Σε άλλον αιώνα ζούνε…
Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Το 1972 η διαθήκη του Πρόδρομου Μποδοσάκη απέδειξε ότι υπάρχουν Έλληνες που ακολουθούν την παράδοση των Αρσάκη, Αβέρωφ, Ζάππα, Σίνα, Ανάργυρου και τόσων άλλων.
Είναι η παράδοση που συνεχίζεται σήμερα από τα ιδρύματα Ωνάση, Νιάρχου, Λάτση, Α.Γ. Λεβέντη, Τσάκου, και άλλων. Στέκονται αρρωγά στην προσπάθεια του ελληνικού κράτους, στον χώρο της Παιδείας, της Υγείας, του Πολιτισμού, του Περιβάλλοντος, ακόμη και στις καταστροφές, χωρίς να απαιτούν “αντίδωρα“ για τη διαρκή και πολύτιμη προσφορά τους.
Το Ίδρυμα Μποδοσάκη είναι κοινωφελής οργανισμός ιδιωτικού δικαίου με τρεις βασικούς στόχους:
-Την προαγωγή της παιδείας -όραμα ζωής του Μποδοσάκη-
–την βελτίωση της ιατρικής περίθαλψης για τους μη έχοντες και
–την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
Το Ίδρυμα Μποδοσάκη ερευνώντας την κατάσταση εξοπλισμού των δημόσιων σχολείων αποφάσισε να διαθέσει χρήματα για να εξοπλιστούν τα εργαστήρια τους, με όσα αναγκαία, για την σύγχρονη παράδοση των μαθημάτων που έχουν σχέση με τις θετικές επιστήμες.
Αν πιστεύαμε ότι πρώτοι από όλους, οι εκπαιδευτικοί θα αγκάλιαζαν την προσφορά του Ιδρύματος, κάναμε λάθος στην περίπτωση των συνδικαλιστών της Μαγνησίας: Με επιστολή τους προς τον –σύντροφο- υπουργό Παιδείας απαιτούν να απορρίψει την δωρεά του Ιδρύματος Μποδοσάκη!
Τραγικό για εκπαιδευτικούς-συνδικαλιστές που θα έπρεπε να αγκαλιάζουν ανάλογες πρωτοβουλίες. Κάτι χειρότερο: Το επιχείρημά τους είναι ότι η Παιδεία πρέπει να είναι μόνο κρατική και …κρατικοδίαιτη. Ζουν φαίνεται στην χώρα του υπαρκτού σοσιαλισμού και δεν έχουν πληροφορηθεί ότι ο προϋπολογισμός του Χάρβαντ -από δωρεές και χορηγίες- είναι περίπου ο μισός του προϋπολογισμού της Ελλάδας.
Τι άραγε να διδάσκουν αυτοί οι εκπαιδευτικοί-συνδικαλιστές στα παιδιά μας; Πόσο νοιάζονται για το μέλλον τους, όταν επιλέγουν να τους στερήσουν τα εκπαιδευτικά μέσα που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία; Προτιμούν να μην έχουν καπιταλιστικό κομπιούτερ και διαδραστικό πίνακα,που θα κάνει το μάθημα πιο ενδιαφέρον, με περισσότερες ευκαιρίες συμμετοχής τους, παρά να δεχθούν την δωρεά του Ιδρύματος. Να γυρίσουμε τα παιδιά στον μαυροπίνακα του ´50 και το αριθμητήριο, ώστε να υπηρετείται η ιδεοληψία των διδασκόντων. Έλεος!
Μεγαλύτερη εντύπωση μου προκαλεί η σιγή ιχθύος Γαβρόγλου! Τόσο εύγλωττος, όταν υπερασπίζεται το μπάχαλο που δημιουργούν οι ανεκπαίδευτες παρεμβάσεις του, τόσο απόλυτος, όταν επιτίθεται και απαξιεί την αριστεία, τόσο “αλλού “ όταν δέχεται ότι την ανομία στο ΑΠΘ προωθεί το υπάρχον ΑΤΜ, στο κτήριο διοίκησης.
Όμως, η θέση του στο Ίδρυμα Λάτση παραμένει κενή και τον περιμένει, άμα τη απομάκρυνσει του από το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο υποφέρει τα πάνδεινα επί των ημερών του.
Οι εκπαιδευτικοί συνδικαλιστές της Μαγνησίας, οι Γαβρόγλου, οι Φίληδες και οι όμοιοί τους υπηρετούν μιαν Ελλάδα της ήσσονος προσπάθειας, του μπάχαλου, της ασυδοσίας, του “όλα επιτρέπονται”. Την ανάπηρη Ελλάδα που προωθεί ο Τσίπρας, πρέπει να ανακόψουν οι προοδευτικές δυνάμεις στις επόμενες εκλογές. Είναι η ώρα.
Ε.Τ, Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2018
