Ε όχι και να λέμε «μπράβο» στον Αλέξη για το Ελληνικό!

Του Δημήτρη Μαρκόπουλου, δημοσιογράφου για το Last Point 

 Έστω – λέω εγώ τώρα με το φτωχό μου το μυαλό – πως τελικά το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο εγκρίνει την επένδυση στο Ελληνικό. Κι έστω πάλι – ξαναλέω ο άμυαλος – ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας με τη γνωστή επικοινωνιακή του τακτική βγαίνει και πανηγυρίζει.

Σου λέει ρε παιδί μου: «είδατε; επί των ημερών μου έστω και με δυσκολίες, η επένδυση προχώρησε». Θα πρέπει εμείς να τον πιστέψουμε; Θα πρέπει να ανεχθούμε την επικοινωνιακή λαίλαπα της κυβέρνησης ή τους γνωστούς «νεοδημοκρατικούς» κύκλους που όλο νόημα θα λένε «είδατε; Έστω και έτσι, ο Τσίπρας μας κλέβει την ατζέντα»;

Θα πρέπει να μην πολυμιλάμε και να συμφωνούμε πως «ε ναι, ο Αλέξης έγινε επιτέλους πιο …κεντρώος» ή να παραδεχόμαστε πως «τελικά έστω και με το στανιό, προχωρά μια φιλεπενδυτική άρα και μεταρρυθμιστική ατζέντα»;Πως ο πρωθυπουργός έχει ένα «νέο αφήγημα» όπως αρέσκεται να αναφέρει η συριζαϊκή αργκό, και πως «η ΝΔ απώλεσε το δικό της»:

Ε λοιπόν όχι.

Την μπανανόφλουδα αυτή δεν θα τη φάμε, ακόμα κι αν η επένδυση προχωρήσει. Ακόμα κι αν κάποιοι εντός – επαναλαμβάνω – ΝΔ αρχίσουν τα γνωστά.

Και δεν θα τη φάμε καθώς η αργοπορία του αριστερού αγοριού, κόστισε και κοστίζει.

Οι πιο παλιοί θα το θυμούνται, όμως ας το μάθουν και οι πιο νέοι.

Η επένδυση στο Ελληνικό φέρει φαρδιά – πλατιά την υπογραφή του Αντώνη Σαμαρά. Είναι αποτέλεσμα σοβαρής διαπραγμάτευσης και σχεδίου που εκτός των άλλων περιλάμβανε κι άλλα πράγματα όπως ένα ζωντανό κι όχι γεμάτο με μαζούτ Παράκτιο Μέτωπο. Που μιλούσε για ανάπτυξη με σεβασμό στον πολίτη, για δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας, για έσοδα στο Δημόσιο που υπό νορμάλ συνθήκες θα εισέρρεαν στα κρατικά Ταμεία από το 2015.

Αντί όμως το Κράτος μας να γίνεται πιο πλούσιο, αντί η χώρα να έχει αυτούς τους πολύτιμους πόρους εδώ και δυόμιση χρόνια, επειδή ο κ. Σκουρλέτης, ο κ. Φίλης και η αριστερή παρέα είχαν τα …ψυχολογικά τους, επειδή οι άνθρωποι ήθελαν να το παίζουν Τσε Γκεβάρα της παραλιακής, εμπόδισαν την επένδυση, στέρησαν πολύτιμους πόρους, άνοιξαν το παράθυρο σε νέους φόρους και τώρα θα έλθουν να μας πουν και το «πόσο αγαπούν τις επενδύσεις».

Είναι δηλαδή σαν κάποιος δύο χρόνια να «κανονίζει» (για να το πω στην πειραιώτικη αργκό) την αδελφή μας και όταν για ένα μήνα σταματάει να πηγαίνει μαζί της, να έρχεται να μας χτυπά την πλάτη και να μας λέει «είδες πόσο σε σέβομαι; Αυτό τον μήνα δεν την …κανόνισα»!

Ως εδώ λοιπόν με την πλάκα για τον φιλεπενδυτικό κ. Τσίπρα.

Ως εδώ με όσους εντός κι εκτός κόμματος στήσουν νέες φιέστες και καινούργια αφηγήματα. Όπως η υπερήφανη διαπραγμάτευση Βαρουφάκη κόστισε το 2015 86 δις. ευρώ και πρέπει να υπάρξει διερεύνηση της υπόθεσης, έτσι και αυτή η αργοπορία στην υπόθεση του Ελληνικού οφείλει να ψαχτεί.

Να μάθουμε ποιοι και γιατί παρακώλυσαν μια ανάσα για τα δημόσια οικονομικά, γιατί έγινε αυτό και τελικά τώρα που η επένδυση θα προχωρήσει – όπως θέλουμε να πιστεύουμε πως θα γίνει στο τέλος – αν θα γίνει με τους όρους που η προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ είχε συμφωνήσει. Με ένα ζωντανό δηλαδή και γεμάτο ευκαιρίες παράκτιο μέτωπο. Κι όχι με μια αναξιοποίητη ζώνη που κανείς κυβερνητικά σήμερα δεν ενδιαφέρεται.