Ένας που “δεν ξέρει να χάνει”

Γράφει η Μάνια Κρητικού

“Στον δήμο Αθήνας θα κατεβάσω πρόσωπο-έκπληξη που δεν ξέρει να χάνει” φέρεται να είπε ο Τσίπρας.

Δεν θα σχολιάσω πόσα ονόματα έχουν ακουστεί ή πόσα θα ακουστούν ακόμα, ούτε πόσοι ακούγεται ότι αρνούνται τη θέση του υποψηφίου.
Μου είναι εντελώς αδιάφορο.

Πολλοί θεωρούν ότι η παραπάνω ατάκα του Τσίπρα ήταν –αποτυχημένο- αστειάκι και δεν πρέπει να της δώσουμε σημασία.
Λυπάμαι αλλά ούτε αστείο ήταν, ούτε πρέπει να την προσπεράσουμε αδιάφορα.
Αυτό το “δεν ξέρει να χάνει” είναι στάση ζωής του ίδιου, των “δικών του” και, σε μεγάλο βαθμό, των ψηφοφόρων του.

Δεν ξέρουν να χάνουν!
… και θα κάνουν τα πάντα για να το αποφύγουν!

Η λάσπη στον ανεμιστήρα είναι η παλαιότερη και πλέον δοκιμασμένη τακτική ανά τους αιώνες. Μόνο που τώρα την πήγαν σε άλλο επίπεδο.
Προσδοκώντας σε καλύτερο αποτέλεσμα, πετούν τη λάσπη..  με δόσεις!

Ως πρώτος διδάξας και μεγαλύτερος οπαδός της λάσπης, ο Πολάκης, κατάφερε να κάνει την αρχή από το υπουργείο του.
Φέρνοντας τα “σκάνδαλα” με δόσεις στη βουλή, καταφέρνει να μονοπωλεί τη συζήτηση για μέρες με βασικό σκεπτικό το “λέγε-λέγε όλο και κάτι θα μείνει”…  άσχετα αν ισχύει οτιδήποτε από αυτά.

Κάτι μου λέει ότι αυτή η σκανδαλολογία θα συνεχίσει μέχρι τις εκλογές (κι ακόμα παραπέρα!) και θα παρακολουθήσουμε πολλά επεισόδια της σειράς.
Βολεύει άλλωστε.
Είναι εύκολο και απλό να τα παράξουν, ανέξοδο και, κάτι η καθυστέρηση της δικαιοσύνης, κάτι το ακαταδίωκτο των υπουργών, είναι βέβαιο ότι θα μείνουν στον αέρα για καιρό.

Το μόνο μειονέκτημα αυτής της πρακτικής είναι ότι όλοι οι οπαδοί και υποστηρικτές της, ξεφτιλίζονται άνετα σε οποιαδήποτε συζήτηση λόγω οικτρής επιχειρηματολογίας.
Γι’ αυτό έχουν φροντίσει να υπάρχει και “υποστήριξη” στο σχέδιό τους.
Το μπάχαλο!

Η βία και η αναρχία έχουν πάρει πρωτοφανείς διαστάσεις και είναι γνωστή η παροιμία “ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται”. (περνιούνται και για λύκοι, τρομάρα τους)
Δίκοπο μαχαίρι βέβαια από την στιγμή που η εκάστοτε κυβέρνηση έχει την απόλυτη ευθύνη για την ασφάλεια των πολιτών και σήμερα ουδείς αισθάνεται ασφαλής.

Σε κάποιους το περνούν ως επανάσταση, αντίσταση και γενικά ως αγώνα κατά των κοινωνικών ανισοτήτων, της αδικίας, της πλουτοκρατίας,  μπλα, μπλα, μπλα.
Οι υπόλοιποι, αυτοί που αντιδρούν στη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση, μάλλον θα δουν κάποια εντυπωσιακή κίνηση καταστολής λίγο πριν τις εκλογές μήπως και φανταστούν τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ως σωτήρες.
Κάτι σαν τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των μη-μισθωτών του στυλ “δοξάστε μας που τις μειώσαμε και ξεχάστε ότι εμείς τις είχαμε πάει στα ουράνια εξ αρχής”.

Με λίγα λόγια…
Οι σημερινοί κυβερνώντες μας είναι βέβαιο ότι δεν ξέρουν να χάνουν.
Μέχρι τις εκλογές λοιπόν θα δούμε πολλά και θα ζήσουμε πρωτοφανείς καταστάσεις.
Επειδή όμως αυτοί που δεν ξέρουν να χάνουν, όταν τελικά τους συμβαίνει γίνονται έξαλλοι…  ας ετοιμαστούμε για ακόμα χειρότερες καταστάσεις και αντιδράσεις μετά τις εκλογές!