημιουργούνται λοιπόν οι συνθήκες για να επανέλθει το φαινόμενο της συνδιαλλαγής των καθηγητών με τους φοιτητοπατέρες. Στήριξη προτάσεων και προσώπων στα όργανα διοίκησης με αντάλλαγμα είτε ακαδημαϊκό (πτυχία, μεταπτυχιακά κτλ) είτε άλλου τύπου, για εξυπηρέτηση προσώπων, κομμάτων και γενικότερα συμφερόντων (διαγωνισμοί, προμήθειες, ακαδημαϊκό και διοικητικό προσωπικό κτλ). Με απλά λόγια ένα ανοικτό πεδίο για ρουσφέτια και εξυπηρετήσεις των φοιτητοπατέρων.
Το ερώτημα είναι τι περιμένει να κερδίσει η κυβέρνηση από τη συγκεκριμένη ρύθμιση. Η μέχρι τώρα πορεία της δείχνει ότι μάλλον δεν το κάνει για ιδεολογικούς λόγους, άσχετο που οι ψηφοφόροι τους θα εγκρίνουν τις αλλαγές. Κάποιο άλλο όφελος επιδιώκει, προφανώς πολιτικού περιεχομένου. Ποιο είναι αυτό; Η επίσημη φοιτητική τους παράταξη, το bloco, στις φοιτητικές εκλογές συγκέντρωσε πολύ μικρό ποσοστό, και προφανώς δεν πρόκειται να επωφεληθεί κάτι ιδιαίτερο από τα αλλαγές. Δεν είναι αυτοί που σκοπεύει να εξυπηρετήσει. Υπάρχουν φυσικά και οργανώσεις που πρόσκεινται στο ΣΥΡΙΖΑ ενώ ανήκουν στην ΠΑΣΠ, τα ΕΑΑΚ ή την ΑΡΕΝ (οι δυο τελευταίες κατεβαίνουν μαζί πλέον). Άλλωστε η πρώτη δε συνδέεται πλέον τόσο στενά με το ΠΑΣΟΚ, τα ΕΑΑΚ ποτέ δεν είχαν άμεση σχέση με κάποιο κόμμα (θεωρητικά εκπροσωπούν τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και η ΑΡΕΝ έχει μεν τυπικά αποσχιστεί, μέρος της όμως διατηρεί ακόμα δεσμούς με το ΣΥΡΙΖΑ. Οι οργανώσεις αυτές θα επωφεληθούν, ο βασικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ όμως δε φαίνεται να είναι αυτός.
Αντικειμενικά η παράταξη που θα επωφεληθεί περισσότερο από τις αλλαγές στη συμμετοχή των φοιτητών είναι η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Συνεχίζει να διατηρεί την πρωτιά σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, είναι πρώτη δύναμη στις περισσότερες σχολές, σε αρκετές δε είναι και αυτοδύναμη. Αν επανέλθει η συμμετοχή των φοιτητών στη διοίκηση δικοί της εκπρόσωποι θα αναδειχθούν στα περισσότερα ιδρύματα. Αποφάσισε λοιπόν η κυβέρνηση να προωθήσει μια ρύθμιση που θα δώσει στη ΝΔ δύναμη στην τριτοβάθμια εκπαίδευση; Προφανώς και όχι.
Η σημερινή κατάσταση της ΟΝΝΕΔ και της ΔΑΠ δεν είναι αυτό που λέμε καθαρή. Υπάρχει ακόμα μεγάλο μέρος των οργανώσεων της ΔΑΠ που είτε βρίσκονται σε κόντρα με την κεντρική διοίκηση και δεν ανήκουν πλέον στην ΟΝΝΕΔ (πρόκειται κυρίως για οργανώσεις από τη βόρειο Ελλάδα, αλλά και ευρύτερα) είτε δεν είναι φιλικοί προς την ηγεσία ΟΝΝΕΔ και ΝΔ αλλά παραμένουν στο χώρο κυρίως λόγω της προοπτικής εξουσίας. Πολλές από αυτές τις οργανώσεις αποτελούν ισχυρά συστήματα στα ιδρύματα τους, με αυτοδύναμα ποσοστά και ισχυρή βάση και μηχανισμό. Από τη μια λοιπόν αν επανέλθει η συμμετοχή τους στη διοίκηση θα επωφεληθούν τα μέγιστα κεφαλαιοποιώντας τη δύναμή τους. Από την άλλη το συγκεκριμένο ζήτημα είναι μια δεδομένη διαφωνία τους με τις θέσεις της ηγεσίας, όχι μόνο τώρα αλλά ήδη από όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ο βασικός υποστηρικτής του νόμου Διαμαντοπούλου εντός ΝΔ. Η φοιτητική εκπροσώπηση στα όργανα είναι για αυτούς ένας τρόπος να αποκομίσουν κέρδος, είναι όμως ταυτόχρονα ένα ζήτημα στο οποίο η θέση της ηγεσίας είναι ξεκάθαρα αντίθετη.
Εν ολίγοις, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βρει μια πολύ καλή ευκαιρία να παρέμβει στα εσωτερικά της ΝΔ. Προχωρά σε μια ρύθμιση που ευνοεί μεγάλο μέρος της ΔΑΠ, και κατ’ επέκταση και άλλων κομματικών παραγόντων που έχουν καλές σχέσεις μαζί του, ευελπιστώντας να προκαλέσει νέο γύρο αντιπαράθεσης της νεολαίας με το κόμμα. Προσεγγίζει έτσι τα κομμάτια της ΟΝΝΕΔ που δεν είναι κοντά στην ηγεσία με στόχο να προκαλέσει νέα προβλήματα στη ΝΔ. Ενδεικτικό είναι πως λίγες ώρες μόνο μετά τη δημοσίευση του νομοσχεδίου έσπευσαν να τοποθετηθούν τόσο ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ με άρθρο του όσο και η ΔΑΠ με ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου. Αμφότεροι κράτησαν επιφυλακτική στάση απέναντι στη ρύθμιση για τη συμμετοχή των φοιτητών, εστιάζοντας σε λεπτομέρειες και τονίζοντας ότι είναι σύμφωνοι με τη βασική ιδέα. Αν η κεντρική διοίκηση που ουσιαστικά έχει επιλεγεί από την ηγεσία της ΝΔ λαμβάνει τέτοια στάση τι θα κάνουν οι οργανώσεις που κρατάνε αποστάσεις;
Είναι άγνωστο αν αυτό το σχέδιο θα πετύχει. Πάντως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κάτι να χάσει. Αν ωστόσο υπάρξουν όντως κομμάτια της ΔΑΠ που θα δουν θετικά τις αλλαγές αυτές και θα εκδηλώσουν τη συμφωνία τους ή θα σπεύσουν να τις εκμεταλλευτούν ποια θα είναι η στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη; Θα μείνει πιστός στη μεταρρυθμιστική του ατζέντα δίνοντας συνέχεια στις κακές σχέσεις που ήδη έχει με τις ομάδες αυτές (πρόκειται κυρίως για το κομμάτι της ΟΝΝΕΔ που στήριξε Τζιτζικωστα στις εσωκομματικές εκλογές και αποχώρησε από την ΟΝΝΕΔ μετά το συνέδριο της Θεσσαλονίκης); Ή θα βάλει νερό στο κρασί του σε μια προσπάθεια να βελτιωθεί η κατάσταση; Θα βρεθεί στη θέση να κάνει μια επιλογή ταυτόχρονα ιδεολογική, πολιτική και εσωκομματική. Θα έχει ενδιαφέρον να το δούμε.
