Κάν’ το όπως ο Σαμαράς

Γράφει ο Χρήστος Τσοκάνης,  Απόφοιτος Φιλοσοφικής

Οσονούπω συμπληρώνονται εκατό ημέρες διακυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας υπό την πρωθυπουργία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η εκκίνηση εντυπωσιακή σχεδόν σε κάθε τομέα.

Από τις πρώτες κιόλας μέρες ήταν πασιφανής η επιστροφή στην κανονικότητα. Πρωθυπουργός με γραβάτα συνοδευόμενος από την οικογένεια του ορκίζεται στο Ευαγγέλιο. Οι υπουργοί του ευπρεπώς ντυμένοι κάνουν το ίδιο. Οι πρώτες τριάντα ημέρες καταιγιστικές. Φοροελαφρύνσεις, ενίσχυση επιδομάτων, αξιοκρατικές επιλογές, σοβαρότητα, δραματική βελτίωση της εικόνας της χώρας στο εξωτερικό, μειωμένα επιτόκια, επιχειρήσεις της ΕΛΑΣ στα Εξάρχεια.

Με την αξιωματική αντιπολίτευση σε εσωστρέφεια και εκτός πραγματικότητας, καθώς και την τεράστια αποδοχή από το μεγαλύτερο κομμάτι του Ελληνικού λαού, θα έλεγε κανείς πως οι συνθήκες για την κυβέρνηση δε θα μπορούσαν να είναι καλύτερες.

Ενώ λοιπόν όλα φαντάζουν ιδανικά, υπάρχει ένα θεμελειώδες πρόβλημα, από τα σημαντικότερα προβλήματα όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά ολόκληρης της παγκοσμίας κοινότητας. Το μεταναστευτικό, το οποίο δυστυχώς τρεις μήνες τώρα αντιμετωπίζεται φοβικά και παθητικά. Το πρόγραμμα της ΝΔ προεκλογικά όσον αφορά την λαθρομετανάστευση ήταν ξεκάθαρο. Αποτροπή, έλεγχος συνόρων, κλειστά κέντρα κράτησης.

Το τρίπτυχο αυτό είναι γνωστό στους περισσότερους από την τριετία 2012-2014, οπότε και η κυβέρνηση Σαμαρά είχε αντιμετωπίσει το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Οι ελάχιστες χορηγήσεις ασύλου, η τόσο όσο διαβίωση των λαθρομεταναστών στα κλειστά κέντρα και οι συνεχείς επιχειρήσεις της ΕΛΑΣ στο κέντρο την Αθήνας λειτουργούσαν αποτρεπτικά. Στα σύνορα οι περιπολίες του λιμενικού σε συνδυασμό με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα αποτελούσαν εμπόδιο και μείωναν την μεταφορά των λαθρομεταναστών, οι οποίοι γνώριζαν πως ακόμη κι αν καταφέρουν να περάσουν εντός της Ελλάδος δε θα αλωνίζουν ελεύθεροι, αλλά θα βρεθούν έγκλειστοι.

Ο Σαμαράς γνώριζε από τότε ότι έχουμε να κάνουμε με λαθρομετανάστευση και είχε αποφασίσει να προασπίσει τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού με οποιοδήποτε κόστος. Χωρίς να τον απασχολεί η κριτική των φανατικών του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να νοιάζεται για την εσωστρέφεια και χωρίς να βουλιάζει βάρκες (sic), είχε καταφέρει το αυτονόητο.

Να παραδώσει τις γειτονιές της Αθήνας στους κατοίκους της. Σκεφτείτε ότι έκανε όλα αυτά χωρίς να είναι αυτοδύναμος, με τον λαϊκισμό του Τσίπρα στο ζενίθ του και με την κοινωνία τουλάχιστον καχύποπτη απέναντι στην κυβέρνησή του.

Η σημερινή κυβέρνηση παρά την καθολική της αποδοχή δείχνει να φοβάται να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο όσον αφορά το μεταναστευτικό, με κίνδυνο να κοντεύει να χύσει την καρδάρα με το γάλα. Είναι πραγματικά πρωτοφανές ότι έπρεπε να φτάσουμε μέσα Σεπτέμβρη για να αποδεχτούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται περί μεταναστευτικού και όχι προσφυγικού!

Οι αντιδράσεις είναι έντονες κυρίως από τους ψηφοφόρους της ΝΔ, όχι επειδή θεωρούν ανίκανη την κυβέρνηση, αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο. Όλοι γνωρίζουμε πως αυτή η κυβέρνηση έχει την ικανότητα και τον τρόπο να δώσει τέλος στο χάος που επικρατεί στο κέντρο της πρωτεύουσας και στα νησιά, ενώ σιγά σιγά εξαπλώνεται σε ολόκληρη την επικράτεια. Θέληση και αποφασιστικότητα χρειάζεται.

Ο πρωθυπουργός έχει την εντολή και την αποδοχή του λαού που τον έχρισε αυτοδύναμο το βράδυ της εβδόμης Ιουλίου, έχει τους κατάλληλους ανθρώπους στο πλάι του και έχει και το know how από την τριετία Σαμαρά. Είναι κρίμα να χάσει την ευκαιρία.