Ο Καποδίστριας, οι πατάτες και το εμβόλιο της δυσπιστίας

Γράφει ο Πάνος Γαρουφαλιάς

Στην Ελλάδα ξεκίνησε ο πολυπόθητος εμβολιασμός για τον κορωνοϊό αλλά από την άλλη είναι πολλοί αυτοί που κοιτάνε με καχυποψία τον εμβολιασμό είτε γιατί δεν είναι σίγουροι για την ασφάλειά του εμβολίου (πράγμα που δεν ισχύει),  είτε γιατί κάποιοι πιο… φαντασμένοι πιστεύουν ότι είναι μέρος ενός παγκόσμιου οργανωμένου σχεδίου.

Θα ήταν χρήσιμο να ρωτήσουμε σε μια έρευνα τους αντιρρησίες αν έχουν κάνει στη ζωή τους εμβόλιο  για άλλες παθήσεις, από τα παιδικά τους χρόνια έως σήμερα. Είναι σχεδόν βέβαιο για τους αντιρρησίες που ζουν στην Ελλάδα ότι σε μεγάλο ποσοστό θα δηλώσουν ότι τουλάχιστον μια φορά στην ζωή τους έχουν κάνει εμβόλιο. Το δεύτερο που θα πρέπει να ρωτήσουμε είναι αν όποτε εμβολιάστηκαν  ήξεραν έστω και ένα συστατικό από το εμβόλιο που έβαλαν στο σώμα τους. Έχω την εντύπωση πως ούτε που ρώτησαν αλλά και ούτε τους ενδιέφερε. Εδώ ειδικά για το εμβόλιο της Phizer ξέρουμε ό,τι στοιχείο περιέχεται και μάλιστα σε τι δοσολογία. Για τους φαντασμένους δυστυχώς δεν περιέχει τσιπάκι.

Από τον Καποδίστρια κρατά η… κολόνια της αμφισβήτησης!

Εδώ ο Έλληνας ήταν δύσπιστος για την πατάτα, για το εμβόλιο του κορωνοϊού δεν θα είναι;

Στην Ελλάδα, έπρεπε να περιμένουμε το τέλος της Επανάστασης και την άφιξη του πρώτου Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια για να γίνει γνωστή η πατάτα όταν το προϊόν είχε κατακτήσει ήδη την Ευρώπη και όλο τον τότε κόσμο. Η ιστορία στους περισσότερους είναι γνωστή.

Ο Καποδίστριας την είχε δοκιμάσει κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του στην Ευρώπη κι έκρινε ότι θα ήταν μία βασική και θρεπτική τροφή για τον χειμαζόμενο ελληνικό λαό των μετεπαναστικών χρόνων.

Όταν εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο, προσπάθησε να δώσει πατάτες στους χωρικούς, που φιλύποπτοι και συντηρητικοί καθώς ήταν, τις πέταξαν στα σκουπίδια.

Ο Καποδίστριας όμως, ήξερε πολύ καλά την ψυχολογία και τις διαθέσεις των συμπατριωτών του και μιμούμενος τον Φρειδερίκο τον Μέγα της Πρωσίας και τον Παρμαντιέ της Γαλλίας, που είχαν μεταχειριστεί παρόμοια κόλπα, περιέφραξε το μέρος όπου ήταν αποθηκευμένες οι πατάτες κι έβαλε σκοπούς να τις φυλάνε μέρα – νύχτα.

Μέσα σε μια εβδομάδα δεν είχε μείνει ούτε μια… Σήμερα η πατάτα δεν λείπει από κανένα ελληνικό τραπέζι!

Υπάρχει εμβόλιο στην αμφισβήτηση και την δυσπιστία;

Κοιτώντας την παραπάνω ιστορική αναδρομή καταλαβαίνουμε ότι ο Έλληνας εκτιμά ό,τι νομίζει ότι είναι πολύτιμο και όχι ότι πραγματικά είναι σημαντικό, αλλά μπορεί να του δίνεται δωρεάν. Ένα δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι αυτό που είναι σημαντικό μπορεί να το αποδέχονται όλοι αλλά αυτός συνεχίζει να το κοιτά με καχυποψία.

Ο σύγχρονος Έλληνας είναι που χρειάστηκε τρία μνημόνια και μια πανδημία για να μάθει να εφαρμόζει, με συνοπτικές διαδικασίες, την ψηφιοποίηση πολλών ενεργειών που κάνει με το Δημόσιο ή με άλλους φορείς, την τηλεκπαίδευση και την τηλεργασία. Και μπορεί τελικά να τον βολέψουν,  απλώς νωρίτερα τα κοιτούσε λίγο περίεργα, ακόμη κι αν ήταν κατάκτηση και κτήμα όλου του υπόλοιπου κόσμου.

Το εμβόλιο για την δυσπιστία είναι σίγουρα η κοινή λογική. Κάθε 100 χρόνια έχουμε μια πανδημία λένε οι επιστήμονες. Αν ζούσαμε στο 1960 μπορεί να θέλαμε και 10 χρόνια για το εμβόλιο. Σήμερα είναι πρόβλημα που η επιστήμη προχώρησε και βρήκε την αλληλουχία για ένα ασφαλές εμβόλιο σε μόλις δύο ημέρες μέσω της εξελιγμένης γενετικής και τελικά κατάφερε σε έναν μόλις χρόνο να το παρασκευάσει.

Είναι δύσκολο δηλαδή να πιστέψουμε την εξέλιξη της επιστήμης και να μην συγκρίνουμε την εποχή μας με την δεκαετία του 1960. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι η επιστήμη μπορεί πλέον να νικήσει μια παγκόσμια πανδημία μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα. Αν δεν μπορούμε να δούμε την αναγκαιότητα του εμβολιασμού, ας δούμε με γνώμονα την κοινή λογική. Ας δούμε πόσους νεκρούς είχαμε σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο και αν αξίζει να βάλουμε την ζωή μας σε κίνδυνο το επόμενο διάστημα καθώς πλέον και εμβόλια υπάρχουν και θεραπείες θα υπάρξουν σε λίγους μήνες, που θα βοηθούν στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης της πανδημίας.

Η κοινή λογική είναι το εμβόλιο για την δυσπιστία. Αν σκοτώσουμε τις -χωρίς νόημα- αμφιβολίες μας και καθίσουμε στη καρέκλα του εμβολιασμού, θα μπορούμε να κάνουμε μια νέα αρχή. Αυτή θα είναι η αρχή για την επιστροφή στην δική μας κανονικότητα. Ας αποδείξουμε αυτή την φορά ότι δεν θα κάνουμε… “πατάτα”!