Το Α και το Ω ειναι ότι «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά»

Γράφει ο Γιώργος Παντάκης

Τότε είχαν «αυταπάτες», τώρα ζουν στη δική τους εικονική πραγματικότητα της ευημερίας, της ανάπτυξης και της “μείωσης” του χρέους ! Ψέματα, όλα ψέματα. Φτάνει το δούλεμα.

Ψέματα. Ούτε αυταπάτες είχαν ούτε τώρα ζουν την δική τους εικονική πραγματικότητα ούτε το χρέος θα μειωθεί και το γνωρίζουν από πρώτο χέρι. Όμως, ζουν κανονικά την κάθε τους κίνηση και πράξη σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Γνωρίζουν ακριβώς τι κάνουν, γνωρίζουν ακριβώς τι ΔΕΝ θα πάρουν και το κυριότερο, γνωρίζουν άριστα πως να χειριστούν όλα τα αρνητικά τους θέματα και αποτυχίες.

Επίσης γνωρίζουν πολύ καλά, πως να χειρίζονται τον κόσμο τους. Με απλές λέξεις κάποιες “επαναστατικές” πράξεις και όλα καλά. Έχουν τους δικούς τους κώδικες… Οι άλλοι ας κόψουν τον σβέρκο τους διότι απλά δεν τους ψηφίζουν

«Ουτοπικό λάθος» και κλείσαμε… 

Μια φράση «μαγική» μια φράση «σωσίβιο» ένα άλλοθι, ένα «επιχείρημα» προσφέρουν στον δικό τους κόσμο, για να μπορούν να δικαιολογούν ότι τελικά δεν ειναι αυτό που τους πούλησαν. Αν και ο δικός τους κόσμος, ο κόσμος της αριστεράς είναι διατεθειμένος να ακούσει οτιδήποτε του σερβίρουν, έστω και μια ψεύτικη δικαιολογία, αρκεί να είναι δια στόματος συντρόφου. Αυτό και μόνο τους φτάνει.

Δέχεται με ευκολία το «ουτοπικό λάθος» συγχωρεί πολύ εύκολα τα 50 φορές χειρότερα μέτρα που του φέρνουν οι δικοί του πολιτικοί, η δική του αριστερή κυβέρνηση, με μεγάλη ευκολία δικαιολογεί και συγχωρεί τις απανωτές αποτυχίες της και δεν δέχεται κανένα θετικό επίσημο στατιστικό στοιχείο της προηγούμενης κυβέρνησης.  Ο λόγος; πολύ απλός. Είναι γαλουχημένοι στο «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά». Το Α και το Ω, τελεία και παύλα.

Αυτή είναι η πρώτη βασική «πηγή του κακού». Ανέχεται οτιδήποτε, αρκεί να είναι αντιδεξιό ακόμα και αν ειναι σε βάρος του.

Η δεύτερη μεγάλη διαφορά μεταξύ αριστερού από έναν κεντροδεξιό είναι η προπαγάνδα. Εδώ υπάρχουν, χαοτικές διαφορά.

Μάστερ η αριστερά στην προπαγάνδα, κακή κάκιστη έως ανύπαρκτη η κεντροδεξιά.

Η προπαγανδιστική ομάδα Τσίπρα έχουν καταφέρει να «εθίσουν» τον κόσμο στο κακό χωρίς να μπορούν να δουν το χειρότερο που έρχεται. Όταν θα έρθει θα είναι τόσο εθισμένος που και πάλι δεν να δει το επόμενο που θα είναι ακόμα χειρότερο και πάει λέγοντας μέχρι να φτάσουμε στο χάος και δεν θα έχει πάρει χαμπάρι τίποτα. Έχουν καταφέρει ο κόσμος να συμβιώνει με τον βιαστή του ακόμα και να τον «αγαπήσει».

Ποιος από την αξιωματική αντιπολίτευση έχει τα «προσόντα» να αντιμετωπίσει την ομάδα του «πολιτικού σχεδιασμού» του ΣΥΡΙΖΑ; Ποιος;

Δεν θέλω να υποτιμήσω κανέναν, όμως μετά παρρησίας λέω ότι δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ. Ούτε ένας. Και αυτό όχι τώρα, αλλά ποτέ δεν υπήρχε. Και αυτό όχι λόγω ανικανότητας, αλλά λόγω πολιτικής και κοινωνικής κουλτούρας.

Ποιος κατάφερε μέσα από την Νέα Δημοκρατία να αντιμετωπίσει τότε τον Λαλιώτη; ΚΑΝΕΝΑΣ.

Ποιος μπορεί να αντιμετωπίσει τον Αντώνη Κοτσακά ; ΚΑΝΕΝΑΣ.

Ο Αντ. Κοτσακάς άρχετε από το «βαθύ» ΠΑΣΟΚ, στον πολιτικό σχεδιασμό του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι «μαθητής» δεύτερης γενιάς του Λαλιώτη. Ποιος θα αντιμετωπίσει αυτό το «τεθωρακισμένο» στέλεχος της προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ πρώην ΠΑΣΟΚ «μαθητή» του Λαλιώτη;; ΚΑΝΕΝΑΣ

Ο πολιτικός σχεδιασμός του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει άριστα το πως σκέπτεται και τι ζητεί σαν «τροφή» οι δικοί του άνθρωποι. Γνωρίζει επίσης ο πολιτικός σχεδιασμός του ΣΥΡΙΖΑ ότι όλοι πέρα από την αριστερά αρέσκονται στις “φιγούρες” στα “γαλόνια” και το «ατομικό παιχνίδι». Αυτό είναι βούτυρο στο ψωμί τους.

Στην αριστερά δεν υπάρχει αρχηγός. Υπάρχουν οι «μουτζαχεντίν» που βρίσκονται γύρω από τον επικεφαλή και όλοι οι άλλοι υπακούουν πιστά.

Το παιχνίδι είναι συλλογικό και όχι ατομικό όπως στον κεντροδεξιό ή κεντροαριστερό χώρο. Ο Τσίπρας έχει μια πολύ ισχυρή ομάδα γύρω του (μουτζαχεντίν) που «μαγειρεύουν» τα πάντα, συναποφασίζουν, αυτός απλά «εκτελεί» και οι υπόλοιποι στηρίζουν…Τρότσκι !! Κάτι σαν “μπετόν αρμέ”

Το χρήμα αλλάζει χέρια.

Την ίδια ώρα μια μεγάλη μερίδα, κόσμου «φτιάχνεται» επαγγελματικά. “Φεύγουν” οι παλαιοί πλούσιοι, έρχονται οι καινούργιοι. Αυτοί οι νέοι «πλούσιοι» μαζί με την μεγαλύτερη μερίδα δημοσίων υπαλλήλων και το μεγαλύτερο μέρος του ΠΑΣΟΚ είναι αυτοί που θα κρατήσουν ζωντανό αυτό το έκτρωμα.

Μην αυταπατάστε. Θα παραμείνουν ζωντανοί και μετά την αποτυχία του στις ερχόμενες εκλογές. Θα τους ξαναβρούμε μπροστά μας. 44 χρονών μόνο είναι ο Τσίπρας. Δεν εξαφανίζεται έτσι εύκολα, ιδιαίτερα σε μια χώρα με τόσο μίσος, ακόμα και αν πληρώνουν πολύ σκληρά τις ιδέες τους. Η ιδεοληψία τους δεν έχει κανένα όριο.  Άλλωστε είπαμε, «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά»

** (Το θέμα “προέκυψε” μετά από μια συζήτηση, με μια καλή φίλη).