Αυτά μας χωρίζουν από τον συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Γράφει ο Σεραφείμ Νικολάου, Πολιτικός Επιστήμονας

Ξεφυλλίζοντας στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Αθηνών βιβλία για τον φιλελευθερισμό ως ιδεολογία και ως πολιτική πρακτική , δεν μπορεί παρά να μην συναντήσει αναφορές στον μεγαλύτερο πολιτικό φορέα του φιλελευθερισμού στην Ελλάδα , την Νέα Δημοκρατία .

Η ιδεολογική εξέλιξη της ΝΔ ξεκίνησε με το Προσυνέδριο του 1977 και ολοκληρώνεται με τη διαμόρφωση του πολιτικού προγράμματος του Ιουνίου του 1989.Μεσολαβούν το Συνέδριο του 1979 , η πρόταση ελευθερίας του 1985 και η κατάληξη το 1989.

1. Στο προσυνέδριο του 1977 ακούστηκε για πρώτη φορά η βάση , πράγμα που από μόνο του δείχνει μια μετεξέλιξη ενός συντηρητικού κόμματος, που στοιχεία του ήταν η εθνικοφροσύνη και η τάξη, σε πιο φιλελεύθερες στάσεις.
2. Στο Συνέδριο του 1979 εκφράστηκαν οι 6 βασικές αρχές , που αποτέλεσαν τη βάση για την ιδεολογική συγκρότηση της ΝΔ . Πίστη στην ιδέα του έθνους, πίστη στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, πίστη στην ελεύθερη δημοκρατική οικονομία, πίστη στην κοινωνική δικαιοσύνη, πίστη στην ειρηνική συμβίωση των λαών, πίστη στις πολιτιστικές δυνατότητες της χώρας. Αυτές οι αρχές συνθέτουν το μείγμα του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού , που αποτελεί την ισορροπία προσωπικού –κοινωνικού όπως την ήθελε ο ιδρυτής της ΝΔ.
3. Το μανιφέστο της ελευθερίας , ένα κείμενο ορόσημο για την εξέλιξη του φιλελευθερισμού στην Ελλάδα (1985)δίνει στην ελευθερία την θέση που της αξίζει. Δεν είναι η ελευθερία το μέσον για ένα υπέρτατο σκοπό , αλλά αποτελεί αυτή η ίδια τον υπέρτατο σκοπό. Η ισότητα γίνεται ισότητα ευκαιριών , ενώ η ελευθερία γίνεται το κυρίαρχο ιδανικό για τη ΝΔ. Για να καταπολεμηθεί ο πληθωρισμός , η βαριά φορολογία , η γραφειοκρατία , το εξωτερικό χρέος χρειαζόταν σύμφωνα με το κείμενο, περισσότερη ελευθερία , λιγότερη γραφειοκρατία, λιγότερο κράτος.

Η κοινωνική πρόοδος επιτυγχάνεται μέσω της αναβάθμισης των ατόμων .Το κράτος οφείλει να είναι πλουραλιστικό και κοινωνικό.

Η ελευθερία βοηθά τη δημιουργία και η δημιουργία με τη σειρά της παράγει πόρους για την κοινωνική προστασία.

Ο εμπνευστής του κειμένου Κωνσταντίνος Μητσοτάκης θέλησε να προτείνει στον ελληνικό λαό μια νέα πρόταση ελευθερίας (1985).

4. Κατάληξη των παραπάνω ήταν οι ευρύτερες κοινωνικές συναινέσεις ώστε να αποσοβηθεί η ακυβερνησία και να απορροφηθούν οι έντονοι κλυδωνισμοί στο διεθνές περιβάλλον(Κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, τέλος Ψυχρού πολέμου , Παγκοσμιοποίηση).Μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1989, στις οποίες η Νέα Δημοκρατία αύξησε το ποσοστό της σε 46,2% χωρίς να πετύχει και πάλι αυτοδύναμη πλειοψηφία, σχηματίστηκε Οικουμενική Κυβέρνηση υπό τον καθηγητή Πανεπιστημίου οικονομολόγο Ξενοφώντα Ζολώτα.

Ο Φιλελευθερισμός στην Ελλάδα έχει εκφραστή. Και αυτός είναι η Νέα Δημοκρατία.

Υπάρχουν ακράδαντες πεποιθήσεις που καθοδηγούν τις ενέργειες των φιλελευθέρων. Στο επίκεντρο βρίσκεται η προσωπική ελευθερία του ατόμου και στόχος είναι η προώθηση της αλλά και η αναχαίτιση κάθε μορφής κηδεμονίας.

Κατηγορίες με σημασία για τους Φιλελεύθερους είναι η ανεξιθρησκία , η πολιτική αυτοδιάθεση , η ελεύθερη διαρρύθμιση της οικονομίας και το κράτος δικαίου.

Οι Φιλελεύθεροι έχουν μια ριζωμένη δυσπιστία απέναντι στο κράτος και τα όργανα του. Μεταξύ ελευθερίας και ισότητας επιλέγει την ελευθερία.

Ο Φιλελευθερισμός έχει μια ιστορικότητα, τόσο βαθιά όσο η θέληση του ανθρώπου να αποτινάξει τη δεισιδαιμονία και την καταπίεση των θρησκευτικών δοξασιών του Μεσαίωνα και να προχωρήσει με ορθολογισμό στη ζωή (Κίνημα του Διαφωτισμού)

Συνοπτικά, δύο σπουδαίοι άνδρες, Κ. Καραμανλής και Κ. Μητσοτάκης σφράγισαν από πολύ νωρίς την ιδεολογική τοποθέτηση της ΝΔ, ως τον μοναδικό πολιτικό φορέα φιλελευθερισμού στην Ελλάδα. Το πρόβλημα που διαπιστώθηκε , τουλάχιστον στην αρχή, είναι η δυσπιστία των πολιτών αν πράγματι μπορεί να εφαρμόσει η ΝΔ τις φιλελεύθερες αρχές της.

Όπως αναφέρεται στο Μανιφέστο της ελευθερίας:

Η Ν.Δ. απορρίπτει το πρότυπο μιας παντοδύναμης εκτελεστικής εξουσίας, θέλει ένα κράτος αποτελεσματικό, μικρότερο σε έκταση και ελεγχόμενο από τη δημοκρατική νομιμότητα.

Θέλει:
Τον κρατικό μηχανισμό στεγανά διαχωρισμένο από τον κομματικό.
Τον περιορισμό της κρατικής επεκτάσεως, ιδιαίτερα στην οικονομία.
Την δικαιοσύνη αληθινά ανεξάρτητη και ικανή ανεπηρέαστα και θαρραλέα να εγγυάται την άσκηση της πολιτικής εξουσίας στα συνταγματικά πλαίσια.
Το Κοινοβούλιο αποκατεστημένο στην υψηλή του αποστολή ώστε να αποτελεί έναν αξιόπιστο κριτή των κυβερνώντων, αλλά και έναν ουσιαστικό παράγοντα στην πολιτική ζωή του τόπου.
Τα μαζικά μέσα επικοινωνίας πλήρως απελευθερωμένα, ανεξάρτητα, πολυφωνικά και στην υπηρεσία της αντικειμενικής πληροφορήσεως του ελληνικού λαού, ώστε να μη θυμίζουν την τωρινή θλιβερή κατάσταση.
Τον συνδικαλισμό ανεξάρτητο και αδέσμευτο, προστάτη των συμφερόντων των εργαζομένων και όχι κομματικό υπηρέτη.

Πόσα από αυτά τηρεί η ετερόκλητη ομάδα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ;

Και κάτι τελευταίο;

Ο Κ. Καραμανλής πίστευε ότι η διάκριση μεταξύ των κομμάτων είναι μία : Δημοκρατικά –Ολοκληρωτικά

Αν η ΝΔ πρεσβεύει τον δημοκρατικό και φιλελεύθερο χαρακτήρα, μπορείτε να σκεφθείτε ποιοι είναι οι άλλοι του σήμερα που θα υποδείκνυε Κ. Καραμανλής ;