Αστυνομία και πανεπιστημιακό άσυλο

Γράφουν οι: Γιώργος Παντάκης και Αντώνιος Μιχελόγγονας

Θα ασχοληθώ με δυο θέματα που μας βασανίζουν το τελευταίο διάστημα  και θα μας βασανίσουν και τα επόμενα χρόνια, διότι όπως φαίνεται βολεύει αρκετά κάποιους.

Πανεπιστημιακό Άσυλο και αστυνομία.

Θα πρέπει ξεκινώντας να καθορίσουμε τους ρόλους. Ποια είναι η δουλειά των πανεπιστημίων και ποια η δουλειά της αστυνομίας.

Το Πανεπιστήμιο είναι για να σπουδάζουν οι φοιτητές και η αστυνομία είναι για να επιβάλει τους νόμους του κράτους.

Αυτά τα δύο είναι που δίνουν ασφάλεια στους πολίτες και ελπίδα για νά προοδεύσει η χώρα και εξασφαλίζουν την ελευθερία των πολιτών και την δημοκρατία.

Όλα τα άλλα αφορούν σκοπιμότητες προσωπικές, πολιτικές και κομματικές οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με την δημοκρατία και την πρόοδο. Αντίθετα επιδιώκουν τον σκοταδισμό και την οπισθοδρόμηση που βολεύει όλους αυτούς που η ιδεολογία τους είναι πάνω από την χώρα και τον λαό.

Τα πανεπιστήμια είναι ένας χώρος που μόνο σκοπό έχουν να μορφώνουν, επιστημονικά και κοινωνικά τους νέους ώστε να γίνουν σωστοί επιστήμονες για να είναι χρήσιμοι στον εαυτό τους, στην κοινωνία και την πατρίδα. Να  αποτελούν την ελπίδα της χώρας.

Η αστυνομία είναι για να εφαρμόζει τους νόμους του κράτους για να αισθάνεται ο πολίτης ασφάλεια και ελευθερία. Η εφαρμογή των νόμων δεν έχει στεγανά. Η παρανομία είναι ισχυρή, σκληρή, επικίνδυνη και επιζήμια.

Η αστυνομία δεν θα πρέπει να είναι μόνιμα έξω από τα πανεπιστήμια, όπως δεν θα πρέπει να κατοικοεδρεύει μόνιμα έξω από δημόσια κτήρια.

Η αστυνομία θα πρέπει να έχει συχνή παρουσία σε όλες τις γειτονιές, σε όλους τους δήμους και τα χωριά. Έχει υποχρέωση να επεμβαίνει παντού όπου υπάρχει παρανομία. Οπουδήποτε υπάρχει κίνδυνος για οποιονδήποτε πολίτη.

Είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΈΝΗ να υπερασπίζεται τους πολίτες και κανένας δεν πρέπει να την εμποδίζει. Και αυτό διότι ο πολίτης θα πρέπει να νοιώθει ασφάλεια και να έχει μια πραγματική ποιότητα δημοκρατίας.

Κανένας δεν θέλει, ούτε και η ίδια η αστυνομία, τα πανεπιστήμια να αστυνομοκρατούνται.

Όμως όλοι θέλουμε να βλέπουμε την αστυνομία να επεμβαίνει όταν υπάρχει παρανομία.  Είναι καθήκον της αστυνομίας να υπερασπιστεί την σωματική ακεραιότητα του πολίτη-φοιτητή,  την ελευθερία του και το αληθινό πανεπιστημιακό  άσυλο που με τόσο κόπο κατέκτησε.

Όποιος δεν θέλει η αστυνομία να παρεμβαίνει όταν ναρκοέμποροι, εξωπανεπιστημιακοί και λαθρέμποροι έχουν παρεισφρήσει στους πανεπιστημιακούς χώρους εμποδίζοντας την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, σημαίνει ότι είτε έχει κοινά συμφέροντα με αυτά τα παραβατικά άτομα είτε δε θέλει την πρόοδο και την ελευθερία των φοιτητών για λόγους που αυτός γνωρίζει.

Η δημοκρατία και η ελευθερία έχει ανάγκη προστασίας περισσότερο από κάθε φορά φορά.. Μόνο που οι όροι άλλαξαν. Αυτοί που κάποτε πριν πολλά χρόνια αγωνίζονταν για αυτά μεταμορφώθηκαν σε επικίνδυνους πολίτες και σκληρούς δυνάστες. Προφανώς πάντα έτσι θα ήταν διότι η ιδεολογία που υπηρετούν είναι η ίδια. Μάλλον πολύ καλά έκρυβαν τις προθέσεις τους.