Ο ηγέτης μίας φανταστικής Αυτοκρατορίας

Γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης

Η Τουρκία ψάχνει για ατύχημα ή θερμό επεισόδιο. Από τότε που είδε ότι χάνει στην Συρία αύξησε την πίεση στην Ελλάδα.

Τα σύνορα και ο Έβρος άντεξαν και δεν αιφνιδιάστηκαν από τις πρακτικές της Τουρκίας και του Ερντογάν. Ο Ερντογάν ήθελε να δείξει ότι είναι ισχυρός και μπορεί να αποσταθεροποιήσει μία ευρωπαϊκή χώρα.

Τα τελευταία γεγονότα όπως είναι η προσπάθεια διεμβολισμού σκάφους στην Κω και οι χαμηλές πτήσεις στον Έβρο δείχνουν ότι ο Τούρκος πρόεδρος θέλει ή επιδιώκει ατύχημα, γιατί θέλει να δείξει στο εσωτερικό του ότι είναι ισχυρός και κάπου κερδίζει.

Η Ευρώπη δεν καταδίκασε με σαφήνεια τις προκλήσεις του Ενρτογάν, αλλά είδε τα καμώματά του από κοντά. Οι θεσμοί είπαν ότι θα αρχίσουν νέο διάλογο, αλλά ο Τούρκος πρόεδρος θέλει να συμφωνήσει με την Γερμανία, την Γαλλία και την Αγγλία ερήμην της Ελλάδας. Η Ευρώπη πρέπει να δει το θέμα του προσφυγικού με πιο πολλή ζέση και όχι μόνο με λόγια.

Μία νέα συμφωνία νούμερο 2 του 2016 μπορεί να είναι μία λύση, αλλά εάν δεν υπάρξει κοινό σύστημα ασύλου και πως θα εξετάζονται οι αιτήσεις και φυσικά ο επιμερισμός και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, τότε μόνο αυτό θα αποτελεί λύση.

Ο Τούρκος πρόεδρος βλέπει να είναι σε δύσκολη θέση και να σπρώχνει την πίεση προς δυσμάς και τα Τουρκοελληνικά σύνορα.

Ο άνθρωπος που φαντάζεται ότι είναι ο ηγέτης όλου του Σουνιτικού Ισλάμ, οι Βρυξέλλες και όχι μόνο δεν πρέπει να τον δούνε με άλλο μάτι.

Θα πρέπει να του μιλήσουν στην γλώσσα του. Ο Τούρκος πρόεδρος έχει αυταρέσκεια, μεγαλομανία και μεγάλο πάθος.

Είναι ένας ηγέτης μίας «παρηκμασμένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας» όπως την φαντάζεται ο «δημοκρατικός» και «ειρηνοποιός» Σουλτάνος.