Επιτέλους, ποια είναι η Αριστερά;
Γράφει ο Γιάννης Λοβέρδος,
Υπάρχει μια περίεργη αντίληψη σε πολλούς Ελληνες, που υποταγμένοι από την επί χρόνια «πλύση εγκεφάλου» που υπέστησαν από την Αριστερά, αρνούνται να παραδεχτούν ότι οι συριζαίοι του Τσίπρα και των συντρόφων του είναι πράγματι αριστεροί. Μου γράφουν ορισμένοι: «Μα, γιατί τους αποκαλείτε αριστερούς, αυτή είναι η Αριστερά»; Τους απαντώ: «Αν δεν είναι αυτοί η Αριστερά, τότε ποιοι είναι; Το ΚΚΕ, ο “Ρουβίκωνας”, ο Λαφαζάνης, οι “μπαχαλάκηδες” των Εξαρχείων, η “17 Νοέμβρη”, ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΜΛ-ΚΚΕ;». Γιατί δεν υπάρχουν άλλοι που να ισχυρίζονται ότι είναι αριστεροί. Πώς νομίζετε ότι μοιάζει η Αριστερά, όπως την έχετε δημιουργήσει στο μυαλό σας, σαν κάτι το ιδεώδες, το εξωπραγματικό, το εκτός του κόσμου τούτου; Διότι πάρτε το απόφαση, άλλη Αριστερά δεν υπάρχει, ούτε στην Ελλάδα ούτε στον κόσμο ολόκληρο.
Η Αριστερά, δηλαδή οι κομμουνιστές, γιατί μη κομμουνιστική ή σοσιαλιστική Αριστερά δεν υπάρχει, είναι ο Στάλιν και οι διάδοχοί του, είναι ο Τσαουσέσκου, είναι ο Κάστρο, είναι ο Μαδούρο, είναι ο Χόνεκερ, είναι ο Ζίβκοφ, είναι ο Χότζα, είναι ο Μάο, είναι ο Πολ Ποτ, είναι η δυναστεία Κιμ στη Βόρεια Κορέα. Δεν υπάρχουν άλλοι. Αν γνωρίζετε κάποιους άλλους, πολύ ευχαρίστως να μου τους πείτε, να τους πληροφορηθώ κι εγώ! Επιτέλους, ας τελειώνουμε με τις ψευδαισθήσεις μας και τις αυταπάτες μας, δεν υπάρχουν εξωπραγματικά «αριστερά ιδεώδη» και αριστεροί «υπεράνθρωποι». Η Αριστερά στην Ελλάδα εκφράζεται κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και οι άνθρωποι ποτέ, μα ποτέ σε όλη τους τη ζωή δεν έκρυψαν ότι είναι αριστεροί.
Ας τους πάρουμε έναν-έναν. Ο ίδιος ο Τσίπρας εγγράφηκε στην ΚΝΕ μετά την πτώση του Τείχους του Αίσχους στο Βερολίνο. Και έγινε μεγαλοστέλεχος του τότε ΣΥΝ όταν ο τότε πρόεδρός του Αλέκος Αλαβάνος, παλαιό στέλεχος και αυτός του ΚΚΕ, αποφάσισε να τον αναδείξει και να τον προετοιμάσει για διάδοχό του. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο Γιάννης Δραγασάκης, ήταν υποψήφιος για την ηγεσία του ΚΚΕ πριν από περίπου 25 χρόνια και έχασε για τρεις ψήφους από την Αλέκα Παπαρήγα. Και έφυγε από το ΚΚΕ όχι γιατί διαφώνησε επί των κομμουνιστικών ιδεωδών τους, αλλά γιατί δεν είχε πια τύχη εκεί μετά την ήττα του.
Ο Κοντονής, που διαφώνησε με τους Εσθονούς για τα κομμουνιστικά εγκλήματα, ήταν μέλος του ΚΚΕ μέχρι σχετικά πρόσφατα. Ο Κατρούγκαλος δηλώνει αμετανόητος κομμουνιστής. Ο Κοτζιάς, υπουργός Εξωτερικών, υπήρξε μέλος του Π.Γ. του ΚΚΕ. Ο προκλητικός Πολάκης ήταν ο αρχισυνδικαλιστής της ΚΝΕ στην Ιατρική Σχολή, και έφυγε από το ΚΚΕ το 1989 κατηγορώντας τον τότε γραμματέα του Χαρίλαο Φλωράκη για… «δεξιά στροφή», γιατί δέχτηκε να συνεργαστεί με τη Ν.Δ. και τον Κων/νο Μητσοτάκη στην κυβέρνηση Τζαννετάκη. Αλλά και όλα τα μέλη του στενού πυρήνα εξουσίας σήμερα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ο Φλαμπουράρης, ο Σκουρλέτης, ο Παππάς, πατέρας και γιος, ο Φίλης κ.ο.κ., ήταν όλοι τους «μπανιάδες», δηλαδή στελέχη του ΚΚΕ Εσωτ.-Α.Α., που δημιούργησε ο μακαρίτης, πια, Γιάννης Μπανιάς όταν έφυγε από το ΚΚΕ εσωτ. του Λεωνίδα Κύρκου, τον οποίον είχε κατηγορήσει για… «δεξιά στροφή», και δημιούργησε το δικό του κόμμα, «πιστό στα ιδεώδη της επανάστασης των μπολσεβίκων». Αυτά τα ολίγα για το μάθημα της Ιστορίας, που όλοι πρέπει να γνωρίζουμε όταν μιλάμε για πολιτική και ιδεολογίες. Και προτού ανοίξουμε το στόμα μας να πετάξουμε ανοησίες, για πράγματα που ούτε γνωρίζουμε και ούτε καταλαβαίνουμε.
Και πάνω από όλα, πρέπει να αντιληφθούμε ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε μια θεωρητική προσέγγιση της πολιτικής και την άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας. Η απόσταση είναι πάντα μεγάλη. Γι’ αυτό, συνήθως, η ιδεολογία δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πραγματική διακυβέρνηση, όπως όλα τα κομμουνιστικά καθεστώτα, όπου και αν κυβέρνησαν, από τη Σοβιετική Ένωση μέχρι την Κούβα, κατέδειξαν. Άλλα τα φαντασιακά στοιχεία μιας αταξικής κοινωνίας, που δεν υπάρχει, και άλλο η σκληρή πραγματικότητα της με τη βία επιβολής της αταξικής κοινωνίας, που οδηγεί σε μια βαθιά, ανελέητη ταξική κοινωνία, όπου τα μέλη του Κ.Κ. είναι μακράν η ανώτερη και κυρίαρχη τάξη.
ΠΗΓΗ: MARKETNEWS.GR
