Ξημερώματα, δίνεις επιδόματα!
Γράφει ο Ήρων
– Μήτσο μου, έκανα μια μικρή μαλακιούλα μωρέ…
– Λέγε…
– Δεν θα μου θυμώσεις ε;
– Λέγε…
– Να, αγόρασα κάποια πράγματα που μου έλειπαν ζουζουνάκι μου για να γίνω μια μικρή θεά και να είσαι περήφανος για μένα. Ξέρεις, καλλυντικά, κάτι ρουχαλάκια, παπούτσια και πήγα και κομμωτήριο.
– Καλά έκανες αστέρι μου!
– Αχ πόσο σ’ αγαπώ!
– Κι εγώ μωράκι μου αλλά δεν κατάλαβα, η μαλακιούλα που είναι. Εγώ δεν σου έδωσα τριακόσια ευρώ για τον λόγο αυτό προχτές;
– Ναι μωρέ αλλά, τα λεφτά δεν έφτασαν και ξετίναξα την πιστωτική σου…
– Τι έκανε λέει;
Αλλά, σου πήρα κι ένα δωράκι για την γιορτή σου!
– Τι λες μωρή, η γιορτή μου πέρασε.
– Ε τα γενέθλια σου ζουζούνι μου τότε…
– Κι αυτά πέρασαν μωρή.
– Ε τα επόμενα ρε μωρούλι…
– Με την δική μου κάρτα μου αγόρασες δώρο ρε Κούλα; Με δουλεύεις;
– Γιατί ρε αγάπη μου, ο Τσίπρας καλύτερος είναι; Μας έκοψε τα οικογενειακά επιδόματα, έκοψε συντάξεις, υπερφορολόγησε, λίγο από δω, λίγο από κει, μάζεψε λεφτά και μας επιστρέφει τα μισά σε επίδομα, δωράκι για τα Χριστούγεννα! Τι να κάνω κι εγώ; Αφού το κάνει κοτζάμ πρωθυπουργός, σκέφτηκα ότι είναι σωστό και ηθικό και τίμιο Μήτσο μου!
– Τι να σου πω ρε Κούλα… Άδικο έχεις; Πήγαινε ετοιμάσου… Ξάπλωσε και περίμενέ με για την «τιμωρία» σου…
Ο παραπάνω διάλογος, είναι αυθεντικός και έπεσε στην αντίληψη μου χθες το βράδυ, ενώ βρισκόμουν στην γκαρσονιέρα της γκόμενας μου της Φιλίτσας στην Κυψέλη. Ο Μήτσος και η Κούλα, είναι οι διπλανοί της Φιλίτσας.
Όπως κατέβαινα, τις σκάλες για να φύγω, από το διαμέρισμα του ζεύγους ακουγόταν το σουξέ της εποχής «ξημερώματα, δίνεις επιδόματα»!
