Είμαστε εύκολοι αντίπαλοι

Γράφει ο Απόστολος Τσιμογιάννης, Υποστράτηγος ε.α

«Δεν μπορείτε πλέον να μας διαβάζετε…», δήλωσε με αλαζονικό ύφος, σε πρόσφατη συζήτηση που είχε στο ΕΛΙΑΜΕΠ, ο νέος Τούρκος πρέσβης στην Ελλάδα Μπουράκ Οζούγκεργκιν.

Εκείνοι όμως και ειδικά ο Ερντογάν μπορεί να «διαβάζει» τους Έλληνες πολύ καλά και γι’ αυτό η επικοινωνιακή πολιτική του, θεωρείται επιτυχημένη.

Έφτανε μια προβοκατόρικη δήλωση του, που άφηνε να εννοηθεί ότι η Ελληνική πλευρά πρέπει να συνεννοείται με τη τουρκική, όσον αφορά τη περιοχή των Ιμίων, για να ξεκινήσει ο «πόλεμος». Δεν εννοώ βεβαίως τον πραγματικό πόλεμο, αλλά αυτόν του διαδικτύου και των social media. Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες αμέσως έπιασαν το τουφέκι, συγνώμη, το πληκτρολόγιο ήθελα να πω και άρχισαν τις άσφαιρες βολές, όχι προς τον εχθρό, τον καταπατητή, αλλά προς το εσωτερικό. Πόλεμος εμφύλιος, σκληρός αδυσώπητος, με λόγια μίσους και φθόνου και όπως λέει η παροιμία «η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει».

Χιλιάδες τα θύματα από τα εμφύλια πυρά και ο εχθρός αγέρωχος στο θρόνο του που κατάφερε να μας εξοντώσει με δύο κουβέντες. Ούτε θερμά επεισόδια, ούτε διεθνή δικαστήρια, ούτε φρεγάτες και πύραυλοι. Μόνο δύο σταράτες κουβέντες έφθαναν ! Ο διχασμός έχει τρυπώσει στο DNA μας και αυτό ξέρει να το διαβάζει και να το προκαλεί, ο Τούρκος.

Η έκφραση των συναισθημάτων μας και των απόψεών μας, μέσω του υπολογιστή ή του κινητού τηλεφώνου, εκτός της αποξένωσης, μας έχει οδηγήσει και στην απώλεια της λογικής και κυρίως στην αποφυγή των συνεπειών για τα λεγόμενά μας. Έτσι δεν ερχόμαστε ποτέ αντιμέτωποι με την πραγματικότητα που συνήθως είναι σκληρή, εθιζόμαστε στην αποφυγή της αλλά και στη δημιουργία μιας ανάλογης εικονικής, που μας γεμίζει ψευδαισθήσεις.

Οι νεοέλληνες δεν έχουμε εμπιστοσύνη σε τίποτα και σε κανένα. Ίσως γιατί η πλειοψηφία «κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια». Είμαστε ικανοί για το σημαντικότερο κατόρθωμα και ταυτόχρονα για τη μεγαλύτερη βλακεία! Φανατιζόμαστε, ξακωνόμαστε υποστηρίζοντας κάποιο κόμμα και όταν αυτό κληθεί να κυβερνήσει το πετροβολούμε με τη πρώτη ευκαιρία. Δηλαδή τι κάνουμε ; Κατηγορούμε με ευκολία αυτό που μέχρι πρότινος υποστηρίζαμε φανατικά, δραματοποιώντας τα πάντα, εξισώνοντας καλούς και κακούς, επιδεικνύοντας όχι μόνο έλλειψη εμπιστοσύνης σ’ αυτούς που επιλέξαμε, αλλά και έλλειψη υπομονής. Απαιτούμε να γίνουν όλα όπως εμείς θέλουμε, αρκεί να μη βλάπτονται τα στενά προσωπικά μας συμφέροντα, αδιαφορώντας ότι και οι άλλοι θέλουν κάτι ανάλογο και τέλος πάντων αυτό που πρέπει να γίνει θα πρέπει να γίνει με γνώμονα το κοινό συμφέρον!

Αρκεί λοιπόν μια δήλωση του Ερντογάν για ν΄ αποδειχθεί πόσο σαθρά είναι τα θεμέλια της Ελληνικής κοινωνίας. Να γνωρίζετε ότι σε μια αναμέτρηση, αυτό που μετράει ιδιαίτερα είναι η κοινωνική συνοχή. Και το χειρότερο ότι δεν πειθόμαστε απ’ οποιαδήποτε εξήγηση, ενημέρωση των αρμόδιων κυβερνητικών παραγόντων, γιατί «εμείς είμαστε ενημερωμένοι και υποψιασμένοι πολίτες…». Έχουμε περισσότερη εμπιστοσύνη στο «ψεύτη» Ερντογάν !

Τη σκυτάλη έλαβε στη συνέχεια ο Τσαβούσογλου, ο οποίος σε πρόσφατη συνέντευξη είπε μεταξύ άλλων «Τα αριστερά κόμματα στην Ελλάδα γίνονται υπερεθνικιστές. Συμφωνήσαμε να αρχίσουμε αυτές τις διαπραγματεύσεις με τον νέο πρωθυπουργό», ανοίγοντας νέο κύκλο εσωτερικών αντιπαραθέσεων.

Και μέσα στον ορυμαγδό και τον οχετό της φρασεολογίας των αντιπαρατιθέμενων, διαπιστώνεται δυστυχώς και από ανθρώπους υψηλού πνευματικού, μορφωτικού και επαγγελματικού επιπέδου, ένας ανταγωνισμός ηλιθιότητας με επιχειρήματα που δεν στέκονται απέναντι στη λογική και απόψεις που διακινούνται-αναμεταδίδονται, χωρίς προηγούμενη σκέψη και κριτική . Η μεταδοτικότητα και η νοσηρότητα ξεπερνάει ακόμα και τις επιδόσεις του κορονοïού!!!

Τώρα μπορείτε να μου πείτε ότι αυτά είναι λόγια και μπροστά στα δύσκολα οι Έλληνες συσπειρώνονται. Η ιστορική μας μνήμη δυστυχώς μας υπενθυμίζει ότι αυτό μπορεί να συμβεί προσωρινά, αλλά μετά έρχονται τα χειρότερα…

Οι Τούρκοι εκτός των άλλων, ανακοινώνουν τι θα κάνουν, έτσι για να μην… εκπλαγούμε και όταν αυτό συμβεί, εμείς αρκούμαστε στη παραδοχή ότι μας το είχαν πει. Αυτές οι κινήσεις λοιπόν εντάσσονται στο πλέγμα του ψυχολογικού πολέμου, όπου έχοντας διαβάσει την ελληνική κοινωνία, εξασκούν με τη δήθεν αποφασιστικότητά τους , ανάλογη πίεση αδρανοποιώντας έτσι τα αντανακλαστικά μας !!!

Οι Τούρκοι λοιπόν, έλεγαν ότι «του γκιαούρη το γινάτι τρείς μέρες κρατάει». Όπως φαίνεται λοιπόν, αυτοί ξέρουν να μας διαβάζουν καλά. Άλλωστε μας είχαν στα χέρια τους τετρακόσια χρόνια…