Δεν φταίνε οι Ρομά…

Γράφει ο Αγκιτάτορας,

Το τραγικό γεγονός με τον χαμό ενός παιδιού από μια σφαίρα που κάποιος ασυνείδητος εκτόξευσε πάνω στα πανηγύρια για την μη προφυλάκιση των φίλων του, έδωσε την ευκαιρία να αναδειχθεί η ευκολία με την οποία ψάχνουμε να μοιράσουμε ευθύνες και να καταδείξουμε αποδιοπομπαίους τράγους.

Αυτή τη φορά το “πρόβλημα” είναι οι Ρομά, οι καταυλισμοί τους που έγιναν άβατο ανομίας και οι παράνομες δραστηριότητες τους.  Κάτι αντίστοιχο με το πως περιγράφουμε τα Εξάρχεια και την δράση των αντιεξουσιαστών.

Όμως σε θέματα ασφαλείας, σε πρώτο στάδιο, λιγότερο θα έπρεπε να μας απασχολεί η κοινωνιολογική προσέγγιση. Το ποιες συνθήκες συντείνουν στην υπόθαλψη και την εξάπλωση ενός φαινομένου, με όση πιστότητα κι αν αποτυπωθεί, χρειάζεται και μακρόπνοο σχέδιο ανατροπών τους. Ένα σχέδιο που περιλαμβάνει εκτός από απτή βελτίωση του συγκεκριμένου περιβάλλοντος μέσα στο οποίο εκτρέφεται η ροπή προς το έγκλημα και βαθύτερα θέματα Παιδείας – νοοτροπίας (όπως η στάση απέναντι στην οπλοφορία) που απαιτούν ακόμη περισσότερο χρόνο για να αποδώσουν (αν κι όσο αποδώσουν) οι οποίες παρεμβάσεις.

Τα ερωτήματα που θα πρέπει να απαντήσουμε ως κοινωνία αφορούν στο γιατί επιτρέπουμε σε συγκεκριμένες περιοχές να αυτονομούνται λειτουργώντας de facto εκτός νόμου. Φόβος εκτεταμένων επεισοδίων κι απώλειας ζωών, διαπλοκή αστυνομίας – εγκληματιών – πολιτικών, έλλειψη επαρκούς προσωπικού και τεχνογνωσίας;

Ό,τι από όλα αυτά κι αν απασχολεί τις αρχές είναι ένδειξη δομικής αδυναμίας διαχείρισης. Κανένα κράτος που θέλει να διατηρεί ψήγματα σοβαρότητας και την εμπιστοσύνη των πολιτών του δεν δικαιούται να κρύβεται πίσω από προφάσεις για να πράξει τα προφανή. Έτσι κάθε επόμενη φορά θα μας περιμένει μια ακόμη πιο τραγική έκπληξη…