Μακριά από εμάς τέτοιου είδους ιδεολογίες
Γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης, Φοιτητής Γλώσσας Φιλολογίας και πολιτισμού παρευξείνιων χωρών
Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις έλεγε ο Ουμπέρτο Έκο. Αλλά εμείς εδώ στην Ελλάδα επειδή δεν έχουμε τι να κάνουμε ανοίξαμε συζήτηση περί Κομμουνισμού και Ναζισμού. Εβδομήντα χρόνια μετά οι Στάλιν και Χίτλερ έχουν πεθάνει, αλλά φαιδροί είναι παντού. Μακριά από εμάς όμως.
Δύο ιδεολογίες που ήταν αυταρχικές και όσοι δεν ήταν μαζί τους θεωρούσαν εχθρούς και τους έστελναν να ζήσουν από κοντά την εξορία και τα όρια του θανάτου. Η ιστορία έχει μιλήσει, για τον σταλινισμό τα σταλινικά στρατόπεδα Γκουλαγκ και για τον Ναζισμό Άουσβιτς και Νταχάου.
Ίσως ο Τσίπρας στην τελευταία μάχη για να κερδίσει ψήφους θα στραφεί προς τους σταλινικούς του ΚΚΕ. Αλλά ποιος θα τον ακολουθήσει; Κανείς. Από το 1944 και έπειτα περιμέναμε να κυβερνήσει η Αριστερά ή Σταλινική Αριστερά και τα είδαμε τα αποτελέσματα.
Εάν η κυβέρνηση θέλει να λέγεται προοδευτική, θα πρέπει να μην μιλά για καθεστώτα που έχουν καταδικαστεί από όλους και έχουν διαπράξει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Έτσι όμως που λειτουργεί δεν μοιάζει καθόλου προοδευτική και θα μείνει στο περιθώριο της Ιστορίας.
Μήπως κατά βάθος ήθελαν να μας βγάλουν από το ευρώ και να βαδίσουν στα βήματα του Κομμουνιστικού καθεστώτος; Γιατί με αυτά που κάνουν και έτσι όπως λειτουργούν μάλλον αυτό καταλαβαίνει κανείς.
Μακριά από εμάς τέτοιες είδους ιδεολογίες. Ο υπουργός προπαγάνδας του Χίτλερ έλεγε ότι «η δημοκρατία είναι τόσα γαλαντόμα που εάν της δώσεις ένα σχοινί μπορούμε να την κρεμάσουμε.»
Και τότε αλλοίμονο μας.
