Ως πότε θα καιγόμαστε;

Γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης, Φοιτητής Γλώσσας Φιλολογίας και πολιτισμού παρευξείνιων χωρών

Οσμή 2007, τότε η Πάρνηθα και η Ηλεία γνώρισαν την κόλαση του Δάντη από κοντά. Μέτρησαν ανθρώπινα θύματα, μέτρησαν τα δασικά στρέμματα να καίγονται. Τότε ναι, ήταν κάποιοι που ήθελαν να ρίξουν την Κυβέρνηση και «φάνε μπαμπέσικα» τον Καραμανλή.

Σήμερα το 2017 θέλουν να κάνουν το ίδιο στον τωρινό πρωθυπουργό; Δεν νομίζω. Πιο πολύ ανθρώπινη αμέλεια είναι. Οι πολλές φωτιές ξεκινάνε από το μυαλό κάποιων που δεν ξέρουν  να σέβονται την φύση και στο περιβάλλον στο οποίο ζουν.

Στα Κύθηρα την προηγούμενη εβδομάδα ακόμη να μάθουμε εάν ξεκίνησε η φωτιά με το πέταγμα ενός τσιγάρου σε ξερόκλαδα.

Πρέπει κάποτε σε αυτήν την χώρα να μάθουμε να προστατεύουμε το περιβάλλον στο οποίο ζούμε. Αλλιώς κάθε χρόνο θα βλέπουμε τα ίδια.

Φυσικά το σύστημα κάθε καλοκαίρι παίρνει βαθμό Βορείου Πόλου στην αντιμετώπιση σε κάθε εστία φωτιάς. Είχε ένα δίκιο ο Πάγκαλος που προ ημερών είπε ότι ο Στρατός του Καμμένου δεν πάει πουθενά ούτε σε σεισμούς ούτε σε φωτιές.

Ο κάθε ένας μπορεί να κάνει τις εικασίες του. Αλλά εάν δεν αποκτήσουμε περιβαλλοντική παιδεία θα είναι δύσκολο. Τα τμήματα δασοπονίας λειτουργούν, αλλά όλοι τα βλέπουν σαν αγγαρεία. Πρέπει να δείξουν τον δρόμο και  να ρίξει μια ματιά η πολιτεία  σε τέτοια τμήματα.

Ως πότε θα καιγόμαστε; Φτάνει πια με τους δασοκτόνους. Η εύκολη απάντηση είναι ανθρώπινη αμέλεια, αλλά αυτό το επιχείρημα έχει ξεπέσει προ πολλού στα μάτια των ανθρώπων.

Γενικώς κάτι δεν πάει καλά σε αυτό το θέμα και είναι κρίμα να καταστρέφονται δασικές εκτάσεις και περιουσίες με αυτόν τον βίαιο τρόπο.