Εις μνήμην του Ολοκαυτώματος: Η Άννα Φρανκ με απλά λόγια

Η 27η Ιανουαρίου έχει οριστεί ως ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος. Ο ιστορικός Αριέλ Λεκαδίτης μας θυμίζει ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το “Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ” που αξίζει να διαβαστεί γιατί αποτυπώνει τόσο γλαφυρά τα τότε γεγονότα.

Γράφει η Άννα Φράνκ στις 11 Απριλίου 1944:

Μας είπαν και μας τόνισαν ξανά οτι είμαστε υποβρύχιοι εβραίοι, δεμένοι εβραίοι, δεμένοι σε μια γωνιά χωρίς δικαιώματα, αλλά με χίλιες δυο υποχρεώσεις. Εμείς οι εβραίοι πρέπει να παίρνουμε την τύχη μας χωρίς μεμψιμοιρίες,πρέπει να είμαστε γενναίοι,πρέπει να κάνουμε οτι μας είναι δυνατό, να πιστεύουμε και να περιμένουμε με ηρεμία. Καμία φορά θα τελειώσει αυτός ο τρομερός πόλεμος. Καμία φορά θα ξαναγίνουμε άνθρωποι και οχι σκέτο Εβραίοι. Ποιός μας σταμπάρισε έτσι; Ποιός μας έκανε Εβραίους αποδιοπομπαίους απ’όλους τους λαούς;

Πρέπει να είναι ο Θεός που μας έκανε έτσι και πρέπει πάλι να είναι ο Θεός που θα μας ελευθερώσει.

Αν τραβήξουμε και υποφέρουμε ολο αυτό το βάσανο και ύστερα απομείνουμε και πάλι Εβραίοι, μπορούνε οι ερχόμενοι και όλοι οι καταραμένοι να παίρνουν ένα παράδειγμα απο εμάς.

Ποιός ξέρει μπορεί να είναι η δικιά μας η πίστη η οποία θα δώσει σε όλους τους λαούς του κόσμου την καλοσύνη και την τιμιότητα.

Και μόνο γι’αυτό πρέπει να υποφέρει κανείς. Δεν πρέπει να είμαστε Ολλανδοί, Εγγλέζοι, ή αντιπρόσωποι οιουδήποτε άλλου λαού,αλλά πρώτα και πάνω απ’όλα να είμαστε και να παραμείνουμε Εβραίοι. Γίνετε θαρραλέοι.Θέλουμε να είμαστε γνώστες του προορισμού μας και να μείνουμε σταθεροί χωρίς μεμψιμοιρίες,θα βρεθεί μια λύση. Ο θεός δεν άφησε το λαό μας ποτέ στη μέση. Μέσα απ’όλους τους αιώνες οι εβραίοι παρέμειναν στη ζωή. Μέσα απ’όλους τους αιώνες έπρεπε να πονάνε και να υποφέρουν οι Εβραίοι, αλλά και πάλι μέσα απ’όλους τους αιώνες έμειναν οι Εβραίοι δυνατοί.

Οι αδύνατοι πέφτουν,αλλά οι δυνατοί παραμένουν και δε λυγίζουν.