Αντισημιτισμός, Αντισιωνισμός και σχέσεις Ελλάδος-Ισραήλ

Γράφει ο Μιχάλης Νιαρχάκος, Σπουδαστής

Ο Σιωνισμός είναι πολιτικό κίνημα που ξεκίνησε τον 19ο αιώνα με σκοπό τη δημιουργία στην περιοχή της Παλαιστίνης ενός νέου εβραϊκού κράτους, που θα συγκέντρωνε όλους τους Εβραίους της διασποράς. Το όνομα του προέρχεται από τον λόφο της Σιών στην Ιερουσαλήμ.

Η άρνηση στους Ισραηλινούς του δικαιώματος να έχουν μια πατρίδα όπου δεν θα τους σκοτώνουν θεωρείται από πολλούς συμπατριώτες μας δυστυχώς αυτονόητη, όπως αυτονόητη θεωρούνταν η φιλία και συνεργασία με τους Ορθόδοξους χριστιανούς Σέρβους κατά την διάρκεια του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Παρόλα αυτά δύσκολα θα βρεθεί κάποιος Έλληνας να παραδεχτεί ότι είναι αντισημίτης. Την εχθρότητα του για το Ισραήλ θα την αποδώσει, κατά κανόνα, στον αντισιωνισμό του. Οι Ισραηλινοί άμαχοι που δολοφονούνται από πυραύλους ή από βόμβες σε πολυσύχναστα μέρη δεν ενδιαφέρουν τους Έλληνες αντισιωνιστές – αντισημίτες, όπως δεν τους ενδιέφεραν οι μουσουλμάνοι άμαχοι της Βοσνίας και του Κοσόβου που δολοφονούνταν από τους Σέρβους.

Στο σημείο αυτό, πρέπει να διευκρινιστεί ότι δεν είναι μόνο θρησκευτικά τα κίνητρα που έκαναν στο παρελθόν και κάνουν σήμερα πολλούς Έλληνες αντισημίτες. Υπήρξαν και είναι και οικονομικά. Οι Εβραίοι της Ελλάδας, όπως και των περισσότερων χριστιανικών κρατών, αποκλεισμένοι λόγω της θρησκείας τους από τα περισσότερα «αξιοπρεπή» επαγγέλματα, όσοι δεν γινόντουσαν εργάτες κατέφευγαν στο εμπόριο. Και ενώ οι περισσότεροι από αυτούς απλά επιβίωναν, ελάχιστοι γίνανε πλούσιοι και συγκέντρωναν τον φθόνο από πολλούς, οι οποίοι αναγνώριζαν το δικαίωμα στον πλουτισμό μόνο στον εαυτό τους. Όπως άλλωστε γίνεται σήμερα με τους μετανάστες, κυρίως Αλβανούς, οι οποίοι επειδή δούλεψαν σκληρά τόσα χρόνια και κατάφεραν να πάρουν κάποιο σπίτι ή να κάνουν μια δική τους δουλειά, συγκεντρώνουν τον φθόνο των Ελλήνων που αναγνωρίζουν μόνο στον εαυτό τους το δικαίωμα σε κάποια αποκατάσταση.

Πολλοί είναι επίσης οι δωσίλογοι οι οποίοι υποτίθεται “στο όνομα της Πατρίδος” και δήθεν μαχόμενοι το Διεθνή Σιωνιστικό κίνδυνο λεηλάτησαν περιουσίες Εβραίων, οι οποίοι οδηγήθηκαν από τους Γερμανούς στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Την διανομή των εβραϊκών περιουσιών οι Γερμανοί είχαν αναθέσει στο αρμόδιο ελληνικό υπουργείο και εκείνοι που επωφελήθηκαν πρώτοι ήταν οι κατ όνομα Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών, αν και μετά τον πόλεμο η ελληνική κυβέρνηση προώθησε νόμο, ο οποίος όριζε την επιστροφή των αρπαγμένων εβραϊκών περιουσιών στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους.

Μετά από χρόνια λοιπόν ξεκίνησε με θετικούς ρυθμούς μια συνεργασία μεταξύ Ελλάδος και Ισραήλ η οποία εάν συνεχιστεί μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει διότι η συμμαχία Ελλάδας και Ισραήλ είναι κάτι που επιβάλλεται διότι οι δύο λαοί αν και έχουν κάποιες διαφορές αυτά που ενώνουν τα δύο αυτά Έθνη είναι πολύ περισσότερα και διαχρονικά. Αυτό που θα πρέπει να έχουμε ως προτεραιότητα στην Ελλάδα είναι η καταπολέμηση του Αντισημιτισμού, δίνοντας στον απλό Έλληνα να καταλάβει πως για τα δεινά του Ελληνισμού δεν φταίνε οι Εβραίοι. Εγώ πιστεύω ειλικρινά ότι έχουμε πολλά κοινά ως λαοί. Η ψυχραιμία, η κατανόηση και η λογική ειναι μονόδρομος. Γιατί ο δρόμος που έχουμε χαράξει θα ωφελήσει σίγουρα τόσο την Ελλάδα όσο και το Ισραήλ.

Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα, τα πλήθη δεν ενδιαφέρονται ούτε για την αλήθεια ούτε για την ιστορία αλλά ούτε και για την προάσπιση των Εθνικών μας συμφερόντων. Επίσης, πολλοί είναι αυτοί που ενώ υπερασπίζονται τους παράνομους μετανάστες και καίνε την Ελληνική σημαία, θα διαδηλώσουν και ενάντια στο κράτος του Ισραήλ που αποτέλεσε πατρίδα των Εβραίων μετά το Ολοκαύτωμα κρατώντας με ευλάβεια τιμώντας την, τη Παλαιστινιακή σημαία.