O θάνατος των ιδεολογιών!
Γράφει ο Κώστας Κάπος
Ο Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας Francis Fukuyama, μίλησε για το “Τέλος της Ιστορίας”. Εμείς εδώ είμαστε πολύ μακρυά βέβαια από τα τεκταινόμενα στην Εσπερία, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να αναλογιστούμε κατά πόσο η άσκηση πολιτικής βάσει κάποιας συγκεκριμένης Ιδεολογίας, επιλύει οποιοδήποτε πρόβλημα πια.
Όσο περνάει ο καιρός, οι πολιτικοί που μένουν προσκολλημένοι σε κάποια παρωχημένη ιδεολογική ταυτότητα ακούγονται όλο και περισσότερο θλιβεροί και ψεύτικοι. Ο Λαός, σύντροφοι, ξέχασε τι σημαίνει Δεξιά και Αριστερά, όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να επικαλεστούν το μύθο ότι “δεν ξεχνά”.
Βλέπετε, πόσο μπορεί κανείς να μετρήσει τον πυρετό του, όταν χρησιμοποιεί ένα θερμόμετρο που ο δείκτης είναι κολλημένος στο 36,6°C; Οι ανόητοι δογματισμοί είναι εντελώς ασύμβατοι με την πολυπλοκότητα των προβλημάτων που μας ταλανίζουν και είναι πλέον αδύνατον σε κάποιο πολιτικό κόμμα να πορευθεί στον ωκεανό αυτό με πυξίδα μια μονολιθική ιδεολογία.
Με τον ίδιο τρόπο που οι θρησκείες υπήρξαν αδύναμες να δώσουν πειστικές απαντήσεις σε κοινωνικά και ηθικά προβλήματα που κανείς αγαθός και παραδοσιακός ιερωμένος δεν είχε ακούσει πριν 20 χρόνια, τα κόμματα κοιτάζουν με δέος τις αστραπιαίες αλλαγές που συντελούνται, προσπαθώντας να ψελλίσουν κάποιες ανοησίες, τις περισσότερες φορές.
Άλλωστε, οποιοσδήποτε ευφυής άνθρωπος, είναι εκλεκτικιστής στις επιλογές του, συνδυάζοντας ταυτόχρονα θέσεις που θα τον χαρακτήριζαν παλιότερα αριστερό, φιλελεύθερο ή ακόμα και στερούμενο ηθικής.
Ίσως θα έχετε καταλάβει ότι τα τελευταία χρόνια υποστήριζα περισσότερο τις θέσεις της ΝΔ, όχι επειδή θεωρώ τον εαυτό μου δεξιό εκ γενετής, αλλά επειδή πιστεύω ότι οι προτάσεις αυτού του κόμματος υπήρξαν πολύ λογικότερες από τις ιδεοληπτικές ονειρώξεις των συντρόφων του ΣΥΡΙΖΑ τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. ‘Άλλωστε, ως ελεύθερος επαγγελματίας, ποτέ δεν ευνοήθηκα από ΚΑΝΕΝΑ κόμμα και ό,τι λίγο έχω δημιουργήσει, το έχω καταφέρει “the old fashion way”, δηλαδή με σκληρή δουλειά και πολλά λάθη. Διατηρώ λοιπόν το δικαίωμα μελλοντικών αλλαγών στις επιλογές μου, εάν κάποια άλλη πρόταση μου φανεί λογικότερη.
Ξεχάστε λοιπόν τις δογματικές ιδεολογίες, εάν θέλετε να αλλάξει οτιδήποτε σε αυτό τον τόπο. Η μόνη και ανυπέρβλητη Ιδεολογία που πρέπει να ακολουθούμε, είναι η Λογική και η εσωτερική μας αίσθηση του Καλού και Ηθικού.
Μόνο όποιοι ΔΕΝ διαθέτουν αυτά τα επίκτητα (με σκληρή δουλειά προς τα μέσα και προς τα έξω) στοιχεία, μπορούν να μείνουν προσκολλημένοι στις Ιδεολογίες τους, μέχρι τον επόμενο μετεωρίτη που θα τους εξαφανίσει.
Μην μου κουνιέστε λοιπόν, για “Ιδεολογική Καθαρότητα“, γιατί το μόνο που φτάνει στ’αυτιά μου είναι “είμαι κεφτές”.