Περιορίστε λίγο την ηλιθιότητα

Γράφει ο Νίκος Ναούμης, Πολιτικός Επιστήμονας

Η ηλιθιότητα σε αυτό τον τόπο ως γνωστόν είναι απεριόριστη και όταν αυτή προέρχεται από κυβερνητικά χείλη, άκρως επικίνδυνη και διχαστική. Με αφορμή λοιπόν το θλιβερό τροχαίο που μονοπωλεί τις τελευταίες μέρες την επικαιρότητα, πολλοί κυβερνητικοί βουλευτές, έβγαλαν ήδη πόρισμα και χρέωσαν το ατύχημα στην… πάλη των τάξεων! Δεν αστειεύομαι, και για του λόγου το αληθές, παραθέτω τις ακόλουθες δηλώσεις:

 Μανιός στον ΑΝΤ1 «Εμπεριέχει το ταξικό στοιχείο. Τί να πω, επειδή ήταν παιδί πλουσίου είχε καλό αυτοκίνητο ή επειδή ήταν παιδί πλουσίου, δεν είχε μάθει να σέβεται τη ζωή των άλλων;»… «Ότι υπάρχουν γρήγορα αυτοκίνητα είναι ένας ταξικός παραλογισμός, διότι απευθύνεται σ’ έναν πολύ πλούσιο, εγώ δεν μπορώ να αγοράσω τέτοιο αυτοκίνητο. Ο άλλος το παίρνει εύκολα. Αυτή η ευκολία δημιουργεί μια κατάσταση στον ίδιο ότι “δεν βαριέσαι, όλα είναι δικά μου”».

 Μερόπη Τζούφη «Η πρώτη ανάγνωση είναι αυτή: ότι είναι ένα πολύ πλούσιο παιδί με πολύ ακριβό αυτοκίνητο, να μη βλέπει όριο στο δρόμο και να θεωρεί ότι όλα αυτά του ανήκουν. Αυτό του έδωσε τη δυνατότητα να έχει αυτή την έπαρση και να συμπεριφέρεται μ’ αυτό τον τρόπο. Να μην είναι οριοθετημένος. Έτσι έγινε πρόξενος αυτού του ατυχήματος».

Λοιπόν, γίνετε ξεκάθαρο ότι οι άνθρωποι αυτοί με αυτά που δηλώνουν, προφανώς είτε ζουν σε ένα παράλληλο με εμάς σύμπαν άρα η επιστήμη της ψυχιατρικής πρέπει να τους συνδράμει, είτε μας δουλεύουν και τα δηλώνουν αυτά επίτηδες προσπαθώντας να διαιρέσουν την κοινωνία και ως εκ τούτου είναι επικίνδυνοι για το πολίτευμα και πρέπει να πάνε στα σπίτια τους.

Έχουμε πολλές φορές επισημάνει ότι οι άνθρωποι αυτοί, είναι πανέξυπνοι και ξέρουν τι κάνουν. Σε καμία περίπτωση δεν είναι τρελοί αλλά, υποτιμώντας τη νοημοσύνη μας, προσπαθούν να σπείρουν αμφιβολίες προκειμένου να κερδίσουν πολιτικό χρόνο.

Είναι πια ξεκάθαρο και κρυστάλλινο. Μισούν την αριστεία και τον πλούτο και το δηλώνουν ξεκάθαρα. Αντί να παροτρύνουν την κοινωνία να πάει προς τα μπρος ως οφείλουν εκ της θέσεως τους, την σπρώχνουν προς τα πίσω και μάλιστα πολύ προς τα πίσω.

Από τον Παντελίδη (2.2016) ως τον Βακάκη (2.2017), πέρασε ένας ολόκληρος ημερολογιακός χρόνος. Μέσα σε αυτό τον χρόνο, είχαμε σχεδόν 1.800 νεκρούς και 20.000 τραυματίες, εκ των οποίων οι 5.000 ανάπηροι, στην μεγάλη πλειοψηφία τους έως 30 ετών, από τροχαία κυρίως με χαμηλή ταχύτητα, κυρίως μέσα σε πόλεις.

Στην μάστιγα των τροχαίων δυστυχημάτων, δεν υπάρχουν τάξεις, φύλα και φυλές. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι και παιδεία. Διότι για τις κόντρες των παιδιών από χαμηλότερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα με «πειραγμένα» HUNDAI, SEAT και TOYOTA, κυρίως στην παραλιακή αλλά και παντού ανα την χώρα, δεν φταίει ούτε ο Μαρξ, ούτε ο Λένιν μα ούτε και ο Πλάτωνας.

Η ηλιθιότητα κύριοι, έχει και όρια και καλό θα ήταν να την περιορίσετε λίγο για το καλό όλων μας.