Εθνική διπλωματία… πλαστικής σακούλας!

Γράφει ο Αγκιτάτορας,

Μπήκε η νέα χρονιά, με δύο θέματα να προκαλούν το ενδιαφέρον. Από την μια, η απόφαση μη έκδοσης ενός εκ των Τούρκων αξιωματικών. Από την άλλη, η χρέωση χρήσης πλαστικής σακούλας.

Το ένα γεγονός να αποδεικνύει τον κυβερνητικό φόβο, ή μήπως και τις δεσμεύσεις, απέναντι στον Ερντογάν. Το άλλο να καταδεικνύει την τιμωρητική αντίληψη μέχρι και σε θέματα συλλογικής Παιδείας.

Η αίτηση αναίρεσης της αρχικής απόφασης μοιάζει μια αδικαιολόγητη πράξη, αν δεν έχει στόχο την παρέμβαση στην δικαιοσύνη και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της τουρκικής ηγεσίας. Κανένα  όφελος δεν πρόκειται να προκύψει ακόμη κι αν εκδοθούν οι στρατιωτικοί. Η επιθετικότητα των γειτόνων θα παραμείνει αμείωτη. Οι αμφισβητήσεις κυριαρχικών μας δικαιωμάτων θα ενταθούν. Τα παιχνίδια με το μεταναστευτικό ώστε η Τουρκία να αποκομίσει οικονομικά ή διπλωματικά κέρδη, θα συνεχιστούν.

Και η επιβολή περιβαλλοντικού τέλους 4 λεπτών σε κάθε πλαστική σακούλα, μια πρωτοβουλία δίχως άμεσο όφελος είναι. Όπως χρειάστηκαν χρόνια εμπειρίας και σταδιακής προσαρμογής στην ανακύκλωση (κι ακόμη έχουμε δρόμο να διανύσουμε) δίχως την ανάγκη προστίμων στην διαφορετική συμπεριφορά, έτσι και τώρα το ζήτημα είναι γενικά η απόσυρση των πλαστικών με μεθοδικότητα και μακροπρόθεσμο προγραμματισμό κι όχι η επιβάρυνση ενός μέρους της αγοράς και των καταναλωτών.

Από την εθνική διπλωματία… της πλαστικής σακούλας έως την… πλαστικοποίηση της διπλωματίας, μια κυβερνητική τρομοκρατία δρόμος…