Χωρίς ζεστό χρήμα δεν πάμε πουθενά

Σχόλιο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ του Αλέξη Παπαχελά

Η Ελλάδα για να σταθεί στα πόδια της και να πάρει τον δρόμο της ανάπτυξης  χρειάζεται άμεσα, ξένα κεφάλαια με την μορφή μεγάλων επενδύσεων. Χωρίς αυτά, θα σερνόμαστε επί πολλά χρόνια ακόμα.

Η χώρα πέρασε μια περίοδο που ήταν πραγματικά «hot» ως προορισμός επενδυτών. Το πέτυχε σε μεγάλο βαθμό ο Αντώνης Σαμαράς ως Πρωθυπουργός, κτίζοντας προσωπικές σχέσεις και δημιουργώντας την αίσθηση ότι η Αθήνα είναι ανοικτή για μπίζνες. Ακόμα και σήμερα οι μεγάλοι επενδυτές που έβαλαν, και έχασαν, τα λεφτά τους στην Ελλάδα αναφέρονται σε αυτήν την περίοδο με τα καλύτερα λόγια.

Είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς τα συστατικά της επιτυχημένης συνταγής, που είχε λίγο από … Μεσσηνία και κάμποσο από Harvard Business School. Έσπασε όμως ένα μεγάλο ταμπού. Στο παρελθόν, ακόμα και συντηρητικοί Πρωθυπουργοί απέφευγαν να δουν φανερά επενδυτές μη τυχόν και λερωθούν πολιτικά. Επί  Σαμαρά τα πράγματα άλλαξαν και σήμερα, πρέπει να πούμε, το Μέγαρο Μαξίμου δεν έχει κλειστές τις πόρτες σε όσους θέλουν να επενδύσουν.

Ο κ. Τσίπρας έχει υπερβεί τον παλιό του εαυτό, αλλά όχι αρκετά και πάντως όχι πειστικά. Γύρω του βρίσκεται σε εξέλιξη ένας διαρκής ανταρτοπόλεμος  εναντίον κάθε ιδιωτικοποίησης και επένδυσης. Συνεργάτες του λειτουργούν πυροσβεστικά, αλλά  δεν προλαβαίνουν να σβήσουν τις φωτιές που ανάβουν συνέχεια. Ίσως όμως και να μην του πηγαίνει τελικά, αυτός ο ρόλος, γιατί  είναι ξένος προς το DNA.

Ίσως  να βγάζει τον πρωτότυπο εαυτό του στην Αβάνα ή όταν εξαγγέλλει  παροχές. Το πρόβλημα είναι ότι χωρίς επενδύσεις και ζεστό χρήμα δεν πάμε πουθενά. Ούτε η χώρα ούτε ο κ. Τσίπρας .Οι επενδυτές δεν έχουν υπομονή για να καταλάβουν τα εσωτερικά της κυβέρνησης και του κόμματος. Οι βετεράνοι που κάηκαν, έχουν φτάσει  στα όρια των αντοχών τους.

Η προοπτική μιας εκλογικής νίκης της Ν.Δ. θα δημιουργήσει συνθήκες ευφορίας σε επενδυτικούς κύκλους διεθνώς. Θα είναι η επανάληψη του λεγόμενου «φαινόμενου Μάκρι», αυτού που συνέβη πριν αναλάβει την εξουσία στην Αργεντινή ο πρώτος  μη λαϊκιστής  ηγέτης μετά την μεγάλη κρίση. Και σε αυτήν την περίπτωση, όμως, δεν πρέπει να έχουμε ψευδαισθήσεις. Η όποια ευφορία θα εξανεμισθεί μόλις οι  πρώτοι γενναίοι πέσουν πάνω στους γνωστούς Ελληνικούς υφάλους από την Δημόσια Διοίκηση έως τη Δικαιοσύνη.

Η Ελλάδα είναι πια φθηνή, έχει δυνατότητες και εξαιρετικά ανθρώπινο δυναμικό. Αλλά για να καταστεί  πειστικός  προορισμός σημαντικών κεφαλαίων θα χρειασθούν μεταρρυθμίσεις και εγγυήσεις αξιοπιστίας και σταθερότητας. Και μια κυβέρνηση που δεν θα μιλάει για επενδύσεις χωρίς να καταλαβαίνει την γλώσσα των επενδυτών.

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ