Τελικά φοβάται η Δημοκρατία μας την Χρυσή Αυγή;

Γράφει ο Θεόφιλος Νικολαΐδης, Επιχειρηματίας

Ξέρω, το θέμα δεν είναι από τα πιο λαοφιλή και ο συγγραφέας του άρθρου, στο σημερινό περιβάλλον,  κινδυνεύει να χαρακτηριστεί σαν χρυσαυγίτης και ας μην είναι, αλλά θα το τολμήσω.

Την Χρυσή Αυγή στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 την ψήφισαν 388.447 Έλληνες, συγκέντρωσε το 6,28% των ψήφων και κατετάγει τρίτο κόμμα του Κοινοβουλίου. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 την ψήφισαν 379.581 Έλληνες, συγκέντρωση το 6,99% των ψήφων και κατετάγει πάλι τρίτο κόμμα του Κοινοβουλίου.

Στις δημοκρατίες ο λαός αποφασίζει και κανένας δεν έχει δικαίωμα ούτε να διαγράφει ούτε να διαστρεβλώνει την λαϊκή βούληση επειδή διαφωνεί με τις απόψεις και την φιλοσοφία ενός κόμματος. Και όμως, στην χώρα που γέννησε την Δημοκρατία, ετσιθελικά και ο Ανώτατος Άρχων και ο Πρωθυπουργός αγνοούν επιδεικτικά το τρίτο κόμμα του Κοινοβουλίου και δεν το προσκαλούν ούτε στα συμβούλια των πολιτικών αρχηγών υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας ούτε στις πρωθυπουργικές ενημερώσεις των πολιτικών αρχηγών επί κρισίμων εθνικών θεμάτων όπως πρόσφατα έγινε για το Μακεδονικό.

Το πιο ανησυχητικό όμως είναι πως κανένας, ούτε από τον πολιτικό, ούτε από τον πνευματικό, ούτε από τον δημοσιογραφικό κόσμο, δεν ενοχλείται από αυτήν την κατάφορη παραβίαση των κανόνων τόσον της Δημοκρατίας όσον και του Συντάγματος και όλοι δέχονται το γεγονός ως φυσιολογικό και πάμε παρακάτω. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το κοιτάξουμε σαν Δημοκρατική Πολιτεία. Εσχάτως δημιουργήθηκε και ο όρος «Κόμματα του Συνταγματικού Τόξου» που περιλαμβάνει όλα τα κόμματα του Κοινοβουλίου πλην της Χρυσής Αυγής και έτσι αυθαίρετα καθορίστηκε πως μόνο αυτά δικαιούνται να συμμετέχουν στις παραπάνω συσκέψεις και ενημερώσεις.

Το εξωφρενικό είναι πως σε αυτό το «Συνταγματικό Τόξο» περιλαμβάνεται και το ΚΚΕ που για απώτερο στόχο έχει την κατάλυση του Συντάγματος της Αστικής Δημοκρατίας και την μετάβαση στην Δικτατορία του Προλεταριάτου.

Όλα τα παραπάνω δεν δείχνουν τίποτε άλλο αλλά τον φόβο της Δημοκρατίας μας να αντιμετωπίσει το φαινόμενο και το κόμμα της Χρυσής Αυγής, φόβος που είναι αδιανόητος για ένα κράτος αν λειτουργούν σωστά και οι κανόνες εφαρμογής της Δημοκρατίας αλλά και οι κανόνες προστασίας του πολίτη.

Τελειώνοντας να προσθέσω, αν πρόθεση των κομμάτων του «Συνταγματικού Τόξου» είναι με αυτές τις μεθόδους να εκμηδενίσουν την λαϊκή απήχηση του κόμματος αυτού, συνήθως αυτές οι μέθοδοι φέρνουν αντίθετα αποτελέσματα.

Εγώ, σαν ένας Έλληνας δημοκρατικός πολίτης, που όχι μόνο δεν ψηφίζει την Χρυσή Αυγή αλλά οι απόψεις του είναι διαμετρικά αντίθετες από τις δικές της, δεν δέχομαι στην χώρα που γέννησε την Δημοκρατία οι ηγέτες της να την εφαρμόζουν αλα καρτ……