Βατοπέδι: Η πικρή ιστορία μιας δικαίωσης!

Του Θανάση Κ.

Η χθεσινή απόφαση του δικαστηρίου που αθώωσε όλους τους «πρωταγωνιστές» του λεγόμενου «σκανδάλου του Βατοπεδίου», είναι μια αναμφίβολη δικαίωση και ένας μοναδικός «κόλαφος».

Μια δικαίωση για την παράταξη της ΝΔ.

Και ένας κόλαφος για όλους εκείνους που τότε τη συκοφάντησαν και οδήγησαν στην ανατροπή της κυβέρνησης Καραμανλή.

Όλα αυτά είναι προφανή πια. Και αδιαμφισβήτητα…                   

Από κει και ύστερα, όμως, υπάρχουν και μερικά πράγματα που πρέπει να τα προσέξουμε. Και πρέπει να τα πούμε καθαρά. Για να μην επαναληφθούν…

* Πρώτον: Στην σκευωρία του Βατοπεδίου κατά της κυβέρνησης Καραμανλή τότε (φθινόπωρο του 2008 και πολλούς μήνες μετά) πρωτοστάτησε ολόκληρη η λεγόμενη «διαπλοκή»:

Τα κανάλια και οι εφημερίδες που πολλά χρόνια αργότερα κατήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ ως «στηρίγματα των παλαιών κομμάτων», τότε έπαιξαν τον πρώτο ρόλο στο «γκρέμισμα» της ΝΔ.

Πρώτος και καλύτερος ο ΓΑΠ, βέβαια…

Που έχει το θράσος και μιλάει ακόμα…

Αλλά και ο Αλέξης Τσίπρας είχε τότε συστρατευθεί μαζί τους!

Ναι, είχε συστρατευθεί κι αυτός με τη «διαπλοκή»!

(Υπάρχουν στο διαδίκτυο και βίντεο που εμφανίζεται ο Τσίπρας να «τα χώνει» χοντρά στον Κώστα Καραμανλή, Πρωθυπουργό τότε.

Για να μη ξεχνιόμαστε σήμερα…)

* Δεύτερον: Τα δύο πολιτικά στελέχη που απομακρύνθηκαν τότε από τη ΝΔ – ο Θοδωρής Ρουσόπουλος και ο Γιώργος Βουλγαράκης, απομακρύνθηκαν από τον Κώστα Καραμανλή! Εκ των υστέρων μπορεί να λέει κανείς διάφορα: Ότι «καλώς τους απομάκρυνε» μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση, ή ότι «κακώς τους απομάκρυνε», αφού ήταν σκευωρία και τους παρέδιδε στα «θηρία».

Μην μπούμε τώρα σε τέτοια.

Αλλά, ο Κώστας Καραμανλής τους απομάκρυνε…

* Τρίτον, και πιο σημαντικό ίσως: Κάποιοι συμβούλεψαν τότε τον Κώστα Καραμανλή, μετά το μεγάλο θόρυβο που σηκώθηκε, ότι έπρεπε να «αποδεχθεί» τις ευθύνες του για το… «σκάνδαλο». Που δεν υπήρχε! Που ήταν «σκευωρία», όπως αποκαλύφθηκε τώρα…

Αυτό ήταν μια κακή «συμβουλή». Και κακώς την άκουσε.

Αν πιστεύει ο ηγέτης ότι του έχουν στήσει μια «σκευωρία», οφείλει να περάσει στην αντεπίθεση και να αποκαλύψει τους «σκευωρούς».

Πάνω απ’ όλα οφείλει να προστατέψει τους ανθρώπους του, που είναι εκείνη τη στιγμή στο μάτι του κυκλώνα…

Να προστατέψει τους ανθρώπους του, που είναι τα πρώτα θύματα της σκευωρίας!

Δεν μπορεί να λέει ότι «πράγματι υπήρξε πρόβλημα που ο ίδιος κακώς το υποτίμησε κι αναλαμβάνει την ευθύνη!»

Γιατί τότε, είναι σαν να παραδέχεται ότι υπήρχε «σκάνδαλο»…

Που ΔΕΝ υπήρξε, όπως αποδείχθηκε…

Κι αν οφείλουμε να διακηρύσσουμε ότι η παράταξή μας δικαιώθηκε σήμερα – αυτό λέει η χθεσινή απόφαση του δικαστηρίου – οφείλουμε να παραδεχθούμε ταυτόχρονα, ότι τότε δεν το χειρίστηκε καλά. Έδωσε μόνη της όπλα, στους «σκευωρούς»…

* Τέταρτον, υπήρξαν και κάποια ηγετικά στελέχη της παράταξης τότε – ή αργότερα – που πήραν «αποστάσεις» από το «σκάνδαλο του Βατοπεδίου».

Δεν μπορούν σήμερα να έρχονται και να ζητάνε και τα… «ρέστα»!

Για παράδειγμα, η Ντόρα Μπακογιάννη είχε δηλώσει τον Ιούνιο του 2010 – κι ενώ είχε διαγραφεί τότε από τη ΝΔ (γιατί είχε ψηφίσει το πρώτο Μνημόνιο του ΓΑΠ, που αποτελούσε κι αυτό στη δικαιολογητική του έκθεση «κόλαφο» κατά του πρώην Πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή):

Ότι «το Βατοπέδιο υπήρξε σκάνδαλο και κάποιοι έβγαλαν λεφτά τότε…»!

Να το παραβλέψουμε; Να το ξεχάσουμε; Εντάξει…

Αλλά όχι να μας λέει σήμερα, η ίδια, για τη δικαίωση και για εκείνους που πλήγωσαν τότε την παράταξη. Ήταν κι η ίδια ανάμεσά τους…

Κρείττον το σιγάν!

* Πέμπτον, στην εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, που έγινε επί κυβέρνησης ΓΑΠ το 2010-11 για το «Βατοπέδιο», ο Αντώνης Σαμαράς Πρόεδρος της ΝΔ τότε και αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, «άλλαξε γραμμή»:

Δεν πήγε τότε η ΝΔ «απολογούμενη»! Πέρασε στην επίθεση!

Και επειδή δεν βρέθηκε απολύτως τίποτε, το πόρισμα της ΝΔ, επί Σαμαρά, έκλεισε το θέμα οριστικά!

Το πόρισμα εκείνο ανέφερε ρητά: Δεν βρέθηκε πολιτικό χρήμα, δεν βρέθηκε διαδρομή πολιτικού χρήματος, άρα δεν υπάρχει σκάνδαλο!

(Κάποια στιγμή, ίσως πρέπει να αποκαλυφθεί το «παρασκήνιο» εκείνης της «αλλαγής γραμμής» που έγινε τότε, στις αρχές του 2011, επί Σαμαρά.

Γιατί δεν ήταν εύκολο, εκεί που η προηγούμενη ηγεσία είχε ουσιαστικά παραδεχθεί ευθύνες, να βγαίνεις και να λες: «δεν υπάρχει σκάνδαλο»!)

Τότε, μάλιστα, οι άμεσα εμπλεκόμενοι είχαν ευχαριστήσει το Σαμαρά γι’ αυτή του τη στάση. Με αληθινή ανακούφιση…

Μην «εγκαλούν», λοιπόν, κάποιοι το Σαμαρά, γιατί αυτός το «καθάρισε» τότε…

* Έκτον, κάποιοι ανόητοι θυμήθηκαν ξαφνικά μιαν εντελώς άσχετη δήλωση του Σαμαρά την άνοιξη του 2010, που είχε αποδοκιμάσει «τις πρακτικές Παυλίδη, Ρουσόπουλου, Βουλγαράκη…

Τον Παυλίδη τον αποδοκίμασε για εντελώς άλλη υπόθεση. Για την οποία ο Παυλίδης είχε έλθει σε σύγκρουση με ολόκληρη την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ προ πολλών ετών και «τους κουνούσε το δάχτυλο»…

Το Βουλγαράκη τον είχε αποδοκιμάσει για τη δήλωσή του περί «νόμιμου και ηθικού» που ήταν γκάφα ολκής και που αφορούσε επίσης άλλη υπόθεση. Όχι το Βατοπέδιο, αλλά την «ιστορία» με τις off-shore.

Και με το Ρουσόπουλο όντως υπήρξε τότε πρόβλημα, αλλά το πρόβλημα αυτό λύθηκε λίγο αργότερα.

Όταν ο Σαμαράς έκλεισε οριστικά την υπόθεση Βατοπεδίου, διακήρυξε ότι «δεν υπήρχε σκάνδαλο» και οι σχέσεις Σαμαρά-Ρουσόπουλου αποκαταστάθηκαν πλήρως.

Καλά θα κάνουν κάποιοι να θυμούνται πως ο Σαμαράς ήταν ο πρώτος και μόνος που καθάρισε το όνομα της παράταξης, από τη σκιά ενός «σκανδάλου» που άλλοι είχαν προηγουμένως «παραδεχθεί» και που στην πραγματικότητα δεν υπήρξε!

* Έβδομον, η υπόθεση Βατοπεδίου («υπόθεση» κι όχι «σκάνδαλο» πλέον) έχει εντούτοις και στοιχεία «σκανδάλου», αλλά εντελώς άλλης μορφής!

Και με εντελώς διαφορετικούς «αυτουργούς».

Κι αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό.

Γιατί ακόμα δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει στην Ελλάδα…

Τότε αμφισβητήθηκαν τα «Αυτοκρατορικά Χρυσόβουλα» (του Βυζαντίου), ως νόμιμοι τίτλοι (Εκκλησιαστικής) ιδιοκτησίας.

Που τα αποδέχονται για την Εκκλησιαστική Περιουσία των Καθολικών, ακόμα και οι Γάλλοι οι οποίοι είναι επισήμως «άθρησκο κράτος» (etat laic)…

Κι αυτό είναι σκάνδαλο, για ένα λόγο παραπάνω στην περίπτωσή μας: διότι όλα τα λεγόμενα «πρεσβυγενή» Πατριαρχεία, δηλαδή τα τέσσερα σημαντικότερα ιστορικά κέντρα της Ελληνορθόδοξης Παράδοσης διεθνώς – το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και το Πατριαρχείο Αντιοχείας – όλα τους στηρίζουν την ύπαρξή τους, και την περιουσία τους σε Αυτοκρατορικά Χρυσόβουλα των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων.

Και δεν μπορεί η σύγχρονη επίσημη Ελλάδα, η οποία υπερασπίζεται, υποτίθεται, την παρουσία αυτών των Πατριαρχείων σε άλλες χώρες (μουσουλμανικές μάλιστα), να έρχεται η ίδια και να αμφισβητεί τη νομική – ιστορική βάση τους, μέσα στην επικράτειά της! Τρελαθήκαμε εντελώς…

Βάζουμε μόνοι μας τα χέρια μας και βγάζουμε τα μάτια μας…

Κι όμως αυτή ήταν το νομικό υπόβαθρο του «σκανδάλου Βατοπεδίου»!

Ότι αμφισβητήθηκαν τα «Χρυσόβουλα» με τα οποία η μονή Βατοπεδίου προσπαθούσε να αξιοποιήσει την περιουσία της!

Γιατί ένα μέρος της είχε καταπατηθεί. Και ζήτησε να ανταλλάξει τις καταπατημένες εκτάσεις με άλλες που θα της έδινε το κράτος αλλού.

Αλλά, αν τα Χρυσόβουλα ήταν «άκυροι τίτλοι» εντός Ελλάδος για την περιουσία της Μονής Βατοπεδίου, τότε θα ήταν επίσης «άκυροι» ως τίτλοι για την κατοχύρωση της περιουσίας άλλων Μονών ή Πατριαρχείων εκτός Ελλάδος!

Το ότι έστω και προβλήθηκε ένας τέτοιος ισχυρισμός που ταλαιπώρησε την πολιτική ζωή της χώρας για δέκα χρόνια, ήταν αληθινό σκάνδαλο!

(Κι ας είχε λυθεί το πρόβλημα από νομική άποψη ήδη από το 1920, κι από νομομαθείς τεράστιας φήμης όπως ο Γεωργιος Στρέϊτ και οι Νικόλαος Σαρίπολος – υιός)

Είναι αληθινά ντροπή για τον πολιτικό και δημοσιογραφικό κόσμο της χώρας, που για να χτυπήσει μια κυβέρνηση «πέταξε στα σκυλιά» εθνικά δικαιώματα που κατοχυρώνουν την ελληνορθόδοξη πνευματική παρουσία σε ολόκληρη την Οικουμένη!

Αυτά τα εθνικά δικαιώματα, δυστυχώς, τις σκοτεινές εκείνες μέρες του 2008 δεν βρέθηκε κανείς να τα υπερασπιστεί.

Ή, ακριβέστερα, όσοι το επιχείρησαν ήταν… «φωνές βοόντων εν τη ερήμω»!

Πράγματι, «μεγάλα ονόματα» της δημοσιογραφίας – που υπάρχουν και κουνιούνται ακόμα – θα έπρεπε να ντρέπονται για όσα ξέρναγαν τότε καθημερινά, επί μήνες. Μην πω άλλα και γίνω κακός.

Αλλά τους ξέρουμε, τους θυμόμαστε, δεν υπάρχει «παραγραφή» για τέτοια φαυλότητα…

* Έβδομον, υπάρχει, και μια ακόμα σκανδαλώδης διάσταση: η Μονή Βατοπεδίου, προσπάθησε τότε να κάνει το… «ανήκουστο»:

Να αξιοποιήσει αδρανή περιουσία της!

Αυτό που θα έπρεπε να κάνει ολόκληρο το Ελληνικό κράτος εδώ και δεκαετίες. Γιατί η Ελληνική Δημοκρατία χει τεράστια δημόσια περιουσία, εντελώς αναξιοποίητη, που την λυμαίνονται και την εποφθαλμιούν επιτήδειοι καταπατητές.

Κι έπρεπε να το πει ο Σαμαράς το 2010 – να αξιοποιήσουμε την δημόσια περιουσία μας – και να τον… αναθεματίσουν τότε οι ΠΑΣΟΚοι και να απειλεί τότε ο ΓΑΠ να βγάλει νόμο να το… «απαγορεύσει» και να έλθει μετά η… Τρόϊκα, να το συμπεριλάβει στο δεύτερο Μνημόνιο, για να το προσυπογράψει στη συνέχεια το ΠΑΣΟΚ και τώρα πλέον και ο Τσίπρας.

«Ταμπού» ήταν η αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου στην Ελλάδα, για πολλές δεκαετίες! Κανείς δεν τολμούσε να το αγγίξει. Τώρα το ταμπού έσπασε και, παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ακόμα τεράστια εμπόδια – αδράνειες γενεών πίσω.

Δέστε τι «περιπέτειες» τραβάει το «Ελληνικό»…

Η Μονή Βατοπεδίου, άγγιξε αυτό το ταμπού λίγα χρόνια νωρίτερα!

Θέλησε να αξιοποιήσει την αδρανή περιουσία της. Κι έπεσαν να τη φάνε.

Και για ένα λόγο ακόμα: Γιατί η Μονή Βατοπεδίου, ήθελε να φτιάξει το πρώτο Ορθόδοξο Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα! Όπως υπάρχουν στον κόσμο τεράστιας διεθνούς φήμης Καθολικά Πανεπιστήμια και Εβραϊκά Πανεπιστήμια, να φτιαχτεί κι ένα Ορθόδοξο Πανεπιστήμιο…

Κι έγινε ο «κακός χαμός»!

Στην αρχή στείλανε την Αρχαιολογία να βρει αρχαία στην έκταση που είχε αγοραστεί από τους «Βατοπεδινούς», στο Γραμματικό.

Βρέθηκαν αρχαία και η Μονή τους είπε, «εντάξει πάρτε την περιοχή που σας ενδιαφέρει να κάνετε τις ανασκαφές» κι εμείς προχωράμε στο υπόλοιπο.

Κι επειδή ούτε αυτό τους σταμάτησε αποφάσισαν κάποιοι να αμφισβητήσουν τα «χρυσόβουλα».

Σιγά να μην άφηνε το αραχνιασμένο Πανεπιστημιακό κατεστημένο μας να δημιουργηθεί Ορθόδοξο Πανεπιστήμιο στη χώρα. Χωρίς κομματικές νεολαίες, χωρίς καταλήψεις, χωρίς άσυλα, χωρίς κουκουλοφόρους και έκτροπα κάθε τόσο…

Και να υπάρχει βάση σύγκρισης με τα χάλια των υπόλοιπων Πανεπιστημίων μας…

Άσε που οι Βατοπεδινοί έκαναν κι άλλες «αμαρτίες»: Είχαν στείλει χρήματα να βοηθήσουν την εκστρατεία για το ΟΧΙ στο Σχέδιο Ανάν στην Κύπρο το 2004! Και τους είχαν «άχτι»…

Τόσα χρήματα δόθηκαν τότε από ξένες πρεσβείες «αντίστροφα»: για την προπαγάνδα υπέρ του ΝΑΙ στο Σχέδιο Αναν, τόσοι κονδυλοφόροι έγραφαν εναντίον του ΟΧΙ και του αειμνήστου Προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου, τους χρηματοδότες του ΟΧΙ βρήκαν να «εκδικηθούν»!

Γι’ αυτό σας λέω η υπόθεση έχει πολλές «ουρές»…

Κι έτσι δημιούργησαν ένα σκάνδαλο από το τίποτε, για να εξουδετερωθεί μια «απειλή» που έθιγε ταυτόχρονα πολλά κατεστημένα στην Ελλάδα:

Πολιτικά, Εκκλησιαστικά, Διπλωματικά και Πανεπιστημιακά.

Άνθρωποι πήγαν φυλακή, συνειδήσεις και υπολήψεις διασύρθηκαν, μια κυβέρνηση ανατράπηκε, τα εθνικά δίκαια θυσιάστηκαν στο βωμό του πολιτικαντισμού, μια ολόκληρη παράταξη συκοφαντήθηκε (και δεν προσπάθησε καν να υπερασπιστεί τον εαυτό της) κι όλα αυτά σήμερα καταρρέουν ως χάρτινος πύργος. Διαλύονται σαν καπνός!

Ναι, η παράταξη δικαιώθηκε.

Αλλά χρειάστηκε να περάσουν δέκα χρόνια!

Και όλοι πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους…

Ένα πρώτο συμπέρασμα: Όταν μας συκοφαντούν, δεν κάνουμε πίσω, δεν λυγάμε, δεν κοιτάει καθένας να σώσει το τομάρι του.

Και κυρίως, δεν αφήνουμε τους ανθρώπους μας που είναι θύματα συκοφαντίας ανυπεράσπιστους.

Ποτέ πια…