Κηρύσσουν την ολοκληρωτική κατάργηση της προσωπικότητας
Γράφει ο Γιάννης Κίτσος, Οικονομολόγος – Σύμβουλος χρηματοοικονομικού και στρατηγικού σχεδιασμού
Το 2021 αποτελεί έτος μνήμης, εορτασμού και εκδηλώσεων για τους Έλληνες. Παράλληλα αποτελεί και έναρξη μιας άλλης εποχής. Παρελθόν, παρόν και μέλλον όλα μαζί. Επ’ ουδενί δεν ζούμε στο παρελθόν γιατί έτσι χάνουμε το παρόν. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι αγνοούμε το παρελθόν γιατί θα χάσουμε το μέλλον. Το τελευταίο φαίνεται συστηματικώς να το αγνοεί μια πολύ μικρή μειοψηφία ευτυχώς, κάποια μέλη της οποίας έχοντας δυστυχώς όμως θεσμικό ρόλο. Το 2021 δεν φαίνεται να ξεκίνησε με όρους μνήμης αλλά απαξίωσης της. Όπως γράφει στο Έγκλημα και Τιμωρία ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, τα συγκεκριμένα άτομα, «κηρύσσουν την ολοκληρωτική κατάργηση της προσωπικότητας – όλο αυτή την καραμέλα πιπιλίζουν. Πρέπει, σου λένε, πρώτα απ’ όλα ν’ απαλλαγούμε απ’ τον εαυτό μας, να μοιάζουμε με τον εαυτό μας όσο το δυνατόν λιγότερο! Ναι, αυτό είναι, κατά τη γνώμη τους, το άκρον άωτον της προόδου…»
Συγκεκριμένα, λοιπόν, επειδή κάποιοι από αυτούς μαζί με διάφορα άλλα επιθυμούν να διαγράψουν και την Εκκλησία γενικότερα αλλά και από τις φετινές εκδηλώσεις μνήμης, θα ήθελα να πω τα εξής. Ομολογουμένως το Οικουμενικό Πατριαρχείο πήρε αποστάσεις από την Επανάσταση. Με την Διδασκαλία πατρική, φυλλάδιο το οποίο είχε εκδοθεί από το νεοϊδρυθέν τυπογραφείο του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης υπενθύμιζε στους πιστούς ότι ο ίδιος ο Θεός «ήγειρεν εκ του μηδενός την ισχυράν αυτήν βασιλείαν των Οθωμανών» για το υπέρτατο καλό της ορθόδοξης πίστης, και «με αυτόν τον τρόπο ευδόκησε να οικονομήση μέγα μυστήριον, την σωτηρίαν δηλαδή εις τους εκλεκτούς λαούς». Αυτό δεν είχε να κάνει όμως με το ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν επιθυμούσε μια ελεύθερη χριστιανική Ελλάδα, αλλά με το ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο από τότε ταυτίζεται με το όραμα της οικουμενικότητας της Εκκλησίας.
Η δε Εκκλησία της Ελλάδος που σχηματίστηκε το 1833 από τις προστάτιδες Δυνάμεις, με τη συμβολή και εγχώριου στοιχείου και για πολιτικούς λόγους, παρά το γεγονός ότι αναγνωρίστηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 1850, θεωρείται από τελευταίο ψευδομόρφωμα. Αλλά πάλι αυτό δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν επιθυμεί η Ελλάδα να είναι χώρα ορθόδοξα χριστιανική, πολλώ δε μάλλον ελεύθερη, αλλά με το ότι η Εκκλησία δεν αντιμετωπίζει τον κόσμο κοινωνικοπολιτικά. Η αποστολή της Εκκλησίας δεν είναι η πολιτική. Η Εκκλησία καλεί τον άνθρωπο να δεχτεί τον αναστημένο Χριστό, και εκεί, δηλαδή μέσα στη σχέση, ό,τι είναι και όσο είναι εφικτό σε αυτή τη ζωή αποκαθίσταται, μέχρις ότου ολοκληρωθεί στα έσχατα.
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για το πόσα προσέφερε στην Ελληνική Επανάσταση τόσο το Οικουμενικό Πατριαρχείο όσο και ο κάθε μεμονωμένος ιερέας. Θα μείνω μόνο στο ότι χωρίς την οργανωμένη, αποκλειστικά από την Ορθόδοξη Εκκλησία, εκπαίδευση, την μέσα από αυτή διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας, δεν θα μπορούσε να υπάρξει ελληνική εθνική συνείδηση αλλά και χωρίς την πίστη στον Χριστό ο Έλληνας δεν θα είχε οπλιστεί με κουράγιο να πολεμήσει τότε για την ελευθερία του. Με άλλα λόγια δεν θα είχε υπάρξει Ελληνική Επανάσταση χωρίς την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Να μην μιλήσουμε για το πόσοι εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, ιερείς έχασαν την ζωή τους τόσο για τον Αγώνα αυτό όσο και στο πλαίσιο της προσπάθειας για εθνοκάθαρση από τους Οθωμανούς. Θα μείνω μόνο στην επίσημη τότε Ορθόδοξη Εκκλησία. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη διαβόητη εκτέλεση του ηλικιωμένου οικουμενικού πατριάρχη της Ορθοδόξου Εκκλησίας Γρηγορίου Ε’, ο οποίος απαγχονίστηκε στην πύλη του Πατριαρχείου την Κυριακή του Πάσχα στις 22 Απριλίου! Ποιος θα ξεχάσει στην Κύπρο, όπου κανείς δεν εξεγέρθηκε, και οι Οθωμανοί εκτέλεσαν τον αρχιεπίσκοπο και εθνάρχη Κυπριανό και τους κορυφαίους κληρικούς με την υποψία ότι είχαν δεσμό με την Φιλική Εταιρεία! Ποιος θα ξεχάσει στην τελική σήμερα την μετατροπή της Αγίας Σοφίας από το καθεστώς Ερντογάν σε τζαμί! Όλα αυτά τα ιστορικά γεγονότα μας ζητάνε κάποιοι να τα διαγράψουμε από την μνήμη μας;
Η Ελληνική Επανάσταση είναι άρρηκτα ιστορικά συνδεδεμένη με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Η Ελλάδα είναι άρρηκτα ιστορικά συνδεμένη με την Ορθόδοξη Εκκλησία και θα πρέπει να έχει τιμητικό και πρωταρχικό ρόλο στις φετινές εκδηλώσεις μνήμης. Πέραν τούτου η ορθόδοξη παράδοση είναι μέρος της προσωπικότητας των Ελλήνων. Είναι η συνέχεια της γλώσσας μας και η σύνδεση μας τόσο με τους Βυζαντινούς όσο και με τους αρχαίους προγόνους μας.
Άλλος θεσμικός παράγοντας, πέραν της απαξίωσης και από την δική του πλευρά για την Εκκλησία, μέμφεται την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων και για εθνοκεντρικό προστατευτισμό. Εθνοκεντρικό προστατευτισμό αποτελεί η φιλοξενία που παρέχει ο Έλληνας όχι γενικά και αόριστα αλλά σε όσους φυσικά προέρχονται από εμπόλεμη ζώνη αλλά και σέβονται τον δυτικό πολιτισμό και τοπικές κουλτούρες, έθιμα και παραδόσεις. Αποτελεί ο ‘Έλληνας που επιθυμεί προστασία της κοινωνίας, συνόρων και εθνικών του συμφερόντων που σήμερα κινδυνεύουν τα μαλα και ποικιλοτρόπως.
Ο συγκεκριμένος παράγοντας δεν απαξιώνει μόνο την Εκκλησία, δεν μέμφεται μόνο τη μεγάλη πλειοψηφία των συμπατριωτών του, αλλά φαίνεται να βρίσκεται και εκτός ιστορικής πραγματικότητας. Ή μάλλον καλύτερα η ιστορική πραγματικότητα και εξέλιξη φαίνεται να μην έχουν καμία απολύτως σημασία για το συγκεκριμένο μονομανές πρόσωπο. Επίσης, αφού φροντίζει να μεμφτεί τους Έλληνες το παράδοξο είναι ότι αναφέρεται με όρους λογικής και δικαίου για συγκεκριμένες μειονότητες, ομάδες ή και έθνη – αναρχομπάχαλους, λαθρομετανάστες, Τούρκους κα – οι οποίες δεν πιστεύουν ούτε στην λογική ούτε και στο δίκαιο.
Ο Ντοστογιέφσκι, πάλι, στο Έγκλημα και Τιμωρία για όλους αυτούς τους μονομανείς – σοσιαλιστές τους αποκαλεί – γράφει: «Ξέρουμε ποια είναι η άποψη τους: Το έγκλημα είναι μια διαμαρτυρία κατά της κακής κοινωνικής οργανώσεως. Αυτό και τίποτ’ άλλο. Δεν παραδέχονται κανένα άλλο αίτιο… Γι’ αυτούς όλα πηγάζουν από «την κακή επίδραση του περιβάλλοντος». Έτσι βγαίνει το συμπέρασμα πως, αν αναδιοργανώσουμε την κοινωνία, τα εγκλήματα θα εξαφανιστούν. Γιατί οι άνθρωποι δεν θα είναι πια δυσαρεστημένοι με τίποτα και θα γίνουν όλοι τους αγαθοί, ώσπου ν’ ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου. Δε λογαριάζουν καθόλου την ανθρώπινη φύση, την πετάνε έξω από την πόρτα, δεν την ανέχονται! Γι’ αυτούς η ανθρωπότητα δε θα εξελιχθεί κατά τρόπο ζωντανό και σύμφωνα με την ιστορική πορεία για να φτάσει κάποτε μόνη της στην οργάνωση ενός σωστού κοινωνικού συστήματος. Όχι! Γι’ αυτούς, αντίθετα, το κοινωνικό σύστημα που θα ξεπηδήσει από κάποιον μαθηματικό εγκέφαλο, θα οργανώσει μέσα σε μια στιγμή την ανθρωπότητα και στο άψε σβήσε θα την κάνει δίκαιη και αναμάρτητη δίχως να προηγηθεί καμία εξέλιξη και πέρα από κάθε ιστορική και ζωντανή εξέλιξη… Δεν έφτασε ακόμα στο τέρμα η ζωτική της ανέλιξη, και είναι πολύ νωρίς για να πάει στο νεκροταφείο. Όχι, δε μπορείτε μόνο με τη λογική να ξεπεράσετε την ανθρώπινη φύση!».
Σε όλους όσους κηρύσσουν την ολοκληρωτική κατάργηση της προσωπικότητας μας και που μόνο με την λογική και αδιαφορώντας για την ιστορική εξέλιξη και πραγματικότητα επιχειρούν να ξεπεράσουν την ανθρώπινη φύση, μια και μιλάμε για έτος μνήμης να θυμίσω το σημαντικότερο σημείο του όρκου πίστης που έδιναν οι μυημένοι στη Φιλική Εταιρεία, οι άνθρωποι από τους οποίους η Επανάσταση έκανε τα πρώτα της βήματα: «Ορκίζομαι, ότι θέλω τρέφει εις την καρδιά μου αδιάλλακτον μίσος εναντίον των τυράννων της Πατρίδος μου, των οπαδών και των ομοφρόνων με τούτους. Θέλω ενεργεί κατά πάντα τρόπον προς βλάβην των και αυτόν τον παντελή όλεθρον των, όταν η περίστασις συγχωρήση».