Η αλλεργία της αριστεράς και στον Ζαχάρωφ
Γράφει ο Γιώγος Παντάκης
Να ήταν μόνο η ιδεολογική στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ στο αυταρχικό καθεστώς της Βενεζουέλας θα έλεγα, δεν βαριέσαι μικρό το κακό διότι αν κάτι αγαπάς ή θαυμάζεις οι επιλογές σου είναι δυο. Ή το μιμείσαι ή το στηρίζεις. Ε, αυτοί έχουν επιλέξει να στηρίξουν το καθεστώς Μαδούρο… Τι να κάνουμε αυτές είναι αδυναμίες… όμως υπάρχει και μια “φυσική” απέχθεια που τους προκαλεί μάλιστα και αλλεργία. Αυτό προέρχεσαι από την βαθιά ιδεολογική τους φύση και θέση. Απέχθεια έχουν σε οτιδήποτε αντιστεκόταν στην πάλε ποτέ CCCP.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απένειμε στην Αντιπολίτευση της Βενεζουέλας το *Βραβείο Ζαχάρωφ. Όλοι οι παρευρισκόμενοι Ευρωβουλευτές σηκώθηκαν να τιμήσουν τον αγώνα που δίνει η αντιπολίτευση της Βενεζουέλας κατά του ολοκληρωτικού καθεστώτος Μαδούρο.
Ένας Ευρωβουλευτής, ένας και μόνο δεν σηκώθηκε. Αυτός δεν ήταν άλλος από τον Έλληνα Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη ο οποίος επιδεκτικά περιφρόνησε την τελετή βράβευσης χωρίς να σηκωθεί και να χειροκροτήσει.
Αυτή η απρέπεια δεν προκαλεί καμία έκπληξη.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η αριστερά δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο. Δεν είναι η πρώτη φορά που αυτοί που θέλουν να λέγονται αριστεροί και όχι κομμουνιστές με την πρώτη ευκαιρία που τους δίνεται δείχνουν πόσο λάτρεις του ολοκληρωτικού Σοβιετικού καθεστώτος είναι και πόσο μισούν ότι ήταν αντίθετο σε αυτό. Δεν είναι η πρώτη φορά επίσης που δείχνουν την πραγματική τους θέση και άποψη για την Ευρώπη.
Απονομή βραβείου Ζαχάρωφ άκουσε ο Δ. Παπαδημούλης και «βιδώθηκε» στην καρέκλα του.
*Το Βραβείο Ζαχάρωφ για την Ελευθερία της Σκέψης είναι ένα διεθνές βραβείο το οποίο καθιερώθηκε στη μνήμη του Σοβιετικού πυρηνικού φυσικού και αντιφρονούντα Αντρέι Ζαχάρωφ. Θεσμοθετήθηκε το 1981-1988 από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και απονέμεται κάθε χρόνο σε αναγνώριση προσώπων ή οργανισμών για τη διά βίου αφοσίωσή τους στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ελευθεριών.
Η απονομή του βραβείου γίνεται κοντά στις 10 Δεκεμβρίου 10 Δεκεμβρίου, την ημέρα που η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ κύρωσε την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα το 1948. Η ημέρα αυτή τιμάται επίσης ως η Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ο Αντρέι Ζαχάρωφ ή ορθότερα Σάχαροφ ήταν Ρώσος πυρηνικός φυσικός και ένας από τους επιστήμονες που δημιούργησαν την πρώτη σοβιετική βόμβα υδρογόνου. Αργότερα έγινε κοινωνικός ακτιβιστής, αντιφρονών και ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Όταν κατέκρινε δημόσια την εισβολή των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν, το 1980 εξορίστηκε στην πόλη Γκόρκι, όπου μαζί με τη σύζυγό του διαμαρτυρήθηκαν με σειρά απεργιών πείνας. Τον Δεκέμβριο του 1986 απελευθερώθηκε και τάχθηκε υπέρ της περεστρόικα. Εκλέχθηκε στο Κογκρέσο Λαϊκών Αντιπροσώπων και από τη θέση εκείνη συνέχισε τον αγώνα του για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ΕΣΣΔ αναπτύσσοντας έντονη δραστηριότητα μέχρι το τέλος της ζωής του. Είχε καταστεί εθνικό σύμβολο θάρρους και αλήθειας. Από το 1988 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απονέμει κάθε χρόνο το *Βραβείο Ζαχάρωφ σε πρόσωπα ή οργανισμούς για τη διά βίου αφοσίωσή τους στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ελευθεριών.
