Η “παράγκα“ του Μαξίμου…
Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Τέσσερεις αλήθειες, ως συμπέρασμα των όσων ζούμε!
Η πρώτη: Ο Αλέξης Τσίπρας, ως τις εκλογές του Γενάρη 2015, εμφανιζόταν ως ανένδοτος, ασυμβίβαστος, ειλικρινής, αγωνιστής, ζωσμένος την ρομφαία της κάθαρσης, φίλος των αδυνάτων, εχθρός των λαμογιών και πολλά άλλα, που δεν χρειάζεται να απαριθμηθούν. Δεν ζούμε στον Αρη. Εδώ μεγαλώνουμε όλοι μαζί.
Μετά το πρώτο επικίνδυνο εννεάμηνο και την οικονομική κατάρρευση από το asset Βαρουφάκη, ο Τσίπρας κατάλαβε ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν είναι επαρκείς να υπερασπίζονται όσα υποσχέθηκαν και αποδεικνύονται απάτη. Τί κι αν τα παρουσίασε με περιτύλιγμα “αυταπάτης».
Οι κοινοβουλευτικές ομάδες των κυβερνητικών εταίρων, στην πλειονότητά τους τυχαίως εκλεγείσες, χωρίς παιδεία κοινοβουλευτική, κουβαλώντας μειονεξίες έναντι των επιτυχημένων και ιδεοληψίες έναντι των πολιτικώς αντιφρονούντων, δεν έχουν το έρεισμα να καλύψουν την κυβερνητική ανικανότητα στις κομματικές τηλεοπτικές εμφανίσεις. Και όσοι –λίγοι- πιάνουν στασίδι και κόπι πάστε στα πρωϊνάδικα στην γραφικότητα ενεγράφησαν.
Τί να σου κάνει ο παπούς Φλαμπουράρης με άκρες κατασκευαστικές, ο Νικοπαπάς με προσεγγίσεις νεόπλουτων ή φερέλπιδων wanabe. Οι λαφαζάνηδες πήραν των ομματιών τους και σκόρπισαν. Ποιοί έμειναν για τα μπόσικα; Οι Ακηκοί βαθεοπασόκοι με εμπειρία κουμανταδόρου. Λέγε με Κουρουμπλή, Σπίρτζη και σία. Ητοι, η κυβέρνηση ενσωμάτωσε το δόγμα Μαυρογιαλούρου.
Δεύτερη αλήθεια: Ποιά είναι η παραδοσιακή κυβερνητική πρακτική για να υπάρξει αποτελεσματική προπαγάνδα; Πρόσβαση στα ΜΜΕ. Όμως η ΕΡΤ, η ΑΥΓΗ και κάτι δήθεν δημοκρατικά έντυπα, τί να κάνουν στην πρώτη φορά Αριστερά; Ολίγιστα. Έτσι, ξεκίνησε να αλώσει το συγκρότημα Λαμπράκη, με ισχυρό απόθεμα αξιοπιστίας στην δημοκρατική κοινή γνώμη. Το πάλαιψε και με τις τηλεοπτικές άδειες. Επτάψυχο ακόμη και το ΜΕΓΑ! Τίποτε δεν του βγήκε. Ο χώρος αποδείχθηκε πολύ σκληρός για να …πεθἀνει.
Να θυμίσω ότι 2015 τα ΜΜΕ κράτησαν ισορροπημένη στάση. Εδωσαν πίστωση χρόνου, στην λαϊκοδεξιοαριστερή κυβέρνηση, παραβλέποντας το καταστροφικό εννεάμηνο . Το 2016 κρατήθηκαν τα προσχήματα, ιδίως στις τηλεοπτικές επιχειρήσεις -με τον εκφοβισμό των τηλεοπτικών αδειών- αλλά την αλήθεια πόσο μπορείς να την συμπιέζεις; Ήδη από το 2017 επανέρχεται όλο και πιο δυνατή, ενώ η κυβέρνηση μπάζει από παντού. Ο χρόνος της ασυλίας Τσίπρα στα ΜΜΕ εξανεμίστηκε. Η προπαγάνδα τώρα πάει άκλαφτη.
Η τρίτη αλήθεια: Ποια εμπειρία έχομε αποκομίσει από τους κατά καιρούς οικονομικά και κοινωνικά διάττοντες; Το μοντέλο είναι: Επιχειρηματίας, με “σκελετούς» στην ντουλάπα του, με αδιαφανή τρόπο απόκτησης πλούτου, που επιχειρεί να αποκαταστήσει προνομιούχες σχέσεις με την εξουσία, προβαίνει σε δύο “επενδύσεις“ :
Η πρώτη “επένδυση“ είναι η αγορά ποδοσφαιρικής ομάδας. Οσο πιο πολλούς και φανατισμένους οπαδούς έχει η ομάδα, τόσο ελκυστικότερη η επένδυση. Ετσι, αποκτά τον “στρατό“ του, που τα δίνει όλα για τον “πρόεδρο”.
Η δεύτερη “επένδυση” είναι η αγορά ΜΜΕ. Ποιά κυβέρνηση θα αποποιηθεί την “στήριξη“ ενός ΜΜΕ, ειδικά όταν είναι ανίκανη, ειδικά όταν είναι απόλυτα αναξιόπιστη, ειδικά όταν κλυδωνίζεται από σκάνδαλα, ειδικά όταν στηρίζεται μόνον στην προπαγάνδα; Η ποια κυβέρνηση δεν θα υπολογίσει το κόστος που θα εισπράξει, αν στρέψει ένα -και δη ισχυρό- ΜΜΕ εναντίον της;
Τέταρτη αλήθεια: Δεν θυμάμαι τα τελευταία είκοσι χρόνια να μην συνοδεύει η λέξη “παράγκα“ τα τεκταινόμενα στο ποδόσφαιρο.
Στα προηγούμενα που απαρίθμησα η καουμπόυκη εμφάνιση του “λαγού” Σαββίδη στο γήπεδο δεν είναι το κερασάκι στην “παράγκα”. Είναι η δυσωδία της σαπίλας που ξεχύθηκε από μέσα της.
Και τί έκανε ο γενναίος Τσίπρας που λέει ότι δεν φοβάται το πολιτικό κόστος, ενώ από μέσα του τρέμει σαν το φύλλο; Σταμάτησε το πρωτάθλημα. Δηλαδή, κουκούλωσε τα πάντα και τσουβάλιασε τους πάντες όλους. Βγήκε και η διεθνής ομοσπονδία και απείλησε με …Grexit. Σιγά τα ωά….
Ο Τσίπρας έκανε ένα λάθος- στα πολλά του: Πόσο μεγάλο; Θα αποδειχθεί. Σκέφτηκε σαν …επιχειρηματίας: Να έχουμε την ομάδα του Σαββίδη, να έχουμε τα ΜΜΕ του Σαββίδη, αλλά μη κλείσουμε για το χατήρι του Σαββίδη και την επιχείρηση-κράτος.
Είπε κανείς σφουγγοκολάριος στον Τσίπρα ότι το ηθικό πλεονέκτημα κήρυξε πτώχευση; Οτι θα καθίσει στο σκαμνί των επόμενων εκλογών όχι μόνον από τη ετυμηγορία των πολιτών, αλλά και από την διαχείριση του δημόσιου συμφέροντος; Εφτασε η ώρα που η ομολογία για αυταπάτες θα αποκαλυφθεί γυμνή: Μόνον απάτη.
ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ