ΑΟΖ και EastMed: Τώρα αρχίζει το παιχνίδι με την Τουρκία

Γράφει ο Αγκιτάτορας

Λίγο, πολύ, η υπογραφή οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Ιταλία ήταν αναμενόμενη. Η προεργασία είχε γίνει. Ιδιαίτερα σημεία τριβής δεν υπήρχαν. Γιατί λοιπόν επιλέχθηκε αυτή η στιγμή για την επίσημη ανακοίνωση;

Εδώ και καιρό, είτε με το θέμα της ΑΟΖ, είτε με τον αγωγό EastMed και γενικότερα την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων “παίζουμε” με την Τουρκία, σαν το σκύλο με τη γάτα. Από τη στιγμή που ο Σαμαράς έβαλε αυτά τα γεωστρατηγικά εργαλεία στο τραπέζι, η Τουρκία αναζητεί διπλωματικά αντίβαρα ή επιδίδεται σε κινήσεις εντυπωσιασμού.

Πότε προσπαθεί να αναδείξει τον κομβικό ρόλο της στη Μέση Ανατολή, πότε επιχειρεί να δώσει διεθνές κύρος σε παράτυπες συμφωνίες, όπως αυτή με τη Λιβύη, προσβλέποντας σε ανάμειξη στο ενεργειακό πλάνο της Αν. Μεσογείου.

Η υπογραφή της συμφωνίας με την Ιταλία είναι μια στρατηγική κίνηση σπό ελληνικής πλευράς και καμπανάκι προς την Τουρκία. Πρόκειται για την έμπρακτη απόδειξη πώς το διεθνές δίκαιο υπάρχει και λειτουργεί. Οι αυθαιρεσίες  δεν οδηγούν πουθενά πέρα από πρόσκαιρες εντάσεις.

Θα πάρει η Τουρκία το μήνυμα; Θα αποδεχτεί ότι οι συγκρουσιακές πρακτικές δεν οδηγούν πουθενά; Δύσκολο έως απίθανο.

Το πιθανότερο είναι, τυφλωμένη από τις ευνοϊκές για την ίδια εξελίξεις στη Λιβύη, να συνεχίσει στο ίδιο μονοπάτι. Αν θα την οδηγήσει σύντομα σε θερμό επεισόδιο με τη χώρα μας μένει να αποδειχτεί.

Αυτό που έχει σημασία είναι η Ελλάδα να παραμείνει σταθερή στην εμπέδωση των διεθνών κανόνων, να μη σταματήσει να δημιουργεί “δεδικασμένα” (η αντίστοιχη συμφωνία με την Αίγυπτο είναι ο επόμενος κρίσιμος στόχος) και να μην παρασυρθεί στο επιπόλαιο παιχνίδι της Τουρκίας καταντώντας η ίδια ποντίκι.